tag:blogger.com,1999:blog-6262243945033627652024-02-07T18:05:45.279+02:00Lykourgoslykourgoshttp://www.blogger.com/profile/01666514179319007086noreply@blogger.comBlogger173125tag:blogger.com,1999:blog-626224394503362765.post-55373451974732410672023-08-03T17:16:00.016+03:002023-08-03T17:44:11.799+03:00Οι πρώτες στιγμές του Πρώτου Πολέμου του Κόλπου - NFN, 3 Αυγούστου 2023 <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMnV0PI8Le4LkTFbt1kfeGmeDjfbR85NyTCxKsmKc_Fsy94N2OuzSYUT7SIzbxWkcRyh90m3FChGGM3zSjoX7AqNiMRWJnlpzZhNDacUSFOuPF5ZOrIpnxWZ6tu6B6P5Ny5VnqL3nh7WakKp4UQVkThV30futljp_RF7poNzCmkCCzYaa6OJkx9cl52XI/s1024/www.kar.org.gr_2021-01-16_19-24-54_kataigida-tis-erimoy-antigrafi.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="576" data-original-width="1024" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMnV0PI8Le4LkTFbt1kfeGmeDjfbR85NyTCxKsmKc_Fsy94N2OuzSYUT7SIzbxWkcRyh90m3FChGGM3zSjoX7AqNiMRWJnlpzZhNDacUSFOuPF5ZOrIpnxWZ6tu6B6P5Ny5VnqL3nh7WakKp4UQVkThV30futljp_RF7poNzCmkCCzYaa6OJkx9cl52XI/s320/www.kar.org.gr_2021-01-16_19-24-54_kataigida-tis-erimoy-antigrafi.jpg" width="320" /></a></div><br /><p style="text-align: justify;">Τ<span style="background-color: white; color: #222222; font-family: helvetica;">ο ημερολόγιο έδειχνε 2 Αυγούστου 1990. Τεθωρακισμένα και μονάδες των ενόπλων δυνάμεων του Iraq, εισβάλουν στο έδαφος του Kuwait το οποίο για επτά, περίπου μήνες θα τελούσε υπό την κατοχή τους. Ήταν η ημέρα που σηματοδότησε την έναρξη των ταραγμένων σκοτεινών ημερών που η Αραβική, αυτή, χώρα θα ζούσε για πάνω από δύο δεκαετίες.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #222222; font-size: 15px; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica;">Ως αιτία για την Ιρακινή εισβολή θεωρείται από τους περισσότερους αναλυτές η αδυναμία του Ιράκ να ανταποκριθεί στο χρέος των 14δις δολαρίων, το οποίο είχε λάβει κατά την διάρκεια του πολέμου με το Ιράν.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #222222; font-size: 15px; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica;">Το Κουβέϊτ, έλαβε απόφαση αύξησης κατά 40% της παραγωγής πετρελαίου, ποσότητα κατά πολύ μεγαλύτερη της προκαθορισμένης, υποχρεωτικής από τον ΟΠΕΚ, με συνέπεια η τιμή του πετρελαίου να παραμένει χαμηλή. Αυτό θεωρήθηκε ως επίθεση στην Ιρακινή οικονομία, η οποία είχε πληγεί σοβαρά από τον υπερδεκαετή πόλεμο με το Ιράν και ελήφθη η απόφαση εισβολής. Ως πρόσχημα παρουσιάστηκε από την Βαγδάτη η άντληση από την πλευρά του Κουβέϊτ, κοιτασμάτων υπό κλίση τα οποία βρίσκονταν στην μεθόριο των δύο χωρών, αλλά εντός των Ιρακινών εδαφών, με συνέπεια να κλέβουν το δικό του πετρέλαιο.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #222222; font-size: 15px; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica;">Η κατάληψη του μικρού Εμιράτου διήρκεσε δύο ημέρες και αρχικά η Βαγδάτη τοποθέτησε μία κυβέρνηση ανδρεικέλων που έμεινε ως «Δημοκρατία του Κουβέϊτ», ενώ αργότερα προέβη στην προσάρτηση αρχικά του Βορείου τμήματος της χώρας (περιοχή «Saddamiyat al-Mitla»), ενώ, αργότερα προσάρτησε ολόκληρη τη χώρα.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #222222; font-size: 15px; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica;">Η αντίδραση της Δύσης ήταν άμεση. Οι ΗΠΑ, υπό την ηγεσία του Προέδρου Τζώρτζ Μπούς ανέλαβαν πρωτοβουλία και με την συμπαράσταση της Πρωθυπουργού του Ηνωμένου Βασιλείου, Μάργκαρετ Θάτσερ, υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών κινητοποίησαν ικανό αριθμό στρατιωτικών δυνάμεων –αρχικά με την συμμετοχή της Αιγύπτου, Σαουδικής Αραβίας- οι οποίες ενίσχυσαν τις σταθμευμένες στην Σαουδική Αραβία ένοπλες μονάδες του ΝΑΤΟ. Το κόστος των 65 δις κατέβαλε κατά το ήμισυ η Σαουδική Αραβία και η εξόριστη Κυβέρνηση του Κουβέϊτ. Σε σύντομο διάστημα ο Συνασπισμός (coalition) από 35 χώρες, ενισχύθηκε με την συνδρομή σε έμψυχο δυναμικό και εξοπλισμό και από τις υπόλοιπες χώρες που συμμετείχαν, δημιουργώντας έτσι, την μεγαλύτερη Συμμαχία από τον Β΄ ΠΠ.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #222222; font-size: 15px; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica;">Στο διπλωματικό πεδίο, η καταδίκη της εισβολής από το Συμβούλιο Ασφαλείας των Η.Ε. ήταν άμεση. Την καταδικαστική για το Ιράκ, απόφαση 660 του Συμβουλίου, ακολούθησε το ψήφισμα 661 με το οποίο επιβλήθηκαν οικονομικές κυρώσεις.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #222222; font-size: 15px; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica;">Ταυτόχρονα, έγινε η κινητοποίηση των στρατιωτικών δυνάμεων του Συνασπισμού. Το ΣΑΗΕ, εξέδωσε το ψήφισμα 678 (Νοέμβριος 1990) με το οποίο το Ιράκ καλείτο να εφαρμόσει την απόφαση 660 και να αποσυρθεί άμεσα από το Κουβέϊτ, ορίζοντας προθεσμία με καταληκτική ημερομηνία εφαρμογής την 15<span style="box-sizing: border-box; font-size: 11.25px; line-height: 0; position: relative; top: -0.5em; vertical-align: baseline;">η</span> Ιανουαρίου 1991 και δίνοντας το δικαίωμα στις Συμμαχικές δυνάμεις να χρησιμοποιήσουν βία για την εφαρμογή της απόφασης.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #222222; font-size: 15px; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica;">Την 12<span style="box-sizing: border-box; font-size: 11.25px; line-height: 0; position: relative; top: -0.5em; vertical-align: baseline;">η</span> Ιανουαρίου Το Κογκρέσο εξουσιοδοτεί τον Πρόεδρο Μπους να κινητοποιήσει τον στρατό των ΗΠΑ σε προκειμένη εμπλοκή</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #222222; font-size: 15px; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica;">Την 17<span style="box-sizing: border-box; font-size: 11.25px; line-height: 0; position: relative; top: -0.5em; vertical-align: baseline;">η</span> Ιανουαρίου 1991, οι δυνάμεις του Συνασπισμού διενήργησαν για πέντε εβδομάδες σφοδρούς βομβαρδισμούς, από αέρα και θάλασσα, εναντίον των Ιρακινών δυνάμεων. Ο Πρώτος Πόλεμος του Κόλπου ήταν γεγονός. Η «Καταιγίδα της Ερήμου», για τις δυνάμεις του Συνασπισμού ή η «μητέρα όλων των μαχών» για τον Σαντάμ Χουσεΐν είχε αρχίσει.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #222222; font-size: 15px; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica;">Οι Συμμαχικές στρατιωτικές δυνάμεις, αποτελούντο από 1.000.000 στρατιώτες, 1.820 αεροσκάφη, 3.318 άρματα μάχης, 8 αεροπλανοφόρα και μεγάλο αριθμό πολεμικών πλοίων και επικεφαλής τον Αμερικάνο Στρατηγό Νόρμαν Σβαρτζκοπφ.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #222222; font-size: 15px; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica;">Στους αντίποδες ο Ιρακινός στρατός διέθετε 260.000 μάχιμους άνδρες και 800.000 εφέδρους, 649 αεροσκάφη και 5.000 άρματα μάχης. Το μεγαλύτερο, όμως, πλεονέκτημα των Συμμάχων ήταν η ποιοτική υπεροχή των δυνάμεων και του εξοπλισμού, ενώ, ο Ιρακινός στρατός είχε, ταλαιπωρηθεί από την σφοδρή, 10ετή, ένοπλη σύγκρουση με το Ιράν.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #222222; font-size: 15px; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica;">Οι βομβαρδισμοί είχαν από την πρώτη κιόλα εβδομάδα διαλύσει τα συστήματα αεράμυνας του Ιράκ και σημαντικές μονάδες των χερσαίων δυνάμεών του, ενώ οι πύραυλοι Scud τους οποίους το Ιράκ εκτόξευσε προς το Ισραήλ, με σκοπιμότητα να εμπλακεί στην σύγκρουση και να υποχρεωθούν οι Αραβικές χώρες του Συνασπισμού να αποχωρήσουν, δημιουργώντας έτσι ρήγμα στην Συμμαχία, δεν έφεραν αποτέλεσμα καθώς, το Ισραήλ δεν απάντησε. Η μόνη επιτυχημένη εκτόξευση είναι αυτή προς την Σαουδική Αραβία, όπου βαλλιστικός πύραυλος του Ιράκ έπληξε Αμερικανική βάση προκαλώντας τον θάνατο 30 Αμερικανών στρατιωτικών.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #222222; font-size: 15px; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica;">Τους βομβαρδισμούς ακολούθησαν οι χερσαίες επιχειρήσεις ανακατάληψης και απελευθέρωσης του Κουβέϊτ. Η επιχείρηση είχε διάρκεια μόλις 100 ωρών από την 24<span style="box-sizing: border-box; font-size: 11.25px; line-height: 0; position: relative; top: -0.5em; vertical-align: baseline;">η</span> μέχρι την 27<span style="box-sizing: border-box; font-size: 11.25px; line-height: 0; position: relative; top: -0.5em; vertical-align: baseline;">η</span> Φεβρουαρίου 1991. Στο διάστημα αυτό, οι Συμμαχικές Δυνάμεις έφθασαν 240 χιλιόμετρα από την Βαγδάτη. Τότε ο Πρόεδρος Μπους διέταξε κατάπαυση του πυρός και σήμανε την λήξη του πολέμου. Ενός πολέμου που στις μεν Συμμαχικές δυνάμεις κόστισε 358 νεκρούς, 776 τραυματίες και 41 αιχμαλώτους, ενώ, οι απώλειες των Ιρακινών ήταν κατά πολύ μεγαλύτερες. Το Ιράκ μετά τον πόλεμο μετρούσε 25.000 νεκρούς στρατιωτικούς, περίπου 100.000 αμάχους (αν και αμφισβητείται τόσο ο αριθμός όσο και η ιδιότητά τους ως «άμαχοι»), 75.000 τραυματίες και 63.000 αιχμαλώτους.</span></p><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #222222; font-size: 15px; margin: 0px auto 26px; overflow-wrap: break-word; text-align: justify;"><span style="font-family: helvetica;">Σήμερα, μετά από έναν ακόμη πόλεμο, (τον 2<span style="box-sizing: border-box; font-size: 11.25px; line-height: 0; position: relative; top: -0.5em; vertical-align: baseline;">ο</span> Πόλεμο του Κόλπου) και μία επιχείρηση απελευθέρωσης του Ιράκ (Operation Iraqi Freedom), η χώρα προσπαθεί να βρει την ισορροπία της και τους κανονικούς ρυθμούς της. Αλλά, αυτά είναι θέματα που θα απασχολήσουν άλλα κείμενα στο μέλλον.</span></p>lykourgoshttp://www.blogger.com/profile/01666514179319007086noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-626224394503362765.post-47166588860405112152023-08-03T17:15:00.002+03:002023-08-03T17:15:13.233+03:00 Οι Κούρδοι δεν ακυρώνουν το δημοψήφισμα-Κοινή σύσκεψη ηγεσίας PUK και DPK - Ελεύθερος Τύπος, 15 Οκτωβρίου 2017<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">Σήμερα, στην
πόλη Ντουκάν (θερινή έδρα του αειμνήστου Προέδρου του Ιράκ κ. Ταλαμπανί),
πραγματοποιήθηκε κοινή σύσκεψη των πολιτικών γραφείων των δύο κυρίων πολιτικών
σχηματισμών του Κουρδικού Βορείου Ιράκ, προκειμένου να συζητηθούν οι εξελίξεις
