Κλιμακούμενη  ένταση  στον  Περσικό Κόλπο,  εμπρηστικές  δηλώσεις  από  την  Τεχεράνη

                                                   Πέραν πάσης αμφιβολίας προκαλείται νευρικότητα και ανησυχία από την ένταση στις σχέσεις μεταξύ Ιράν και Δυτικών κρατών. Ανησυχία η οποία επιτείνεται από την προαγγελία για το κλείσιμο των στενών του Χορμούζ από όπου διακινείται το 1/5^ο της παγκόσμιας παραγωγής πετρελαίου και περιστολής των εξαγωγών ιρανικού πετρελαίου προς τις χώρες της Δύσης, αρχής γενομένης από την Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Οι δηλώσεις Ιρανών αξιωματούχων, στις οποίες διακρίνεται αύρα συγκεκαλυμμένης επιθετικότητας και στις οποίες ανιχνεύονται διατυπώσεις εμμέσων απειλών, σχετικά με το τίμημα το οποίο θα κληθεί να καταβάλλει ο δυτικός κόσμος, ως αντιστάθμισμα στις προθέσεις επιβολής αυστηρών κυρώσεων, συντηρούν τις συνθήκες  και κλιμακώνουν την οξύτητα. Ο Διοικητής των Φρουρών της Επανάστασης, -της αιχμής του δόρατος του καθεστώτος της Ισλαμικής Σιϊτικής Δημοκρατίας-, ο οποίος, προέβη προσφάτως σε σχετικές δηλώσεις στα διεθνή ΜΜΕ, δεν είναι τυχαίο πρόσωπο στην ιεραρχία, αλλά σημαντικός παράγοντας σχεδιασμού και εκτέλεσης επιχειρήσεων οι οποίες υποστηρίζουν την πολιτική της κυβέρνησης της Τεχεράνης. Δεν πρέπει να παραβλέπεται το γεγονός ότι οι δυνάμεις των Φρουρών της Επανάστασης, κατά πληροφορίες από Αμερικανικές πηγές, έχουν αναπτύξει δραστηριότητα εντός του Ιρακινού εδάφους, διενεργώντας επιχειρήσεις υπό κάλυψη, καθώς η άνοδος των Σιϊτών στην εξουσία, στο Ιράκ, κατέστησε την χώρα αυτή περιβάλλον φιλικότερο από την περίοδο κυριαρχίας των Σουνιτών Μπααθιστών του Sadam Husein. και για προφανείς λόγους έχει δοθεί η δυνατότητα αναπτύξεως δραστήριων πυρήνων της Aλ Qοds αφού το Ιρανικό βλέμμα ανέκαθεν εστρέφετο προς την Βαγδάτη και αποτελούσε πάντοτε προτεραιότητα των Ιρανικών σχεδιασμών.

Επιπροσθέτως, είναι κοντά στην πραγματικότητα οι ευθείς αναφορές τόσον της Αμερικανικής πλευράς, όσον και άλλων δρώντων στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, περί συνεργασίας Ιρανικών υπηρεσιών με αντίστοιχες της Συρίας, προκειμένου να επιχειρούν στο Ιρακινό έδαφος ή να συμβάλλουν έμμεσα ή άμεσα στην εκτέλεση τρομοκρατικών δράσεων. Είναι ενδεικτική η επιμονή του Ιρακινού Πρωθυπουργού Nuri Al Maliqi κατά το 2009 για συγκρότηση ειδικής Επιτροπής της Διεθνούς Κοινότητας, υπό την ευθύνη των Ηνωμένων Εθνών, για την διερεύνηση του παρασκηνίου των αιματηρών, τρομοκρατικών επιθέσεων στην Βαγδάτη, που είχαν στόχους Κυβερνητικά κτίρια και υπηρεσίες. Υπενθυμίζεται ότι αρχικά ο Ιρακινός Πρωθυπουργός μιλούσε για παραπομπή της Συρίας στο Διεθνές Δικαστήριο εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας.

Η εκδοχή για συνεργασία των δύο χωρών –Ιράν και Συρίας-, προκειμένου να επιτύχουν τους στόχους τους για την περιοχή, ενισχύεται από την ανακάλυψη -ή ευρημάτων μτά από επιθέσεις-, στρατιωτικού εξοπλισμού και πολεμικού υλικού Ιρανικής κατασκευής και προελεύσεως, σε χέρια ενόπλων ομάδων εντός Ιράκ, όχι μόνον Σιϊτικών (π.χ. της ενόπλου πολιτοφυλακής “Mehdi”του Moqtada Al Sadr), γεγονός το οποίος δικαιολογείται και αναμένεται, αλλά και Σουνιτικών ενόπλων ομάδων, κάποιες από τις οποίες εικάζεται ότι βρίσκονται σε συνεργασία με την Al Qaeda. Επίσης, αναλυτές αναφέρουν ότι η συνεργασία αυτή Συρίας και Ιράν, έχει επεκταθεί και σε άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής όπως συνέβη πρό έτους περίπου στον Λίβανο όπου δημόσια, καταγγέλθηκε η Συρία για τον εξοπλισμό της …….. του Σιϊτη Nashrallah, με πυραύλους.

Συνυπολογιζομένης της κρίσης την οποία αντιμετωπίζει το καθεστώς του Hafez Al Asad και τις αυξανόμενες πιέσεις της Δυτικής Διπλωματίας, δεν είναι άτοπος ο ισχυρισμός ότι η κλιμάκωση της έντασης από πλευράς Ιράν, συνδέεται άμεσα με την σκοπιμότητα μεταφοράς του κέντρου της προσοχής από τον στενό συνεργάτη του και την αποστολή από πλευράς Δαμασκού και Τεχεράνης μηνύματος , με αποδέκτες προς την Εσπερία.