και η τακτική των Κούρδων, μετά τις εξελίξεις, τις οποίες, προκαλεί το πρόσφατο
δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Κουρδικής περιοχής.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 18.0pt;">Προ λίγης
ώρας, ο εκπρόσωπος του <span lang="EN-US">PUK</span>
(Πατριωτική Ένωση Κουρδιστάν) και ο Πρωθυπουργός της Αυτονόμου Κουρδικής
Περιφέρειας του Β. Ιράκ κ. Νεσιρβάν Μπαρζανί, ως εκπρόσωπος του <span lang="EN-US">DPK</span> (Δημοκρατικό Κόμμα
Κουρδιστάν) προέβησαν σε κοινή ανακοίνωση η οποία δημοσιοποιήθηκε. Σε αυτήν αναφέρονται
τα εξής:</p>
<p class="MsoListParagraphCxSpFirst" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;"><!--[if !supportLists]-->1.<span style="font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal;"> </span><!--[endif]-->Οι
δύο πολιτικοί σχηματισμοί τάσσονται απερίφραστα υπέρ της ενότητας του Κουρδικού
λαού και των πολιτικών σχημάτων, για την εξυπηρέτηση των κοινών στόχων.</p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;"><!--[if !supportLists]-->2.<span style="font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal;"> </span><!--[endif]-->Εμμένουμε
στην επίλυση των θεμάτων με δημιουργικό και υπεύθυνο διάλογο, δίχως προαπαιτούμενους
όρους μεταξύ Ερμπίλ και Βαγδάτης.</p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;"><!--[if !supportLists]-->3.<span style="font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal;"> </span><!--[endif]-->Οι
Κουρδικές πολιτικές δυνάμεις είναι έτοιμες για την διεξαγωγή ουσιαστικού και
δημιουργικού διαλόγου, στην βάση του αμοιβαίου συμφέροντος Ερμπίλ και Βαγδάτης,
με γνώμονα το Σύνταγμα της χώρας. </p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;"><!--[if !supportLists]-->4.<span style="font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal;"> </span><!--[endif]-->Οι
συσκέψεις και ο διάλογος είναι προς το κοινό συμφέρον των κύριων πολιτικών
δυνάμεων του Κουρδιστάν και του Ιράκ, στις οποίες όχι μόνο δικαιούνται, αλλά
πρέπει να συμμετέχουν όλοι.</p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;"><!--[if !supportLists]-->5.<span style="font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal;"> </span><!--[endif]-->Η
διεθνής κοινότητα, είναι επιθυμητό –αν όχι επιβεβλημένο- να συμμετέχει ως
παρατηρητής και να επιβλέπει τις διεργασίες.</p>
<p class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;"><!--[if !supportLists]-->6.<span style="font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal;"> </span><!--[endif]-->Οι
οποιεσδήποτε απειλές, είτε ως αποτέλεσμα κινητικότητας στρατιωτικών δυνάμεων ή
δυνάμεων ασφαλείας οποιασδήποτε προελεύσεως είτε ως φραστική διατύπωση από
υπεύθυνους παράγοντες, υπονομεύουν τις προσπάθειες ειρηνικής επίλυσης του
ζητήματος. Εφιστούμε την προσοχή του γεγονότος ότι, με βάση την Ιρακινή
νομοθεσία και το Σύνταγμα της χώρας, ο Ιρακινός στρατός δεν μπορεί να
χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο επίλυσης εσωτερικών πολιτικών προβλημάτων.</p>
<p class="MsoListParagraphCxSpLast" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-align: justify; text-indent: -18.0pt;"><!--[if !supportLists]-->7.<span style="font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-variation-settings: normal; line-height: normal;"> </span><!--[endif]-->Και
οι δύο πλευρές (σ.σ. <span lang="EN-US">PUK</span>
και <span lang="EN-US">KDP</span>) χαιρετίζουμε
τους ήρωες Πεσμεργκά, οι οποίοι μετά την απελευθέρωση της Ράκα και την νίκη
τους εναντίον του <span lang="EN-US">ISIS</span>
απέκτησαν ταυτότητα προστάτη των ελευθεριών του κόσμου. Είναι έτοιμοι, σε
θέσεις για την υλοποίηση των στόχων και οραμάτων μας.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 18.0pt;">Να σημειωθεί ότι
οι Κουρδικές δυνάμεις απελευθέρωσαν την Ράκα, την έδρα του αυτοαποκαλούμενου
«χαλιφάτου» και συνεχίζουν την καταδίωξη των δυνάμεων των τρομοκρατών του <span lang="EN-US">ISIS</span> στην περιοχή.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 18.0pt;">Οι εξελίξεις
στο Κουρδικό αποκτούν ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς, ο εκπρόσωπος του Προέδρου <span lang="EN-US">Assad</span>, δήλωσε στην Δαμασκό
ότι η Συριακή Κυβέρνηση είναι ανοικτή να συζητήσει με τους Κούρδους την
δημιουργία Συνομοσπονδίας εντός των πλαισίων του Συντάγματος της Συρίας.</p>lykourgoshttp://www.blogger.com/profile/01666514179319007086noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-626224394503362765.post-40803346598471604812023-08-03T17:13:00.003+03:002023-08-03T17:13:15.560+03:00Καλή Χρονιά...<p> <b><span style="font-size: 16.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">Η</span></b> επιθετικότητα
της Τουρκίας εκδηλώνεται με απροκάλυπτο τρόπο, ιδιαίτερα κλιμακούμενη. Η αφορμή
της πρώτης απονομής ασύλου στον έναν Τούρκο στρατιωτικό, εκ των οκτώ οι οποίοι
προσέφυγαν στην Ελλάδα, μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του παρελθόντος
Ιουλίου, οδήγησε την απρόβλεπτη και παρορμητική Τουρκική ηγεσία, σε ενέργειες
οριακά ακραίες.</p>
<p class="MsoNormal">Δεν είναι μόνο οι δηλώσεις των Αξιωματούχων της Αγκύρας και
το επεισόδιο στην Καλόλιμνο, αλλά και η όλη αίσθηση την οποία αφήνει η
φρασεολογία τους σε σχέση με την Ελλάδα. Και μπορεί ο κ. Ερντογάν να προέβη
-κατά την επίσκεψή του στην Ελλάδα-, σε ρητή δήλωση περί μη εδαφικών
διεκδικήσεων, η πολιτική τάξη, όμως, της γείτονος δεν φαίνεται να συμμερίζεται
αυτή την άποψη.</p>
<p class="MsoNormal">Από την άλλη πλευρά, η Ελληνική κυβέρνηση εμφανίζεται να ακολουθεί
έναντι των αιτιάσεων της Αγκύρας παρόμοια παρελκυστική τακτική, όμοια με αυτή
την οποία εφαρμόζει στο εσωτερικό. Πρέπει κάποιος να πληροφορήσει την Αθήνα ότι
ο κ. Ερντογάν δεν είναι ο μέσος Έλληνας ψηφοφόρος, ο οποίος «καταπίνει» τις
επικοινωνιακές τρίπλες του ΣΥΡΙΖΑ και των Κων. Τσίπρα και Καμένου. Ο Τούρκος
Πρόεδρος δήλωσε σαφώς και απεριφράστως ότι, ο Έλληνας Πρωθυπουργός του υπεσχέθη
ότι η παράδοση των Τούρκων στρατιωτικών ήταν υπόθεση 15 ημερών. Αυτή η δήλωση
δεν διεψεύσθη από κανέναν Έλληνα αρμόδιο. Ούτε το, κατά τα άλλα, λαλίστατο
Μαξίμου έκανε την παραμικρή αναφορά.</p>
<p class="MsoNormal">Ευλόγως, επομένως, εγείρεται πληθώρα ερωτηματικών. Κατ’
αρχάς, ο κ. Τσίπρας είναι Πρωθυπουργός μιάς χώρας της οποίας δεν αντιλαμβάνεται
το Πολίτευμα, το οποίο με σαφήνεια προβλέπει την διάκριση των εξουσιών; Ή
μήπως, είχε στον νου του ότι θα είχε επιτύχει την μετατροπή της Ελληνικής
Δημοκρατίας σε Λαϊκή Δημοκρατία Σοβιετικού τύπου, οπότε η Δικαιοσύνη θα ήταν
μία διοικητική υπηρεσία-εργαλείο της εξουσίας; Ενδεχομένως να επιδεικνύει
εργατικότητα και ζήλο στην άσκηση των καθηκόντων του, αλλά, αυτό δεν σημαίνει
την υποκατάσταση των υπηρεσιών απονομής ασύλου από το Πρωθυπουργικό γραφείο ή
συμβούλους στρατηγικής του κ.λπ.</p>
<p class="MsoNormal">Εκτός τούτου, τίθεται και ζήτημα αρχών. Η πρώτη φορά
αριστερά κυβέρνηση, θα παραδώσει διωκόμενους πρόσφυγες, ανεξαρτήτως ενοχής τους
ή μη, σε ένα αυταρχικό καθεστώς, όπως αυτό της σημερινής Τουρκίας; Και εν
τέλει, ποιος είναι ικανός να κρίνει αν οι συγκεκριμένοι στρατιωτικοί ήσαν
αναμεμειγμένοι ενεργά στην απόπειρα πραξικοπήματος;</p>
<p class="MsoNormal">Και εν πάση περιπτώσει, υφίσταται η απόφαση του Αρείου
Πάγου, δια της οποίας καθίσταται σαφές κατ’ απόλυτο τρόπο ότι η Ελλάδα δεν
πρόκειται να εκδόσει τους εν λόγω προσφεύγοντες στην Τουρκία. Στο σημείο αυτό,
ας συγκρατηθεί ότι ο πρόσφυγας, ο οποίος αιτείται ασύλου, τίθεται αυτομάτως υπό
την προστασία της Διεθνούς Κοινότητας.</p>
<p class="MsoNormal">Προς τι λοιπόν η άστοχη ενέργεια της Κυβέρνησης να προσφύγει
κατά της αποφάσεως απονομής ασύλου στον συγκεκριμένο στρατιωτικό; Είτε θέλει
κατ’ αυτόν τον τρόπο να δώσει το στίγμα της κυβερνητικής βουλήσεως με αποδέκτες
τις αρμόδιες επιτροπές που θα εξετάσουν τα αιτήματα και των υπολοίπων, είτε
προσπαθεί με Βαλκάνια κουτοπονηριά να ρίξει στάχτη στα μάτια της Τουρκικής
ηγεσίας. Είπαμε, όμως. Ο Τούρκος Πρόεδρος δεν είναι ο μέσος Έλληνας ψηφοφόρος.
Αυτό που προκαλεί η Κυβέρνηση με αυτή την ανόητη και παντελώς άστοχη ενέργεια,
είναι να δημιουργήσει δυνατότητες εκθέσεως της χώρας στο διεθνές και ιδιαίτερα
στο Ευρωπαϊκό πεδίο και βέβαια, να προκαλέσει τριγμούς στο εσωτερικό της μέτωπο.
Αλλά, ίσως, τελικά το ζητούμενο να είναι μία ακόμη ευκαιρία να περιβληθεί ο
κυβερνητικός εταίρος του κ. Τσίπρα με μία ακόμη στολή. Ελπίζω, όχι εκείνη, την
επίσημη της Προεδρικής Φρουράς. </p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-size: 18.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">Έ</span></b>να ακόμη κρίσιμο
ζήτημα των ημερών είναι και το θέμα του Μακεδονικού. Η σημερινή ηγεσία των
Σκοπίων εμφανίζεται μετριοπαθής και σε καμία περίπτωση δεν συγκρίνεται με την
εθνικιστική καρικατούρα που ηγείτο προηγουμένως στην χώρα, αυτή. Το προσεχές
θέρος, πρόκειται να πραγματοποιηθεί η τακτική σύνοδος της ΒορειοΑτλαντικής
Συμμαχίας, στην οποία οι δυτικές δυνάμεις επιθυμούν την ένταξή της ΠΓΔΜ και στο
Βουκουρέστι είχε καταστεί σαφές από πλευράς τους ότι ήταν η τελευταία περίπτωση,
κατά την οποία επέδειξαν ανοχή. Τούτο σημαίνει ότι ο χρόνος πιέζει. Και πιέζει
όχι μόνον διότι πρέπει να συμφωνήσουν οι ηγεσίες των δύο χωρών μέχρι την
ΝΑΤΟϊκή σύνοδο, αλλά και γιατί απαιτείται χρόνος για την απορρόφηση των
εσωτερικών κραδασμών, οι οποίοι θα προκληθούν στην κοινή τους γνώμη, καθ’ όσον,
είναι προδήλως κατανοητό ότι θα υπάρξουν εκατέρωθεν υποχωρήσεις, προκειμένου να
επέλθει ο συμβιβασμός.</p>
<p class="MsoNormal">Όμως, πρέπει να συνυπολογίζεται ότι το όνομα είναι μεν
βασικό ζήτημα, αλλά, έχει και παράγωγα ζητήματα που προκαλούν, εν δυνάμει,
τριβές. Επί παραδείγματι, ποιο θα είναι το όνομα της γλώσσας; Τι <span lang="EN-US">brand</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">name</span> θα έχουν τα προϊόντα τα
οποία θα εξάγονται; Αυτά τα ζητήματα απαιτούν χρόνο ώστε να βρεθούν οι
κατάληλες επιλογές επιλύσεώς τους. Δεν γίνονται πρόχειρα, στο πόδι, κάτι που
ούτως ή άλλως συνηθίζεται στην παρ’ υμίν επικράτεια.</p>
<p class="MsoNormal">Γεγονός αδιαμφισβήτητο είναι ότι το θέμα πρέπει να κλείσει.
Και το υπόδειγμα του Κυπριακού –στο οποίο κάθε προηγούμενη λύση ήταν και
καλύτερη από την επόμενη-, επιτείνει την αναγκαιότητα αυτή. Δεν είναι δυνατόν η
Ελλάδα, η οποία παρά τα προβλήματά της και τις αστοχίες των κυβερνητικών
επιλογών, παραμένει ακόμη η ισχυρότερη χώρα της Βαλκανικής, να συμπεριφέρεται
σαν γριά γεροντοκόρη και να θεωρεί ότι κινδυνεύει η πολιτιστική και ιστορική
της αξία από ένα υπόδειγμα κρατιδίου, όπως αυτό της ΠΓΔΜ. Ο μικρός –από κάθε
οπτική- κυβερνητικός εταίρος του ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να επιδεικνύει την αθλιότητα
και ανοησία του, πλην όμως, οι υπεύθυνες πολιτικές δυνάμεις της χώρας οφείλουν
να συμπεριφερθούν ως τέτοιες. Και υπεράνω όλων, πρέπει πάντοτε να συγκρατείται
ότι οι πρωτοβουλίες ανήκουν στην Κυβέρνηση και όχι στην αντιπολίτευση. Ήλθε το
πλήρωμα του χρόνου να ακούσουμε και την υπεύθυνη κυβερνητική θέση και η παρέα
του Μαξίμου να σταματήσει να πετά την μπάλα στην κερκίδα. Ας συνειδητοποιήσει
ότι δεν διαχειρίζεται κατάληψη σχολείου, αλλά, έχει την ευθύνη διακυβέρνησης
της χώρας.</p>
<p class="MsoNormal">Κατά τα λοιπά, θερμές ευχές για μία πραγματικά όμορφη χρονιά
σε όλους. </p>lykourgoshttp://www.blogger.com/profile/01666514179319007086noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-626224394503362765.post-26222240573938783222023-08-03T17:12:00.005+03:002023-08-03T17:12:30.016+03:00 Συγκρότηση Κουρδικού κράτους εν’ όψει; Για την Δύση μία αξιόπιστη και συμφέρουσα εξέλιξη και όχι μόνον μια ηθική υποχρέωση. - Ελεύθερος Τύπος, 16 Οκτωβρίου 2017<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">Στην διάρκεια του χρόνου, δεν ήταν λίγες οι φορές,
κατά τις οποίες το αίτημά των Κούρδων για την δημιουργία δικού τους κράτους έγινε η αιτία να χρησιμοποιηθούν
αυτοί προκειμένου να εξυπηρετηθούν συμφέροντα άλλων δυνάμεων -π.χ. Τουρκικά, ή
άλλων, δυτικών χωρών. Καλλιεργούντο προσδοκίες και οι Κούρδοι, ελάμβαναν
υποσχέσεις, οι οποίες ποτέ δεν ευοδώθηκαν. Παρέμεναν πάντοτε ως μειονοτικές
ομάδες στα εδάφη της Τουρκίας, του Ιράκ, του Ιράν και της Συρίας. Πάνω από 70
εκμ. Κούρδοι ήσαν υποχρεωμένοι να ζουν υπό καθεστώς καταπίεσης και περιορισμών
στα δικά τους εδάφη, τα οποία διαμοιράσθηκαν στις προαναφερόμενες χώρες, τα
τελικά σύνορα των οποίων διευθέτησε οριστικά, η Συνθήκη της Λωζάννης, μετά την
κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και την δημιουργία της Τουρκίας.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">Είναι γνωστή η
κατάσταση των Κούρδων στην Τουρκία· οι Κούρδοι στο Ιράκ αγωνίζονταν για χρόνια
και πλήρωσαν με ποταμούς αίματος την αυτονομία τους, αφού, βέβαια, χρειάστηκε η
Χαλέπσα και οι εκατοντάδες απώλειες αμάχων, από τα χημικά όπλα του καθεστώτος
Σαντάμ. Το δεσποτικό καθεστώς της Συρίας και οι θεοκράτες της Τεχεράνης, είχαν
εφαρμόσει ασφυκτικό κλοιό στις περιοχές των Κούρδων και παρά τις συγκρούσεις
που κατά περιόδους λαμβάνουν χώρα, οι Κουρδικές κραυγές αγωνίας για ελευθερία
και αναγνώριση της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς τους δεν ακούγονταν από την διεθνή
κοινότητα.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">Σήμερα, οι
εξελίξεις έχουν διαμορφώσει ένα νέο περιβάλλον. Η Δύση, ερχόμενη πλησιέστερα,
ερχόμενη σε άμεση επικοινωνία και επαφή με το Κουρδικό στοιχείο στο Ιράκ και
στην Συρία, διαπίστωσε ότι αν στην Μέση Ανατολή υπάρχει μία συμπαγής, αξιόπιστη
και συνεπής ομάδα με την οποία είναι εύκολο να συνεννοηθεί κανείς χωρίς να
κινδυνεύει από τις πολυδαίδαλες διακλαδώσεις της ανατολίτικης,
διαπραγματευτικής ... ευελιξίας, αυτή η ομάδα είναι οι Κούρδοι. Πέραν της
συνεπούς και σοβαρής στάσης τους κατά την επιχείρηση ανατροπής των ολοκληρωτικών
καθεστώτων της περιοχής, απέδειξαν ότι είναι οι ψύχραιμοι και συνεπείς προς τις
συμφωνίες τους συνομιλητές, όχι μόνον της Δύσης, αλλά και στις ίδιες τις χώρες
που δρουν. Ήταν ευχής έργον η παρουσία του αειμνήστου Τζαλάλ Ταλαμπανί στην
Προεδρία του μεταΣανταμικού Ιράκ. Η σώφρων στάση του, η μετριοπάθειά του και η
νηφάλια παρουσία του, είναι περισσότερο από βέβαιον ότι απέτρεψε και πρόλαβε
πολύ δυσμενείς καταστάσεις στην χώρα, όταν η Κυβέρνηση της Βαγδάτης αδυνατούσε
να επιβάλλει την καταλαγή των θρησκευτικών παθών μεταξύ Σουνιτικών και Σιϊτικών
ακραίων στοιχείων, που προκαλούσαν χάος και αναρχία στην χώρα.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">Ας συγκρατηθεί
στο σημείο αυτό ότι, ακόμη και κατά την περίοδο 2005-μέσα του 2007, όταν η
κατάσταση στο Ιράκ ήταν εκτός ελέγχου, στις περιοχές υό την ευθύνη της
Κουρδικής Περιφερειακής Κυβερνήσεως του Ερμπίλ (Αυτόνομο Κουρδιστάν του Β.
Ιράκ), η τάξη και η λειτουργία του κράτους ήταν υποδειγματικές. </p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">Αλλά και στις
μετέπειτα κρίσεις η παρουσία των Κούρδων ήταν ευτυχής συγκυρία. Στην κρίση της
Συρίας, η πρώτη -και μέχρις ενός σημείου η μόνη-, λογική φωνή και διεκδίκηση
είχε ως πηγή το Κουρδικό στοιχείο. Στην περίπτωση του διεθνούς αγώνα κατά του αυτοαποκαλούμενου
«Χαλιφάτου» (<span lang="EN-US">ISIS</span>) και
των παραφρόνων δολοφόνων του, οι Κούρδοι τόσο του Ιράκ, όσο και της Συρίας,
έθεσαν σε δεύτερη μοίρα το εθνικό τους συμφέρον και κτύπησαν πάση δυνάμει τους
θύλακες των τρομοκρατών. Οι Κούρδοι Πεσμέργκα του Ιράκ και της Συρίας, δεν
δείλιασαν ούτε στιγμή μπροστά στο μένος των φανατικών δολοφόνων, οι οποίοι με
πρόσχημα την πίστη τρομοκρατούσαν, βίαζαν, δολοφονούσαν οποιονδήποτε
αντιστεκόταν στην μανία τους. Οι Κούρδοι δεν πτοήθηκαν ούτε δευτερόλεπτο από
τους αλαλαγμούς των ψυχωτικών του «χαλιφάτου» και περιέθαλψαν και προστάτευσαν
τους διωκόμενους Γιεζίντι, Μανδαϊστές αλλά και Σιϊτες που έπεφταν στα χέρια των
συμμοριτών του <span lang="EN-US">AL</span>-<span lang="EN-US">Baghdati</span>, όταν οι δυνάμεις
της Συριακής αντιπολίτευσης και του <span lang="EN-US">Assad</span><span lang="EN-US"> </span>είχαν πρώτη μέριμνα την
αλληλοεξόντωση και οι Ιρακινές ένοπλες δυνάμεις τρέπονταν σε φυγή από τον πρώτο
πυροβολισμό στην Μοσούλη και το Βορειοδυτικό Ιράκ. </p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">Με τις πράξεις
τους αυτές –μην λησμονείται το γεγονός ότι από χθες η Ράκα, η πρωτεύουσα του
«χαλιφάτου» είναι ελεύθερη και είναι τα Κουρδικά όπλα που επέτυχαν αυτό-, είναι
βέβαιο ότι έχουν κερδίσει την αναγνώριση και την συμπάθεια όλων των
πολιτισμένων και φιλελεύθερων πολιτών της παγκόσμιας κοινότητας. </p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">Αν, μέχρι χθες
η προοπτική δημιουργίας Κουρδικού κράτους ήταν ένα όραμα, ένας διακαής πόθος
στην καρδιά και την ψυχή των υπερήφανων Πεσμέργκα των Κουρδικών ορεινών
περιοχών, σήμερα, το αίτημα αυτό δείχνει περισσότερο από ποτέ άλλοτε ώριμο και
πρακτικά εφικτό να υλοποιηθεί. Το Κουρδικό δημοψήφισμα στο Ιράκ, με το ερώτημα
Ανεξαρτησίας –σ.σ. δεν πρόκειται για το δημοψήφισμα το οποίο προβλέπεται από το
άρθρο 140 του Ιρακινού Συντάγματος περί δημοψηφίσματος για το Κιρκούκ, αλλά,
για δημοψήφισμα που αφορούσε στην ανεξαρτησία ολοκλήρου του Ιρακινού Κουρδιστάν-,
καίτοι συμβουλευτικού χαρακτήρα, είναι απολύτως ενδεικτικό της καταστάσεως και
της διαθέσεως του Κουρδικού λαού. Με 78% συμμετοχή, το 92,5% των ψηφισάντων
τάχθηκε υπέρ της ανεξαρτησίας, ενώ, μόλις το 7,2% κατά αυτής. Να σημειωθεί ότι
η Κουρδική ηγεσία, στις παντοειδείς πιέσεις που δέχθηκε για την αναβολή του
δημοψηφίσματος, δεν υπήρξε μονολιθικά αρνητική, αλλά, ζήτησε ευλόγως, εγγυήσεις
και συγκεκριμένα βούλευμα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Η.Ε., στο οποίο θα
εκφραζόταν η βούληση για διευθέτηση του ζητήματος σε εύλογο χρόνο. Δεν έλαβε
καμία ουσιαστική εγγύηση, από καμία πλευρά και προέβη στην διενέργεια του
δημοψηφίσματος. </p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">Βέβαια, η
κήρυξη ανεξαρτησίας, δεν είναι ούτε
απλό, ούτε εύκολο θέμα αλλά, ούτε και άμεσο. Γύρω από αυτό το ζήτημα
εξελίσσονται ποικίλα σενάρια και η εμπλοκή των γύρω χωρών περιπλέκουν έτι
περεταίρω την ήδη δύσκολη κατάσταση.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Από την πλευρά της, η Βαγδάτη
σκληραίνει την στάση της και συγκέντρωσε στην μεθόριο με τις Κουρδικές
περιοχές, στρατεύματα με την συνδρομή της παραστρατιωτικής <span lang="EN-US">Al</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Hast</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">al</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Shaabi</span> (πολιτοφυλακή που
δημιουργήθηκε από Σιΐτες εναντίον του <span lang="EN-US">ISIS</span> και πιθανότατα καθοδηγείται από τους Ιρανούς). Ο Ιρακινός
Πρωθυπουργός δήλωνε ότι «ο στρατός θα επανέλθει στις θέσεις τις οποίες κατείχε
προ του 2014 (σ.σ. υποχωρώντας κάτω από την επίθεση των δυνάμεων του <span lang="EN-US">ISIS</span>). Οι δυνάμεις, τελικά
απεχώρησαν μετά την σθεναρή στάση των Κούρδων και την αντίστοιχη συγκέντρωση
μονάδων Πεσμέργκα. Παρά αυτό, όμως, ο Ιρακινός στρατός έχει τεθεί σε κατάσταση
υψηλής επιφυλακής. </p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">Παραλλήλως, η
Κυβέρνηση της Βαγδάτης προέβη στην εφαρμογή κυρώσεων, οι οποίες συνίστανται
συνοπτικά στις εξής δράσεις: α) απαγόρευση διεθνών πτήσεων σε Ερμπίλ και
Σουλεϊμανίγια. Οι μετακινήσεις από και προς τις Κουρδικά αεροδρόμια γίνονται,
με εσωτερική ανταπόκριση, μέσω Βαγδάτης, β) οι ομοσπονδιακές δημόσιες υπηρεσίες
πέρασαν υπό τον άμεσο έλεγχο της κεντρικής κυβερνήσεως του Ιράκ, γ) εξήγγειλε
τον έλεγχο των τελωνείων –κάτι που όμως, είναι δύσκολο να εφαρμοσθεί.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">Οι όμορες
Τουρκία και Ιράν, οι οποίες έχουν Κουρδικούς πληθυσμούς στην επικράτειά τους
δεν είναι εύκολο να αποδεχθούν ένα ανεξάρτητο Κουρδικό κράτος. Ακόμη,
περισσότερο σημαντικό για αυτές είναι οι πετρελαιοπηγές <span lang="EN-US">Avana</span> και <span lang="EN-US">Byhasan</span><span lang="EN-US"> </span>στο
Νότιο Κιρκούκ και η τεράστια ποσότητα υψηλής και περιζήτητης ποιότητας φυσικού
αερίου στην μεγάλη περιοχή που εκτείνεται από την Τσαλμάς έως και την Καλάρ.
Αυτά είναι και τα στοιχεία εκείνα που υπαγόρευσαν την ανακωχή Αγκύρας και
Τεχεράνης και την σύμπλευσή τους από κοινού με την Βαγδάτη. Ο έλεγχος των
κοιτασμάτων αυτών από Κουρδική ηγεσία, προφανώς, δεν εξυπηρετεί τα σχέδια της
Τουρκικής ηγεσίας, η οποία μεθοδεύει την απονομή κυριαρχικού ρόλου στους εθνικά
συγγενείς Τουρκομανικούς πληθυσμούς της περιοχής και βεβαίως αποτελεί ανατροπή
των Ιρανικών σχεδιασμών οι οποίοι περιλαμβάνουν την κυρίαρχη παρουσία την
ομοδόξου Σιϊτικής, Ιρακινής Κυβερνήσεως. </p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">Επιπροσθέτως,
είναι εξ ίσου ζωτικής σημασίας το γεγονός ότι το ενδεχόμενο δημιουργίας
Κουρδικού κράτους με διέξοδο στην Μεσόγειο μέσω των Κουρδικών εδαφών της
Συρίας, για το Ιράν αποτελεί πλήγμα γιατί διακόπτει την συνέχεια του Σιϊτικού
τόξου Ιράν-Ιράκ-Συρίας-Λιβάνου (με την ύπαρξη εκεί της ισχυρής <span lang="EN-US">Hizbollah</span>), ενώ υποβαθμίζει
σημαντικά –αν δεν καταργεί- τον ρόλο της Τουρκίας στην μεταφορά φυσικού αερίου
και πετρελαίου. </p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">Συνεπώς, τούτων
δεδομένων, δεν συνιστά έκπληξη το γεγονός ότι παραμονές του δημοψηφίσματος στο
Κουρδιστάν, απετράπη τελευταία στιγμή η απαγωγή του Κυβερνήτη του Κιρκούκ. Την
επιχείρηση –κατά πληροφορίες-, σχεδίασαν και προσπάθησαν να υλοποιήσουν από
κοινού η <span lang="EN-US">Inlaat</span> (Ιρανικές
μυστικές υπηρεσίες), η Τουρκική –και γνωστή μας- <span lang="EN-US">MIT</span> καθώς και Ιρακινοί Σιϊτες
παραστρατιωτικοί. Η συγκέντρωση δυνάμεων Πεσμέργκα οδήγησε, τελικά, την
επιχείρηση σε αποτυχία. Ούτε και η σύλληψη από Κουρδικές μεθοριακές δυνάμεις
δύο τουρκικών φορτηγών (νταλίκες) που μετέφεραν στρατιωτικό εξοπλισμό
προοριζόμενο για του Τουρκομάνους της περιοχής Κιρκούκ, με απώτερο στόχο της
Άγκυρας την πρόκληση επεισοδίων, τα οποία θα της έδιναν την ευκαιρία να επέμβει
στρατιωτικά στην περιοχή, πρέπει να μας δημιουργεί απορίες.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">Επί του πρακτέου,
οι επιλογές της Κουρδικής ηγεσίας είναι συγκεκριμένες. Πρώτη επιλογή είναι η
ανακήρυξη ανεξαρτησίας, με δεδομένο ότι «όπου βρίσκεται ένας Πεσμέργκα, εκεί
είναι και τα σύνορα». Η επιλογή αυτή δεν συζητείται όμως υπό τις παρούσες
συνθήκες, καθώς θα οδηγούσε πιθανότατα σε ένοπλη αντιπαράθεση και εμπλοκή
όμορων χωρών –συγκρατείται ότι και το Ριάντ έχει εκφράσει ρητά την διαφωνία του
με ανεξάρτητο Κουρδικό κράτος και τάχθηκε κατά της διενέργειας του
δημοψηφίσματος- και συνεπώς στην πλήρη αποσταθεροποίηση της περιοχής. Αυτό ούτε
και οι Κούρδοι το επιθυμούν, είναι σαφής και απερίφραστη η τοποθέτησή τους υπέρ
του διαλόγου και της ειρηνικής επίλυσης του θέματος. Επιπροσθέτως και η Δύση
φρίττει σε μία τέτοια εκδοχή. Συνεπώς, είναι βέβαιο ότι οι Κούρδοι, αν μη τι
άλλο, δεν θα θέσουν σε κίνδυνο την καλή τους εικόνα.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">Η Ιρακινή
πλευρά, μαξιμαλιστικά, διακηρύττει ότι μόνο η περίπτωση Ομοσπονδίας είναι
συζητήσιμη εκδοχή. Αυτή ήταν και η πρώτη αντίδραση του Πρωθυπουργού <span lang="EN-US">Abad</span>, μετά το δημοψήφισμα. </p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">Η εκδοχή της
επιλογής για δημιουργία Συνομοσπονδίας, είναι εκείνη που φαντάζει, την στιγμή
αυτή, τουλάχιστον, ως η πλέον βατή και εφικτή. Εξ αυτού και προβάλλεται από την
Κουρδική πλευρά, ενώ, πληροφορίες αναφέρουν ότι και η Ιρακινή ηγεσία έχει
θετική προσέγγιση. Τα σημεία διαπραγμάτευσης είναι βέβαια διαφορετική υπόθεση.
Η Κουρδική πλευρά θέτει ως όρο την καταβολή του 17% του ετήσιου προϋπολογισμού
του Ιράκ, την κάλυψη των αμυντικών δαπανών και την προστασία των συμβολαίων που
έχει συνάψει η Κουρδική Περιφερειακή Κυβέρνηση με ξένες εταιρίες.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Η Δύση, πρέπει να σκεφθεί και να
πράξει προς το συμφέρον της, μιας και εκτός από την ηθική υποχρέωση που
δημιουργεί η στάση των Κουρδικών πληθυσμών, υπάρχει και το γεγονός ότι δύσκολα
θα συναντήσει έντιμους, αξιόπιστους και συνεπείς συνομιλητές στην περιοχή.
Καλύτερη μαρτυρία για αυτό, συνιστούν ο εκτροχιασμένος Τούρκος σουλτάνος και οι
απρόβλεπτοι θεοκράτες της Τεχεράνης.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Σε κάθε περίπτωση το παιχνίδι
είναι σκληρό και μόλις άρχισε.</p>lykourgoshttp://www.blogger.com/profile/01666514179319007086noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-626224394503362765.post-60401488223299761602023-08-03T17:11:00.005+03:002023-08-03T17:11:28.625+03:00 «Κοινωνικό Θέατρο»: ένας λειτουργικός θεσμός, καλλιτεχνικής παιδείας για όλους, από τον Δήμο Αγίας Βαρβάρας. Ελεύθερος Τύπος<p><br /></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">Είναι πάντοτε
ευχής έργον η επαφή με ανθρώπους εμπνευσμένους, με πίστη και αφοσίωση στις
πραγματικές αξίες. Η επαφή με πρόσωπα που κινούνται με ανιδιοτέλεια και συνέπεια,
υπηρετούν τον «άνθρωπο». Πρόσωπα που έχουν την συνείδηση προσφοράς και
τοποθετούνται αλληλέγγυοι στις πλέον δύσκολες συνθήκες που κάποιος μπορεί να
βρεθεί.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Αν τύχει να συναντήσεις στην
διαδρομή σου τέτοιους, πραγματικά σημαντικούς ανθρώπους, αυτό αποτελεί αιτία
ευγνωμοσύνης για τις συνθήκες και δυνάμεις που σου έδωσαν αυτό το προνόμιο.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Αισθάνομαι ευγνώμων λοιπόν, γιατί
αγαθή τύχη μου έδωσε την ευκαιρία να συναντήσω, να γνωρίσω τέτοιους ανθρώπους,
όπως πρόσφατα συνέβη με τον κ. Δημήτρη Παπαγιάννη, τον διευθυντή της σχολής
δραματικής τέχνης «Ιάκωβος Καμπανέλλης» και τον συνεργάτη του, επίσης, ηθοποιό
και σκηνοθέτη κ. Στάθη Γράψα.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Ο κ. Παπαγιάννης, ανικανοποίητο
πνεύμα, δεν σταματά να παράγει ουσιαστικό έργο και πολιτιστικά γεγονότα στην
Αγία Βαρβάρα, τον γνωστό δήμο της Δυτικής Αττικής. Μετά την επιτυχή λειτουργία
της σχολής δραματικής τέχνης, η οποία έχει δώσει στο ελληνικό θέατρο δεκάδες
νέους άρτια πεπαιδευμένους καλλιτέχνες –όχι, απλά, ηθοποιούς-, φέτος προχωρά
ένα βήμα, επιχειρώντας την δημιουργία
ενός νέου θεσμού στον χώρο παραγωγής πολιτισμού. Αυτόν, τον οποίο αποκαλεί Κοινωνικό
Θέατρο.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Μίας δράσης, η οποία στοχεύει να
διερευνήσει και να εκτείνει τις δυνατότητες της θεατρικής παιδείας και
εκπαίδευσης, καθιστώντας τες εργαλεία προσέγγισης, επικοινωνίας και επαφής με κοινωνικές
ομάδες, οι οποίες βρίσκονται στα όρια του κοινωνικού αποκλεισμού, δηλαδή, Ρομά,
πρόσφυγες, μετανάστες κ.ά. Ταυτοχρόνως, στόχος είναι και η εκπαίδευση ανθρώπων
του θεάτρου στην εργασία με συναφείς ομάδες, ώστε να μπορούν να προσφέρουν και
αυτοί με την σειρά τους.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Η επιλογή του κ. Γράψα δεν είναι
τυχαία. Ο καλλιτέχνης, ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω, διαθέτει ένα εξαιρετικό
βιογραφικό, προσφέρει εδώ και τρία χρόνια εθελοντικά στο Ειδικό Κατάστημα
Κράτησης Νέων- Αυλώνα -αυτό που γνωρίζουμε ως φυλακές ανηλίκων-, δημιουργώντας
θεατρική ομάδα κρατουμένων, η οποία έχει πραγματοποιήσει συνολικά δώδεκα
παραστάσεις ενώπιον κοινού, εισφέροντας σημαντικά και ουσιαστικά στην
διαδικασία σωφρονισμού.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Επειδή αυτό το τελευταίο, ηχεί άκομψα,
ως στερεότυπο νεκρό περιεχομένου, θα τολμούσα να πω ότι η δουλειά που έχει
προσφέρει ο κ. Γράψας στις φυλακές –όχι μόνον του Αυλώνα, αλλά και εκείνες της
Θήβας και το Ψυχιατρείο κρατουμένων των φυλακών Κορυδαλλού-, έγινε ο σπινθήρας
επανεκκίνησης της ψυχής των νέων που μετείχαν στη θεατρική αυτή ομάδα.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Δεν είχα την τύχη, όπως άλλοι να
παρακολουθήσω κάποια από τις παραστάσεις τους, αλλά, τα αποσπάσματα που είδα σε
<span lang="EN-US">video</span>’<span lang="EN-US">s</span>, ειλικρινά, ισοπέδωσαν κάθε
μικροαστισμό μου. Η δύναμη της παράστασης, είμαι βέβαιος ότι θα έχει χαράξει,
αν όχι ισοβίως, τουλάχιστον για πολύ μεγάλο διάστημα τους θεατές της και,
σίγουρα, θα αποκόμισαν και εκείνοι κάτι ουσιαστικό.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Συνεπώς, οι προσδοκίες που
δημιουργούνται από την συνεργασία των δύο αυτών, πραγματικών καλλιτεχνών και
την δράση, την οποία επέλεξαν, είναι περισσότερο από υψηλές και ανυπομονούμε
για τα πρώτα αποτελέσματα.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Τέλος, σε εποχές κατά τις οποίες η
ετήσια πολιτιστική δραστηριότητα των οργανισμών αυτοδιοίκησης, εξαντλείται στην
παρουσίαση πολιτιστικών «Αύγουστων» και «Σεπτεμβρίων», οι οποίοι
–συνεπικουρούμενοι από ποικίλες εορτές «σαρδέλας», «φέτας» και λοιπών προϊόντων
μπακαλικής και μαναβικής-, απορροφούν σημαντικά τμήματα του προϋπολογισμού των
δήμων, αφήνοντας τους υπόλοιπους μήνες ... απολίτιστους, είναι παρήγορο να
υπάρχουν δημοτικοί άρχοντες όπως ο Δήμαρχος και ο Αντιδήμαρχος πολιτισμού της
Αγίας Βαρβάρας, οι οποίοι προσπαθούν και τελικά εκφεύγουν με επιτυχία από το
πλαίσιο που συνιστά το κιτς, νεορωμαίϊκο πανηγύρι.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Δεν υποτιμώ, ούτε απαξιώνω τα
πανηγύρια. Αντιθέτως! Τα αυθεντικά πανηγύρια και υψηλή αξία έχουν και
αναπόσπαστα κομμάτια του λαϊκού μας πολιτισμού είναι, γεγονός που έχει αξία και
ενδιαφέρον. Αρκεί, βέβαια να είναι αυθεντικά και να έχουν ανιδιοτελές κίνητρο
και όχι εκείνο της αρπαχτής κάθε είδους, είτε οικονομικής είτε ψήφων.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Όμως, ευτυχώς, υπάρχει και η άλλη
διάσταση. Εκείνη, η οποία αποκαλύπτεται όταν δημιουργικοί, τολμηροί και
ανοικτόμυαλοι δημοτικοί άρχοντες συμπίπτουν με εμπνευσμένους, , συνεπείς και
ανιδιοτελείς δημιουργούς και καλλιτέχνες. </p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Μία τέτοια περίπτωση αποτελεί και
ο δήμος της Αγίας Βαρβάρας στην Δυτική Αττική. </p>lykourgoshttp://www.blogger.com/profile/01666514179319007086noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-626224394503362765.post-66245611171079190712023-08-03T17:10:00.005+03:002023-08-03T17:10:44.236+03:00 Σπινθήρας ελπίδας, επανεκκίνησης ψυχών σε ετεροτοπίες παρέκκλισης - Ελεύθερος Τύπος, 16η Δεκεμβρίου, 2017<p><br /></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36.0pt;"><b><span style="font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">Σ</span></b>ε
όλη την διάρκεια της πορείας του ανθρώπου, δεν υπήρξε περίοδος και πολιτισμός
που δεν δημιούργησε οριοθετημένους τόπους, οι οποίοι προορίζονταν για τους
«Άλλους». Ενίοτε, χώρους αποβολής των παραβατικών μελών της κοινωνίας, περιοριζομένης
της ελευθερίας τους, αλλά και χώρους εντός των οποίων θα κρυφτούν οι βιολογικές,
οργανικές «αστοχίες»...</p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36.0pt;">Οι κοινωνίες δημιουργούν τόπους προκειμένου
να εναποθέσουν τα απόβλητά ή τις ενοχές τους.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36.0pt;">Δεν είναι σκοπός, εδώ, η έναρξη
μίας εκτενούς συζητήσεως-ανάλυσης για την εξέλιξη του Δικαίου και κατ’ επέκταση
του δικαιοδοτικού συστήματος. Αυτό που ενδιαφέρει, είναι η αποτελεσματικότητα
στην λειτουργία του σωφρονιστικού συστήματος και το αν υπάρχουν στην διάθεσή
μας εργαλεία, τα οποία αξιοποιούμενα θα αποδώσουν αποτελέσματα με στόχο την
μείωση απωλειών και την διάσωση κοινωνικού μας κεφαλαίου.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36.0pt;">Η σύγχρονη κοινωνία, αυτή που
συνιστά μια φιλελεύθερη δημοκρατία, Δυτικού τύπου, δεν μπορεί να είναι
εκδικητική και να επιβάλει στους παραβάτες του Νόμου τιμωρία και ποινές οι
οποίες συνεπάγονται την εξόντωση τους ή την εξυπηρέτηση των εκδικητικών
ενστίκτων της. Οι εικόνες οργισμένων θυμάτων ή συγγενών στις τηλεοπτικές
κάμερες, είναι ... ευλογία για την τηλεθέαση, πλην όμως, δεν είναι συμβατές με την
έννοια του πολιτισμένου ανθρώπου.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36.0pt;">Οι νόμοι και οι θεσμοί απονομής
Δικαίου, στις συντεταγμένες κοινωνίες, συνίστανται και λειτουργούν από τα κοινώς
συμπεφωνημένα όργανα. Αυτό είναι δύσκολο, ίσως – και σε ορισμένες περιπτώσεις
αδύνατο-, να γίνει αντιληπτό, ειδικά από όσους καθίστανται αποδέκτες των συνεπειών
μιας εγκληματικής πράξης. Αυτά, όμως αφορούν την διαδικασία μέχρι την επιβολή
της ποινής.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36.0pt;">Από την επιβολή της ποινής και επέκεινα,
το σωφρονιστικό σύστημα, έχει αποστολή να δημιουργήσει τους κατάλληλους όρους
και προϋποθέσεις επανένταξης του δράστη –κρατούμενου και καταδίκου πλέον-, στο
κοινωνικό γίγνεσθαι. Το τι προηγήθηκε και για ποιους λόγους ο κρατούμενος οδηγήθηκε
στην φυλακή, έχει προφανώς την αξία του και συγκρατείται, αλλά, δεν πρέπει να καθορίζει
την αντιμετώπισή του από το σωφρονιστικό σύστημα. Γιατί, εκτός ελαχίστων
εξαιρέσεων που σχετίζονται πιθανόν με αίτια παθολογίας, όλοι δικαιούνται, κατ’
ελάχιστον, την δεύτερη ευκαιρία. Και είναι γεγονός ότι, όταν αυτή η ευκαιρία
δίδεται ανιδιοτελώς, με εντιμότητα και ειλικρινώς θετική διάθεση, τότε
αποδίδει.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36.0pt;">Περιορισμένες είναι οι
περιπτώσεις κατά τις οποίες, πρώην κατάδικοι συμπεριφέρθηκαν με αχαριστία, όταν
κάποιος τους έδωσε την ευκαιρία. Ακόμη και όταν για άλλες αιτίες υποτροπίασαν,
δεν φάνηκαν αγνώμονες σε όποιον τους προσέγγισε με ειλικρίνεια, σεβόμενος την
ανθρώπινη υπόσταση και αξιοπρέπειά τους.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36.0pt;">Υπάρχει, όμως, το απογοητευτικό
ποσοστό του 65%-70% υποτροπής και επιστροφής στην φυλακή. Οι λόγοι σύνθετοι και
οι αιτίες πολλαπλές. Επομένως, πρέπει να αποδεχθούμε, ως νομοτέλεια, την
απώλεια ενός υπολογίσιμου αριθμού ανθρώπων, ενός ποσοστού του έμψυχου κεφαλαίου
μας; Να συνθηκολογήσουμε και να εγκαταλείψουμε την όποια προσπάθεια γιατί «αυτή
είναι η μοίρα τους», γιατί «ο κατήφορος δεν έχει επιστροφή»; Και θα
αισθανόμαστε όμορφα όταν θα ξέρουμε ότι χαρίσαμε στην σκοτεινή πλευρά κάποιους,
οι οποίοι θα μπορούσαν να προσθέσουν στην συνολική προσπάθεια;</p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36.0pt;">Εύλογα διερωτάται κανείς αν
υπάρχει κάτι που μπορεί να γίνει, κάτι που μπορεί να λειτουργήσει ως εν δυνάμει
αντίβαρο. Η απάντηση είναι απολύτως καταφατική. Η εμπειρία του Ειδικού
Καταστήματος Κράτησης Νέων – Αυλώνα είναι ενδεικτική και πραγματικά, αφήνει μεγάλα
περιθώρια αισιοδοξίας. </p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36.0pt;">Στον συγκεκριμένο χώρο, στον
οποίο κρατούνται νέοι 18-25 ετών, υπήρξε η ευτυχής συγκυρία της παρουσίας του
διευθυντή του Δημοτικού Σχολείου των φυλακών του κ. Νίκου Αρμένη. Δάσκαλος, ο
οποίος απέχει μακράν από το στερεότυπο του μίζερου, γραφειοκρατικοποιημένου
εκπαιδευτικού-δημοσίου υπαλλήλου και υπηρετεί το λειτούργημά του με ειλικρινή
αφοσίωση και πάθος. Αγαπά αυτό που κάνει και δεν συναρτά την ποιότητα των
υπηρεσιών του με την αντιμισθία του.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36.0pt;">Στην διαδρομή του συναντήθηκε με
τον Στάθη Γράψα. Ηθοποιό με εκπληκτικό βιογραφικό, και πάθος για το θέατρο.
Όμως, ο Στάθης δεν είναι από εκείνους που θεωρούν τον καλλιτέχνη σαν ένα
«ευαίσθητο, πληγωμένο πουλάκι». Τοποθετεί τον εαυτό του στο θέατρο του τρίτου
χώρου, εκείνο δηλαδή το θέατρο που παρεμβαίνει στην κοινωνική διεργασία,
προτείνει, ανατρέπει αλλά ταυτοχρόνως, εισπράττει και ανατροφοδοτείται από τους
ανθρώπους του πραγματικού κόσμου. Έτσι αντιλαμβάνεται ότι υπηρετεί τον ρόλο του
ως καλλιτέχνης, ως ενεργό μέλος της κοινωνίας. Έχοντας αυτό ως αρχή και στάση
ζωής, προσφέρθηκε το 2010 εθελοντικά, να συγκροτήσει ομάδα θεατρικής
διδασκαλίας στο ΕΚΚΝ-Αυλώνα. Η σύμπτωσή του με τον Νίκο Αρμένη έκανε δυνατή την
δημιουργία θεατρικού τμήματος στο συγκεκριμένο κατάστημα κράτησης. Δηλαδή,
εντός μιας ετεροτοπίας απόκλισης (την φυλακή) δημιούργησαν μία δεύτερη
ετεροτοπία (το θέατρο), η οποία κατέλυσε την αρνητική επιρροή της πρώτης και
έδωσε την δυνατότητα να γεννηθεί ο σπινθήρας για την επανεκκίνηση των ψυχών.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36.0pt;">Οι Νίκος Αρμένης και ο Στάθης
Γράψας, δεν αντιμετωπίζουν τους κρατουμένους ως «άλλους», αλλά, ως νέους που
έχουν το δικαίωμα στο λάθος και που βεβαίως πρέπει να υποστούν τις συνέπειές
του, αλλά όχι για λόγους εκδίκησης. Όχι τιμωρία για την τιμωρία, όχι τιμωρία
δίχως αγάπη, που ξεραίνει τις ψυχές.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36.0pt;">Για την διαδρομή και λειτουργία
των ομάδων, τις δυσκολίες και τις συνθήκες, τις παραστάσεις, και τις τεχνικές
θα μιλήσουν οι ίδιοι οι συντελεστές. Κλείνοντας το εισαγωγικό μου σημείωμα,
θέλω να επισημάνω το εξής: </p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36.0pt;">Το ποσοστό υποτροπής και
επιστροφής στην φυλακή των κρατουμένων που μετείχαν και εργάστηκαν στο θεατρικό
αυτό εργαστήρι, από το προαναφερθέν 65%-70%, μειούται στο 8%-10% (η μέτρηση
αφορά χρονικό διάστημα πλέον της πενταετίας, το οποίο κρίνεται ως ικανό για την
εξαγωγή συμπερασμάτων).</p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36.0pt;">Συνεπώς, μήπως η πολιτική ηγεσία
–κάθε απόχρωσης-, πρέπει να σταματήσει να συζητά ανοήτως για το ζήτημα των
φυλακών και του σωφρονιστικού συστήματος και να αξιοποιήσει συστηματικά ένα
εργαλείο που έχει αποδειχθεί στην πράξη ότι λειτουργεί;</p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36.0pt;">Και γιατί είναι βέβαιο ότι λειτουργεί;
Μα γιατί απλούστατα, το θέατρο είναι από την φύση του αταξικό και υπεράνω
χαρακτηριστικών που κατηγοριοποιούν τους ανθρώπους. Τόσο στην προέλευσή του όσο
και στους τελικούς αποδέκτες του. Όλοι μπορούν να δουν και να χαρούν το θέατρο.
Αστοί, εργάτες, μικρομεσαίοι, έξυπνοι, κουτοί, αφελείς ή πονηροί. </p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36.0pt;">Ούτως ή άλλως, η τέχνη έχει
κοινωνική αποστολή. Δεν αποτελεί σκοπό της η εξυπηρέτηση πολιτικών ή άλλων
ιδιοτελών σκοπιμοτήτων. Σκοπός της είναι η εξύψωση της ηθικής και πνευματικής
αισθητικότητας του ανθρώπου. Αυτό, ισχύει σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό στην
περίπτωση του θεάτρου, γιατί η επαφή με τον άνθρωπο είναι στενώτερη. Άρα, δημιουργείται
μία ιδανική συνθήκη, εντός της οποίας ο άνθρωπος υποβοηθείται προκειμένου να
επιτύχει την πνευματική και ηθική του εξύψωση.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36.0pt;">Και εντός των φυλακών, είναι
δυνατόν –όχι, βεβαίως, εύκολα-, να βρεθεί ο δρόμος ο οποίος οδηγεί στην
πραγμάτωση του σκοπού, αυτού, μιας και η Τέχνη δεν έχει στεγανά, όρια και
προκαταλήψεις. «Η Τέχνη αξίζει περισσότερο από την Αλήθεια» πρέσβευε ο Νίτσε.
Και πράγματι στην περίπτωση του θεάτρου η θέση αυτή συναντά την πλέον αυθεντική
απεικόνισή της. Γιατί αν η αλήθεια είναι η αποκάλυψη των φαινομένων, τότε, το
θέατρο προϋπάρχει αυτής. Γιατί εν αρχή δεν «ην ο Λόγος», αλλά η δυναμική
δημιουργίας και εξελικτικής διαδικασίας του όντος.
«Γίγνεσθαι-ένταση-φωνή-ασυνείδητο-μικρό παιδί-ζώο» που υπερβαίνει το ασφυκτικό
ζεύγμα Φύση – Πολιτισμός<a href="file:///C:/Users/User/Desktop/%CE%91%CE%A1%CE%98%CE%A1%CE%9F%CE%93%CE%A1%CE%91%CE%A6%CE%99%CE%91/%CE%95%CE%9A%CE%A4%CE%A5%CE%A0%CE%A9%CE%A3%CE%97/%CE%9C%CE%B9%CE%B1%20%CE%B5%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%84%CE%BF%CF%80%CE%AF%CE%B1%20%CE%B5%CE%BB%CF%80%CE%AF%CE%B4%CE%B1%CF%82%20%CF%83%CE%B5%20%CE%B5%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%84%CE%BF%CF%80%CE%AF%CE%B1%20%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AD%CE%BA%CE%BB%CE%B9%CF%83%CE%B7%CF%82.docx#_ftn1" name="_ftnref1" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></a>.
Επομένως, αν βρεθεί και ένας «δάσκαλος» ο οποίος έχει την ικανότητα να
δημιουργεί ερεθισμούς πνευματικής περιέργειας και μπορεί να διαχειρίζεται τα
δυναμικά μιας ομάδας –στην περίπτωση που αφορά σε κρατουμένους, απαιτείται
ιδιαίτερη ικανότητα και υψηλού επιπέδου παιδεία, τόσο θεατρική όσο και
ευρύτερη-, τότε το αποτέλεσμα μας εκπλήσσει. Γιατί, τότε κάθε είδους δεσμά καταλύονται,
ισοπεδωμένα από την ελευθερία που αγγίζει η θεατρική μυσταγωγία. Η οίηση και η
μαγεία της θεατρικής πράξης. Επειδή ο άνθρωπος μπορεί να αισθάνεται και να
σκέπτεται ελεύθερα. Το θέατρο λειτουργεί καθαρτικά σε κάθε άνθρωπο που θα
τολμήσει να άρει τους περιορισμούς του εγωισμού, της ματαιοδοξίας και της φτήνιας
που κουβαλάει ο κάθε ένας από εμάς μέσα του.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36.0pt;">Και είναι ενδιαφέρον να
ανακαλύπτεις τον τρόπο, την δυναμική που αυτό, λειτουργεί σε συνανθρώπους μας
ως σπινθήρας επανεκκίνησης για την ψυχή τους. Γιατί, πέραν πάσης αμφιβολίας,
αυτά τα παιδιά που εμείς χαρακτηρίσαμε ως «άλλους» και τα σπρώξαμε –δεν
αντιλέγω και με δική τους ευθύνη-, στο περιθώριο, κάνουν θέατρο για την ψυχή
τους. Και αυτό είναι προδήλως αντιληπτό από οποιονδήποτε θα δει είτε άμεσα είτε
σε βιντεοσκόπηση κάποια παράστασή τους. Ας μου επιτραπεί να σημειώσω ότι, στο
Ειδικό Κατάστημα Κράτησης Νέων Αυλώνα, το Θέατρο συναντά την ολοκλήρωση της
αποστολής του και ο Στάθης Γράψας είναι ο αφιερωμένος καλλιτέχνης, εκείνος που
αποτάσσει την αρπαχτή και την ψευδή λάμψη του θεάματος, προκειμένου να
υπηρετήσει την Τέχνη του, αναζητώντας διεργασία ανασυγκρότησης και αξιοποίησης
ψυχών, τις οποίες έχουμε καταδικάσει στο περιθώριο.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36.0pt;">Ακόμη, στον κύκλο σεμιναρίων για
το «κοινωνικό θέατρο», τα οποία διοργάνωσε η Ανωτέρα Σχολή Δραματικής Τέχνης
«Ιάκωβος Καμπανέλης» του Δήμου Αγίας Βαρβάρας, ο κ. Γράψας παρουσίασε
αποσπάσματα από παραστάσεις στις οποίες δούλεψε με άτομα με ειδικές ανάγκες. Η
εργασία αυτή, για τους ίδιους λόγους που προανεφέρθησαν, ήταν εξ ίσου
συγκλονιστική. </p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36.0pt;">Ειλικρινά, είναι κάτι που πρέπει
να το δει κάποιος. Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στην διεύθυνση της σχολής και
στην πολιτική ηγεσία του Δήμου για αυτή την προσπάθεια. Οι σπουδαστές της
σχολής, είναι ιδιαίτερα τυχεροί γιατί η παιδεία και η εκπαίδευσή τους,
περιλαμβάνει κάθε διαθέσιμο εφόδιο προκειμένου να διαμορφώσει, όχι απλά
ηθοποιούς, αλλά, ολοκληρωμένα άτομα, καλλιτέχνες με αξιώσεις. Προσωπικότητες
που σίγουρα θα ξεχωρίσουν.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36.0pt;">Τέλος, αισθάνομαι ότι οφείλω,
τουλάχιστον, δημόσια θερμές ευχαριστίες στον διευθυντή και το προσωπικό της
σχολής «Ιάκωβος Καμπανέλης». Ίσως, σε δεδομένη στιγμή ανάψει και στις δικές μας
ψυχές ο σπινθήρας της επανεκκίνησης. Ίσως, συνειδητοποιήσουμε πόσα σημαντικά έχουμε
κερδίσει, από την ύπαρξη προσπαθειών όπως αυτή ...</p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36.0pt;">Ελπίδα είναι η δραστηριότητα αυτή
να βρει σύντομα μιμητές. Τόσο στο επίπεδο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της
Τέχνης, όσο και σε επίπεδο κεντρικής πολιτικής. </p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36.0pt;">Ας αναλογισθούμε ότι, στην
Ρουμανία, χώρα στην οποία , μέχρι τον Δεκέμβριο του 1989 υπήρχε το στυγνό
καθεστώς Τσαουσέσκου, πραγματοποιείται μέχρι και ετήσιο φεστιβάλ θεατρικών
παραστάσεων θεατρικών ομάδων κρατουμένων. Σε Ολλανδία, Ηνωμένο Βασίλειο, Γερμανία
κ.α., η διδασκαλία θεάτρου στις φυλακές είναι θεσμικά κατοχυρωμένη από
δεκαετίες </p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36.0pt;">Φραστικά πυροτεχνήματα περί της
αξίας του πολιτισμού ή γενικώς και αορίστως βερμπαλισμοί υπέρ των ανθρωπίνων
δικαιωμάτων, δεν αρκούν και δεν καλύπτουν το κενό. Δεν επαρκεί να πουλάει
κανείς ανέξοδο και αβασάνιστο «προοδευτιλίκι» αυτοθαυμασμού και αυτοϊκανοποίησης.
Τόλμη και ανάληψη ευθύνης απαιτούνται, ώστε να υπάρξει ουσιαστική, θεσμική στήριξη
και να ενταχθεί η θεατρική διδασκαλία οργανωμένα και μόνιμα στα εργαλεία του
σωφρονιστικού συστήματός μας. Πράξη χρειάζεται. Ειδικά όταν και η διεθνής
εμπειρία συνηγορεί, όπως αποδεικνύεται από τα δεδομένα στοιχεία. Ενδεικτική
είναι η περίπτωση του <span lang="EN-US">Kentucky</span><span lang="EN-US"> </span>στην Πολιτεία της <span lang="EN-US">Virginia</span> στις ΗΠΑ. Εκεί, η ομάδα <span lang="EN-US">Shakespeare</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Behind</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Bars</span>, από τους πλέον
πρωτοποριακούς οργανισμούς του χώρου, εργάζεται υπό την καθοδήγηση του <span style="font-size: 11.5pt;">Curt Toftland</span> (στην φωτό με τον Στάθη Γράψα από
σεμινάριο στο Μίτσικαν των ΗΠΑ), επί 18 έτη, αναπτύσσοντας μια συνεχόμενη
κυκλική επαφή με τους κρατουμένους. Σε ετήσια βάση διαπράττονται 9000 εγκλήματα
ανηλίκων με 36% ποσοστό επαναλείψεως. Για τα μέλη του «<span lang="EN-US">Shakespeare</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Behind</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Bars</span>» το ποσοστό υποτροπής
και επανάλειψης εγκλημάτων είναι 6%. </p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36.0pt;">Ο κ. Γράψας, έλαβε μέρος και
παρουσίασε την δουλειά που έγινε με τους νέους κρατούμενους του Αυλώνα σε δύο
Διεθνή Συνέδρια, στο Βερολίνο το έτος 2011 και το Ρότερνταμ το έτος 2012.
Είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε μαζί του και να μας μεταφέρει την εικόνα που
αποκόμισε από αυτή τη συμμετοχή:</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-indent: 36.0pt;">[«<b><span style="letter-spacing: 1.5pt; mso-bidi-font-size: 11.5pt;">Ένα σημαντικό γεγονός που είναι πια τεκμηριωμένο
σε πολλές χώρες είναι ότι κοστίζει περισσότερο ο εγκλεισμός ενός κρατουμένου
από την σωστή προετοιμασία για την επανένταξη του στην κοινωνία.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="Default" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><b><span style="font-family: "Garamond","serif"; letter-spacing: 1.5pt; mso-bidi-font-size: 11.5pt;"> </span></b></p>
<p class="Default" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><b><span style="font-family: "Garamond","serif"; letter-spacing: 1.5pt; mso-bidi-font-size: 11.5pt;">Επίσης μαζί με την μείωση
πιθανών θυμάτων σε περίπτωση συμμόρφωσης και επανένταξης, αυτά τα δύο κεφάλαια
θα έπρεπε να φτάνουν για να πειστεί κανείς για τους εναλλακτικούς τρόπους
μετ-εκπαίδευσης και σωφρονισμού κρατουμένων. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="Default" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span style="font-family: "Garamond","serif"; letter-spacing: 1.5pt; mso-bidi-font-size: 11.5pt;">Δυστυχώς όμως σε πολλές περιπτώσεις επικρατεί ο παλιός τρόπος του
εγκλεισμού και μόνο. Μα ακόμα και αυτές οι χώρες σιγά-σιγά βγαίνουν στο φως. <o:p></o:p></span></p>
<p class="Default" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span style="font-family: "Garamond","serif"; letter-spacing: 1.5pt; mso-bidi-font-size: 11.5pt;"> </span></p>
<p class="Default" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span style="font-family: "Garamond","serif"; letter-spacing: 1.5pt; mso-bidi-font-size: 11.5pt;">Από το διεθνές συμπόσιο για το θέατρο στην φυλακή στο Βερολίνο το 2011,
μέχρι το Ρότερνταμ το 2012, <b>η άποψη</b>
μου για την <b>αναγκαιότητα του θεάτρου
μέσα στα καταστήματα κράτησης ως εναλλακτικός τρόπος συμμετοχής και «ξεκλειδώματος»
του κρατουμένου έχει μόνο ενισχυθεί.<o:p></o:p></b></span></p>
<p class="Default" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span style="font-family: "Garamond","serif"; letter-spacing: 1.5pt; mso-bidi-font-size: 11.5pt;">Στο κλείσιμο του συνεδρίου βρέθηκα σε ένα πάνελ καλεσμένων, οι οποίοι
συζητούσαμε την σημαντικότητα της πιστοποίησης και τα δίκτυα στήριξης μέσα στα
καταστήματα κράτησης στις χώρες μας. <o:p></o:p></span></p>
<p class="Default" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><b><span style="font-family: "Garamond","serif"; letter-spacing: 1.5pt; mso-bidi-font-size: 11.5pt;"> </span></b></p>
<p class="Default" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><b><span style="font-family: "Garamond","serif"; letter-spacing: 1.5pt; mso-bidi-font-size: 11.5pt;">Έκανε αρκετή εντύπωση ότι
η προσπάθεια στον Αυλώνα μένει ως επί τω πλείστον σε ατομική εθελοντική
πρωτοβουλία ενώ στις περισσότερες άλλες χώρες υπήρχε ως κατευθυντήρια γραμμή
στην πολιτική του εκάστοτε υπουργείου δικαιοσύνης. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36.0pt;"><span style="letter-spacing: 1.5pt; mso-bidi-font-size: 11.5pt;"> </span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36.0pt;"><b><span style="letter-spacing: 1.5pt; mso-bidi-font-size: 11.5pt;">Τα
αποτελέσματα με τους κρατούμενους του Αυλώνα μπορούν μόνο να επιβεβαιώσουν ότι
το θεατρικό εργαστήρι είναι αναγκαίο. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36.0pt;"><span style="letter-spacing: 1.5pt; mso-bidi-font-size: 11.5pt;">Ελπίζω κάποια στιγμή να δικαιωθεί η προσπάθεια που
κάνουν μερικοί και να εκτιμηθεί η συμμετοχή τους σε αυτό τον εναλλακτικό τρόπο
μετ-εκπαίδευσης στη ζωή και στην αυτογνωσία</span><span style="font-size: 11.5pt; letter-spacing: 1.5pt;">.»].<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-autospace: none; text-indent: 36.0pt;">Σχεδόν σε όλες τις χώρες της ΕΕ η θεατρική διδασκαλία βρίσκεται
ενταγμένη στην καθημερινότητα των κρατουμένων και θεατρικές ομάδες κρατουμένων
όχι μόνο παρουσιάζουν το αποτέλεσμα της δουλειάς τους εντός φυλακής, αλλά και
σε δημόσιους χώρους. Αξίζει να επισημανθεί ότι στην Ρουμανία, η ομάδα<b> </b>«Exit–DanaCenusa»<b><span style="font-family: "TimesNewRoman\,Bold"; mso-bidi-font-family: "TimesNewRoman\,Bold"; mso-bidi-font-size: 14.0pt;">
</span></b>πραγματοποιεί ετήσιο
φεστιβάλ κρατουμένων, εκτός φυλακής. Αντίστοιχη είναι η προσπάθεια
στην Πορτογαλία –χώρα με τις ίδιες, σχεδόν, παραμέτρους
με την δική μας οι ομάδες <span style="font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-weight: bold;">Pele Theatre Company<b> </b></span> και (R)Existir – Filipa Francisco,
ενώ στην Γερμανία το σχήμα Α<span lang="EN-US">ufBruch</span> Α<span lang="EN-US">rt</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">City</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Jail</span>*1, στην Χιλή η ομάδα <span lang="EN-US">CoArtRe</span>, το Μεξικό η <span lang="EN-US">El</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">mago</span> / <span lang="EN-US">Foro</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Shakespeare</span> –
<span lang="EN-US">Itari</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Marta</span>, στην
Ισπανία το Teatro Yeses – Elena Canovas, στην Αυστρία η <span lang="EN-US">Vienna</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Vorstadttheater</span> –
<span lang="EN-US">Manfred</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Michalke</span>, στην Παραγουάη
‘<span lang="EN-US">Theatre</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">for</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Freedom</span>’ - <span lang="EN-US">Nelson</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Espinola</span>, στο Ηνωμένο Βασίλειο η <span lang="EN-US">Escape</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Artists</span> – <span lang="EN-US">Matthew</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Taylor</span> και στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας δρα ο <span lang="EN-US">Tom</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Magill</span><span lang="EN-US"> </span>με
το σχήμα <span style="font-size: 11.5pt;">Educational Shakespeare Company</span>. Στην
Ολλανδία η ομάδα Υ<span style="font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-weight: bold;">oung in Ρrison αναπτύσσει σημαντκή δραστηριότητα και έχει δημιουργήσιε παραρτήματα
στο Σουρινάμ, Μαλάουι και Νότιο Αφρική,<b> ε</b></span>νώ, τέλος και στην Τουρκία η
ομάδα <span style="font-size: 11.5pt; mso-bidi-font-weight: bold;">Kocaeli
Agency for European Projects<b> </b>δραστηριοποιείται στον ίδιο τομέα με σημαντική
επιτυχία και υποστήριξη από το Τουρκικό κράτος.<b><o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-autospace: none; text-indent: 36.0pt;">Παρατηρεί, ο αναγνώστης ότι σε
χώρες με διαφορετικά πολιτισμικά χαρακτηριστικά, σαφώς πιο ελλειμματικές σε
θεσμούς δημοκρατίας, από τις χώρες, στις οποίες το Ευρωπαϊκό κεκτημένο και ο
σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα είναι δεδομένη κοινωνική προτεραιότητα,
δηλαδή χώρες της Λατινικής Αμερικής και αυτήν την Τουρκία, στις οποίες η
δημοκρατία είναι ζητούμενο, βρίσκονται παράγοντες του Δημόσιου βίου, οι οποίοι
αναλαμβάνουν την ευθύνη και το θέατρο εισέρχεται σε χώρους φυλακών ή άλλους
χώρους «παρεισάκτων» και λειτουργεί απόλυτα δημιουργικά. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-autospace: none; text-indent: 36.0pt;">Στην χώρα η οποία επαίρεται
ότι ... «γέννησε την Δημοκρατία και έδωσε τα «φώτα» στον Δυτικό πολιτισμό», θα
τολμήσει κανείς να προβεί σε αντίστοιχες πράξεις ή θα μείνουμε για μία ακόμη
φορά στα φραστικά πυροτεχνήματα και στην πρόταξή του<span lang="EN-US">s</span> ως άλλοθι; Θα συνειδητοποιήσουμε ότι ως κοινωνία
δεν έχουμε την πολυτέλεια να χάσουμε άλλους νέους από το κεφάλαιό μας; Άλλωστε,
μην παραβλέπ<span lang="EN-US">o</span>υμε
ότι ο Ζαν Ζενέ στην φυλακή έγραψε τα αριστουργήματα που σήμερα όλοι
απολαμβάνουμε.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-autospace: none; text-indent: 36.0pt;">Ίδομεν ... <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-autospace: none; text-indent: 36.0pt;"><o:p> </o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-autospace: none; text-indent: 36.0pt;"><span style="background: white; color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.5pt;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-layout-grid-align: none; text-autospace: none;"><o:p> </o:p></p>
<div><!--[if !supportFootnotes]--><br clear="all" />
<hr align="left" size="1" width="33%" />
<!--[endif]-->
<div id="ftn1">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/User/Desktop/%CE%91%CE%A1%CE%98%CE%A1%CE%9F%CE%93%CE%A1%CE%91%CE%A6%CE%99%CE%91/%CE%95%CE%9A%CE%A4%CE%A5%CE%A0%CE%A9%CE%A3%CE%97/%CE%9C%CE%B9%CE%B1%20%CE%B5%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%84%CE%BF%CF%80%CE%AF%CE%B1%20%CE%B5%CE%BB%CF%80%CE%AF%CE%B4%CE%B1%CF%82%20%CF%83%CE%B5%20%CE%B5%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%84%CE%BF%CF%80%CE%AF%CE%B1%20%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AD%CE%BA%CE%BB%CE%B9%CF%83%CE%B7%CF%82.docx#_ftnref1" name="_ftn1" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></a> Κ.
Γεωργουσόπουλος, «Τα μετά το θέατρο» - Δοκίμια, Καστανιώτης Αθήνα 1985</p>
</div>
</div>lykourgoshttp://www.blogger.com/profile/01666514179319007086noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-626224394503362765.post-55065376649464583152023-08-03T17:09:00.004+03:002023-08-03T17:09:49.619+03:00 Οι Κούρδοι έκαψαν το χαρτί τους στο δημοψήφισμα; Ιρανοί πράκτορες και Ρωσικές, Τουρκικές παρεμβάσεις προσθέτουν νέα τμήματα στο σύνθετο παζλ των εξελίξεων της Μέσης Ανατολής.<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-indent: 36.0pt;"><b>Η</b> ανακατάληψη της Ράκκα και
η ήττα του αυτοαποκαλούμενου «Χαλιφάτου» δημι<span lang="EN-US">o</span>ύργησαν ένα προσωρινό κενό στην πυκνή ομίχλη, η οποία πλέον της
δεκαετίας καλύπτει τον Μεσανατολικό Ορίζοντα. </p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-indent: 36.0pt;">Όμως, η συνεχιζομένη κρίση στην Συρία, οι εσωτερικές εξελίξεις στο Ιράκ
με αιχμή το Κουρδικό και η αναζωπύρωση των συγκρούσεων στην Παλαιστίνη, εξ
αφορμής της πρόσφατης απόφασης του Αμερικανικού Προέδρου σχετικά με την
Ιερουσαλήμ, δεν επιτρέπουν περιθώρια αισιόδοξων προβλέψεων στο άμεσο μέλλον<b>.</b> Ακόμη, ο νέο-Οθωμανικός
μεγαλοϊεδατισμός του Προέδρου <span lang="EN-US">Erdogan</span>,
και οι βλέψεις του στην ευαίσθητη και ασταθή, αυτή, περιοχή<b> </b>σε συνδυασμό με τους ανταγωνιστικούς σχεδιασμούς της Τεχεράνης για
την περιφερειακή πρωτοκαθεδρία, ενισχύουν τις δυσοίωνες προοπτικές για την
συνέχεια και προκαλούν εκνευρισμό και ανησυχία στον Δυτικό κόσμο, ο οποίος με
την παρουσία του <span lang="EN-US">D</span>. <span lang="EN-US">Trump</span> στον Λευκό Οίκο, δεν έχει
την αίσθηση ασφαλείας και ισχύος άλλων, προηγουμένων περιόδων.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-indent: 36.0pt;">Η ανησυχία της Δύσεως, επιτείνεται από δύο επιπλέον παραμέτρους<b>:</b> αφ’ ενός, με την αδυναμία της Ευρωπαϊκής
Ενώσεως να συγκροτήσει ενιαία εξωτερική πολιτική και με την οικονομική κρίση να
μεγεθύνει τις αδυναμίες της, εις τρόπον ώστε να λειτουργήσει συνεκτικά ως
γεωστρατηγικός παίκτης και αφ’ ετέρου, η προσωρινή –ας ελπίσουμε-,
ακινητοποίηση των ΗΠΑ λόγω του ελλείμματος διεθνούς κύρους και αξιοπιστίας της
νέας Αμερικανικής Προεδρίας. Μιας Προεδρίας, η οποία διαδέχεται την «λαμπερή»
και άκρως επικοινωνιακή, πλην όμως, ελλειμματική σε θάρρος και τόλμη για την
ανάληψη ευθυνών και δράσεως, Προεδρία <span lang="EN-US">Barak</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Obama</span>.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-indent: 36.0pt;"><b><span style="font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">Σ</span></b>την ατολμία του προηγουμένου Αμερικανού
Προέδρου, οφείλεται και η επιδείνωση της καταστάσεως στο Ιράκ με την πρόωρη
αποχώρηση των Αμερικανικών δυνάμεων –ενωρίτερα και από τις προβλεπόμενες ημερομηνίες
της συμφωνίας ΗΠΑ-Ιράκ (<span lang="EN-US">SOFA</span>)-,
όταν από το καλοκαίρι του 2007 η χώρα είχε ξεκινήσει -αργά μεν, σταθερά δε-, να
στρέφει προς ειρήνευση και την απομάκρυνσή της από την εσωτερική ασυναρτησία, συνέπεια
της βιαίας πτώσως του καθεστώτος <span lang="EN-US">Sadam</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Hussein</span> και της απουσίας πολιτικής για την επόμενη ημέρα
προετοιμασίας.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-indent: 36.0pt;">Ακόμη, η υπαναχώρησή του, παρά τις πρώτες προειδοποιήσεις προς το
καθεστώς <span lang="EN-US">Assad</span> στην
Συρία, περί αναλήψεως, λυσιτελούς
δράσεως της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας προεκάλεσε κενό, του οποίου συνέπεια είναι
η διαιώνιση της κρίσης στην Συρία, και επέτρεψε να δημιουργηθούν συνθήκες για την
ισχυροποίηση της συμμορίας των ψυχοπαθών του <span lang="EN-US">ISIS</span>.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-indent: 36.0pt;">Είναι η αμφιθυμία, αυτή, η οποία επέτρεψε την ανάληψη πρωτοβουλιών από
την Μόσχα και για πρώτη φορά Ρωσικές ένοπλες δυνάμεις έδρασαν ανενόχλητες στην
περιοχή, κάτι που ποτέ μέχρι σήμερα δεν είχε συμβεί, ούτε καν επί εποχής της τότε
κραταιάς Σοβιετικής Ενώσεως.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-indent: 36.0pt;">Σήμερα, η Δύση εμφανίζεται στην Μεσανατολική σκηνή ως κομπάρσος,
αφήνοντας ρόλο πρωταγωνιστού στην ετερογενή συμμαχία της απολυταρχικής Αγκύρας
και της θεοκρατικής Τεχεράνης, υπό ενορχήστρωση και διεύθυνση της μπαγκέτας του
Δεσποτικού Κρεμλίνου. <span style="font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">Σ</span>τα
δυσμενή για τις Δυτικές δυνάμεις δεδομένα, προστίθεται και η πρόσφατη εξέλιξη
επί του Κουρδικού στο Βόρειο Ιράκ.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-indent: 36.0pt;">Η σχεδόν μανιακή και κατά κοινή ομολογία, επιβλαβής εμμονή του Προέδρου
<span lang="EN-US">Massud</span><span lang="EN-US">
</span><span lang="EN-US">Barzani</span> σχετικά
με την διενέργεια δημοψηφίσματος στις περιοχές ευθύνης της <span lang="EN-US">KRG</span> (<span lang="EN-US">Kurdistan</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Regional</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Government</span>) και στο Κιρκούκ,
προεκάλεσε την άμεση αντίδραση της Βαγδάτης, η οποία με διασφαλισμένη την
Ιρανική και Τουρκική στήριξη -εφ’ όσον και για τις δύο αυτές χώρες η δημιουργία
ενός Κουρδικού κράτους συνιστά εφιαλτικό σενάριο-, κινήθηκε άμεσα και η
προέλαση των Ιρακινών ενόπλων δυνάμεων υποχρέωσε τους Κούρδους <span lang="EN-US">Peshmerga</span> να εγκαταλείψουν
προνομιακές θέσεις, τις οποίες είχαν λάβει προ της κρίσεως, στην διεκδικούμενη
από την Αραβική και Κουρδική πλευρά, επαρχία του Κιρκούκ. Ευτυχώς, τόσο το <span lang="EN-US">Arbyl</span> όσο και η Κυβέρνηση <span lang="EN-US">Abadi</span><span lang="EN-US"> </span>της
Βαγδάτης, επέδειξαν σωφροσύνη, έστω και την τελευταία στιγμή και απεφεύχθη
ένοπλη αντιπαράθεση Κουρδικών και Ιρακινών δυνάμεων.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-indent: 36.0pt;">Το πρόβλημα για την Κουρδική πλευρά, αναφύεται στο σημείο όπου οι
Κούρδοι, με την βεβιασμένη, άστοχη και άκομψη, αυτή ενέργεια του Προέδρου <span lang="EN-US">Barzani</span>, απώλεσαν μέρος του
κύρους και της αξιοπιστίας που είχαν κεφαλαιοποιήσει κατά την τελευταία
περίοδο. Έχει γραφεί -και αποτελεί σκέψη την οποία και ο γράφων υποστηρίζει
ενθέρμως-, ότι κρίσιμη παράμετρο ισορροπίας και επιλύσεως πληθώρας αδιεξόδων
στην πορεία των πραγμάτων στην Μέση Ανατολή, συνιστά η δημιουργία Κουρδικού
κράτους, στο οποίο θα συμπεριλαμβάνονται περιοχές στις οποίες ζουν Κουρδικοί
πληθυσμοί του Ιράκ, της Συρίας, του Ιράν και σε δεύτερο χρόνο -όταν οι συνθήκες
ωριμάσουν και καταστεί εφικτό- και της Τουρκίας, με θαλάσσια πρόσβαση, μέσω των
Συριακών εδαφών.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-indent: 36.0pt;">Το ζήτημα είναι ότι, η υπόθεση συγκροτήσεως Κουρδικού κράτους, έχει ως
αιχμή την πορεία του Αυτονόμου Ιρακινού Κουρδιστάν, μιας και αυτό είναι η μόνη
υπαρκτή και κατοχυρωμένη Κουρδική οντότητα. Το γεγονός το οποίο δημιουργεί
αβεβαιότητες, καθώς το «παιχνίδι» στην περιοχή είναι σύνθετο και πολύπλοκο, με
ανάμειξη γειτονικών χωρών, των οποίων τα συμφέροντα αναπόφευκτα θα
συγκρουσθούν, έστω και αν η τρέχουσα πραγματικότητα συνηγορεί και υποχρεώνει σε
συγκλίσεις.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-indent: 36.0pt;">Πέραν αυτού, ανασχετικός παράγοντας είναι και η εν γένει κατάσταση στο
Ιράκ. Στο Ιράκ, το οποίο συνεχίζει να βρίσκεται σε περιδίνηση δογματικών
θρησκευτικών αντιπαραθέσεων μεταξύ Σουνιτών και Σιϊτών, ενώ και το Σιϊτικό
μπλοκ εμφανίζεται διχασμένο –επί παραδείγματι, το μεγαλύτερο και κυβερνών κόμμα
<span lang="EN-US">Dawa</span>, από το οποίο
προέρχεται και ο σημερινός Πρωθυπουργός <span lang="EN-US">Abadi</span> και ο προηγούμενος <span lang="EN-US">Nuri</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Al</span>-<span lang="EN-US">Maliki</span>,
έχει χωρισθεί σε δύο στρατόπεδα. Εκείνο, στο οποίο ηγείται ο κ.<span lang="EN-US">Abadi</span><span lang="EN-US"> </span>(<span lang="EN-US">Dawa</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">al</span>-<span lang="EN-US">Islam</span>) και ένα άλλο (<span lang="EN-US">Dawa</span>), ακραιφνώς φιλοΙρανικό, στο οποίο,
ηγείται ο κ. <span lang="EN-US">Maliki</span>. Το
θεοκρατικό Ιράν αξιοποιεί στο έπακρο το ομόδοξο, πλειψηφικό, Σιϊτικό στοιχείο
του Ιράκ και έχει από καιρό, πραγματοποιήσει βαθεία διείσδυση στην ιρακινή
πολιτική σκηνή. </p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-indent: 36.0pt;"><b><span style="font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">Π</span></b>αρ’ όλα αυτά, οι δύο πλευρές <span lang="EN-US">Arbyl</span><span lang="EN-US"> </span>και
Βαγδάτη, συμφώνησαν, αρχικώς, να επανέλθουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Οι συνομιλίες, οι οποίες θα περιλαμβάνουν και το θέμα των συνόρων της Κουρδικής
οντότητας, θα ξεκινήσουν με το Παρίσι να αναλαμβάνει, ως κοινά αποδεκτή
επιλογή, τον ρόλο εγγυητή και διαμεσολαβητή. Σήμερα, στην διαμεσολαβητική
Ευρωπαϊκή ομάδα προστέθησαν προσετέθησαν και Βρετανοί και Γερμανοί. Οι όροι της
Βαγδάτης για πλήρη έλεγχο των τελωνείων και των αεροδρομίων και της εισπράξεως
των εσόδων από αυτές τις πηγές εκ μέρους της κεντρικής Ιρακινής κυβερνήσεως,
έγιναν αποδεκτοί από την Κουρδική Κυβέρνηση, μετά και από πιέσεις οι οποίες
ασκήθηκαν από τα στελέχη του <span lang="EN-US">PUK</span>,
του κόμματος του αειμνήστου Προέδρου του Ιράκ <span lang="EN-US">Jalal</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Talabani</span>. Παρά ταύτα, η
κυβέρνηση <span lang="EN-US">Abadi</span> δεν
εμφανίζεται συνεπής και εκβιάζει για περεταίρω παραχωρήσεις από την <span lang="EN-US">KRG</span>. Η μη καταβολή των μισθών
στους κρατικούς υπαλλήλους, οι οποίοι υπηρετούν στο Αυτόνομο Κουρδιστάν του
Βορείου Ιράκ, είχε ως συνέπεια την έκρηξη διαδηλώσεων σε Σουλειμανίγια και
Ερμπίλ κατά το διήμερο 15<sup>ης</sup> και 16<sup>ης</sup> τρέχοντος μηνός. </p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-indent: 36.0pt;">Αποτελεί κοινή διαπίστωση ότι τα στελέχη και οι κυβερνητικοί
παράγοντες, οι οποίοι πρόσκεινται το <span lang="EN-US">PUK</span>, τήρησαν υπεύθυνη και σοβαρή στάση σε όλη την διάρκεια της
κρίσεως. Αντέδρασαν στην εμμονή του κ. <span lang="EN-US">Barzani</span> να εκβιάσει με το δημοψήφισμα, παρά και τις αποτρεπτικές
παραινέσεις ξένων παραγόντων με άκρως βαρύνοντα λόγο στην περιοχή, ενώ, χάριν
αυτών και της ψυχραιμίας που αντιμετώπισαν την προέλαση του Ιρακινού στρατού
απεφεύχθη μεγαλύτερης έκτασης διακοινοτική σύρραξη και απετράπη η ένοπλη
αντιπαράθεση Ιρακινών δυνάμεων και Κούρδων <span lang="EN-US">Peshmerga</span>. Να σημειωθεί στο σημείο αυτό, ότι και ο Πρωθυπουργός
του Ιρακινού Κουρδιστάν, κ. <span lang="EN-US">Nesirwan</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Barzani</span>,
ανιψιός του Προέδρου, αντιτάχθηκε στους χειρισμούς του.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-indent: 36.0pt;">Τόσο η Βαγδάτη, όσο και το <span lang="EN-US">Arbyl</span> βρίσκονται προ εκλογών, οι οποίες μέλλει να διεξαχθούν τον
προσεχή Μάϊο. Η κυβέρνηση <span lang="EN-US">Abadi</span>
έχει κηρύξει ανηλεή πόλεμο κατά της διαφθοράς με συνέπεια την όξυνση των
αντιπαραθέσεων μεταξύ των πολιτικών σχηματισμών –ας συγκρετείται ότι, τα
κοινοβουλευτικά ήθη του Ιράκ είναι σε νηπιακό στάδιο, ενώ οι πολιτικές
αντιπαραθέσεις, δεν υπακούουν στους καθ’ ημάς κανόνες και δεν συγκρίνονται με
τις οικίες για τις Δυτικές δημοκρατίες, ανάλογες αντιπαραθέσεις, ακόμη και όταν
αυτές βρίσκονται στην πλέον ακραία όξυνσή τους.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-indent: 36.0pt;">Ατυχώς, απ’ ότι διαφαίνεται θα χρησιμοποιήσει το θέμα του Κουρδικού,
προκειμένου να συγκρατήσει δυνάμεις στην επικείμενη εκλογική μάχη, δεδομένου
ότι το κόμμα του <span lang="EN-US">Dawa</span>, όπως
προανεφέρθη, έχει διασπασθεί και ο πρώην Πρωθυπουργός <span lang="EN-US">Maliki</span><span lang="EN-US"> </span>διεκδικεί
την Πρωθυπουργία ηγούμενος του ενός σχήματος, το οποίο προέκυψε από την
διάσπαση αυτή.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-indent: 36.0pt;">Στον Κουρδικό τομέα, το <span lang="EN-US">PUK</span>
πρόκειται να πραγματοποιήσει τον προσεχή Ιανουάριο το τακτικό του συνέδριο,
αφού λήγει η περίοδος πένθους για την απώλεια του αειμνήστου <span lang="EN-US">Jalal</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Talabani</span>. Επικρατέστερος
υποψήφιος για την ηγεσία του κόμματος εμφανίζεται ο προερχόμενος από τις τάξεις
του στρατεύματος, κύριος <span lang="EN-US">Pafle</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Talabani</span>
–το όνομα αυτό καθώς και του Αναπληρωτού Πρωθυπουργού κ. <span lang="EN-US">Qubat</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Talabani</span>, ας συγκρατηθούν-, ο
οποίος ενίσχυσε, σημαντικά, την δημοφιλία του μετά και την συμμετοχή του στην
συμφωνία του Κιρκούκ, η οποία κρίνεται από Κούρδους παράγοντες ως επιτυχής καθ’
όσον ήδη οι Κουρδικές δυνάμεις ασφαλείας επιστρέφουν στις προ της κρίσεως
θέσεις τους.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-indent: 36.0pt;">Έγκυρες πηγές αναφέρουν ότι, το <span lang="EN-US">PUK</span> πρόκειται να αναλάβει πρωτοβουλία προτάσεως αλλαγής του
Πολιτειακού <span lang="EN-US">status</span> του
Αυτόνομου Ιρακινού Κουρδιστάν με κατάρτιση Συντάγματος –το ισχύον είναι
προσωρινό και αποσπασματική αντιγραφή του Ιρακινού- , στο οποίο θα υπάρχει
πρόταση μεταβολής του πολιτεύματος από Προεδρική σε Προεδρευομένη
Κοινοβουλευτική Δημοκρατία.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-indent: 36.0pt;">Οι συνέπειες της διεξαγωγής του δημοψηφίσματος είχαν ως παράγωγο την
παραίτησή του Προέδρου <span lang="EN-US">Barzani</span><span lang="EN-US"> </span>από το Προεδρικό αξίωμα. Η απομάκρυνσή του από την εξουσία,
μέλει να δειχθεί κατά πόσο αυτή είναι τυπική και θα συνεχίσει να παρεμβαίνει
καθοριστικά στην διαμόρφωση της πολιτικής γραμμής της Κουρδικής πλευράς ή οι
Κούρδοι του Βορείου Ιράκ θα εισέλθουν σε τροχιά ανανέωσης της ηγεσίας, καθ’ ην
στιγμή οι δύο ιστορικοί ηγέτες τους –<span lang="EN-US">Jalal</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Talabani</span><span lang="EN-US"> </span>και <span lang="EN-US">Massud</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Barzani</span>-, εκλείπουν από το
προσκήνιο. </p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-indent: 36.0pt;">Ενδεχομένως αυτό να προσφέρει την δυνατότητα προσέγγισης με τους
Κούρδους του <span lang="EN-US">DYD</span> στην
Συρία, με τους οποίους οι κ.κ. Ταλαμπανί και Μεσούντ Μπαρζανί κρατούσαν
αποστάσεις, ένεκα της αριστερής πολιτικής τοποθετήσεώς τους και της ιδεολογικής
συγγένειάς τους, με τους ομοεθνείς τους <span lang="EN-US">PKK</span> στην Τουρκία. Ειδικώτερα, τώρα, στιγμή κατά την οποία, οι
Κούρδοι στην Συρία μετά και την επιτυχία τους έναντι των δυνάμεων του <span lang="EN-US">ISIS</span>, έχουν σημαντικό πλεονέκτημα έναντι των υπολοίπων
σχηματισμών της Συριακής Αντιπολιτεύσεως, οι οποίοι συγκρούονται με τις
δυνάμεις του καθεστώτος <span lang="EN-US">Assad</span>.
</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-indent: 36.0pt;">Ας επισημανθεί, στο σημείο αυτό ότι, διεθνείς παράγοντες κάνουν λόγο
και εμφανίζονται θετικώς διακείμενοι στην προοπτική δημιουργίας Κουρδικής
οντότητας στην Συρία και υπάρχει η αίσθηση ότι και ο Πρόεδρος <span lang="EN-US">Assad</span><span lang="EN-US"> </span>αποδέχεται
την εκδοχή δημιουργίας Ομοσπόνδου Συριακού Κράτους με συνιστώσες κοινότητες την
Αραβική και την Κουρδική. Προφανώς, μία τέτοια εξέλιξη θα δώσει άλλου είδους
διάσταση στο Κουρδικό όραμα για την δημιουργία Κουρδικού κράτους.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-indent: 36.0pt;">Ενδιαφέρον είναι ότι, οι συνήθως «αγενώς» συμπεριφερόμενοι γείτονες
–Τουρκία και Ιράν-, προσπάθησαν αρχικώς, να μείνουν εκτός του κάδρου των
εσωτερικών εξελίξεων στο Ιράκ. Όμως, οι φόβοι για ενδεχόμενη συγκρότηση
Κουρδικής οντότητος εντός των Συριακών εδαφών και που εν δυνάμει θα συνιστούσε
ενιαία Κουρδική περιοχή με το Αυτόνομο Ιρακινό Κουρδιστάν, γειτνιάζουσας πλέον
με τις περιοχές στον Ιρανικό Βορρά, όπου υπάρχει συγκέντρωση μεγάλου Κουρδικού
πληθυσμού, υπερίσχυσαν της ψυχραιμίας και το πρώτο βήμα έγινε από την Τεχεράνη
στο παρασκήνιο. Μόλις χθες, μετά από την σύλληψη Ιρανών πρακτόρων της <span lang="EN-US">Eitlaat</span><span lang="EN-US"> </span>η
Κουρδική Περιφερειακή Κυβέρνηση του Β. Ιράκ, κήρυξε στρατιωτικό νόμο στις υπό
τον έλεγχό της περιοχές. Σύμφωνα με πηγές του Ερμπίλ, οι Ιρανοί εκμεταλευόμενοι
τις αστοχίες της διοίκησης <span lang="EN-US">Barzani</span>
και ερεθίζοντας τις ευαισθησίες της Αραβικής πλευράς στο Ιράκ, μεθοδεύουν
διαμελισμό της Κουρδικής περιοχής στον Βορρά της χώρας.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-indent: 36.0pt;">Προς το παρόν, Βρετανοί, Γάλλοι και Γερμανοί διαμεσολαβητές, προσπαθούν
να επαναφέρουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων Βαγδάτη και Ερμπίλ και να
πείσουν την Ιρακινή κεντρική κυβέρνηση να προσέλθει στις διαπραγματεύσεις καθ’
όσον η Κουρδική Περιφερειακή Κυβέρνηση έχει αποδεχθεί την απαίτησή του Πρωθυπουργού
<span lang="EN-US">Abadi</span><span lang="EN-US"> </span>για
τον έλεγχο και είσπραξη των εσόδων από τα αεροδρόμια και τους τελωνειακούς
σταθμούς στο Βόρειο Ιράκ.</p>lykourgoshttp://www.blogger.com/profile/01666514179319007086noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-626224394503362765.post-40258298503425634632023-08-03T17:08:00.005+03:002023-08-03T17:08:51.405+03:00Βαγδάτη και Ερμπίλ κινούνται προς αποκλιμάκωση εντάσεων -Ελεύθερος Τύπος, 19η Οκτωβρίου 2017<p> </p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">Από χθες αργά
το απόγευμα, οι Ιρακινές ένοπλες δυνάμεις, οι οποίες είχαν εισέλθει στην πόλη
του Κιρκούκ, αποσύρονται και καταλαμβάνουν τις θέσεις, τις οποίες είχαν προ της
ήττας τους από τους τζιχαντιστές και την υποχώρησή τους από την περιοχή.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">Βαγδάτη και
Ερμπίλ, συμφώνησαν στον από κοινού έλεγχο των δυνάμεων ασφαλείας –Κουρδικών και
ομοσπονδιακής αστυνομίας- και ο ιρακινός στρατός αποσύρεται από όλες τις
περιοχές της επαρχίας. Ακόμη, φαίνεται να υπάρχει συμφωνία στην αλλαγή του
Κυβερνήτη της επαρχίας και επικρατέστερος εμφανίζεται ο κ. Ριζκγάρ Άλι, μέλος
του πολιτικού γραφείου του <span lang="EN-US">PUK</span>
(Πατριωτική Ένωση Κουρδιστάν, την παράταξη του αειμνήστου Προέδρου του Ιράκ κ.
Τζαλάλ Ταλαμπανί). Επίσης ο κ. Άλι είναι ο πρώην πρόεδρος του επαρχιακού
συμβουλίου Κικρκούκ.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">Κουρδική και
Αραβική πλευρά, προφανώς αντελήφθησαν ότι η κλιμάκωση της αντιπαραθέσεως,
πρόκειται να βλάψει και τους δύο, ενώ, οφέλη πιθανόν να προκύψουν μόνον για
τους «ενοχλητικούς» και «αγενείς» γείτονες...</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">Σε γενική
θεώρηση, η ένταση εμφανίζεται μειουμένη καθώς οι προσκείμενες στο <span lang="EN-US">PUK</span>, Κουρδικές δυνάμεις
ασφαλείας και Πεσμέργκα, έχουν και πάλι λάβει τις προηγούμενες θέσεις τους στην
πόλη. Εμπόδιο στην πλήρη εξομάλυνση της κατάστασης, παραμένει το ένταλμα
συλλήψεως το οποίο εξέδωσε η Κυβέρνηση Βαγδάτης εναντίον του Αντιπροέδρου της Κουρδικής
Περιφερειακής Κυβερνήσεως (<span lang="EN-US">KRG</span>)
και πρώτου αναπληρωτού Γ. Γραμματέως του <span lang="EN-US">PUK</span> (δηλαδή του δεύτερου στην ιεραρχία το κόμματος), κ. Κοσράτ
Ρασούλ Άλι. Την οργή της Βαγδάτης προεκάλεσε δήλωση του Κούρδου πολιτικού στην
οποία ανέφερε ότι «ο Ιρακινός στρατός, είναι αποικιοκρατική δύναμη».</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;">Ίσως, αυτό
αποτελεί χειριστικό μέσο άσκησης πιέσεων από την Ιρακινή πλευρά στην
διαδικασία, η οποία θα ακολουθήσει. Η εκδοχή να προσπαθήσει να το υλοποιήσει,
δεν μοιάζει ρεαλιστική καθώς θα σημαίνει σύρραξη ομοσπονδιακών ενόπλων δυνάμεων
και Κούρδων Πεσμέργκα. Οι καταστροφικές προεκτάσεις μιας τέτοιας συγκρούσεως
κατά την δεδομένη χρονική στιγμή, είναι προδήλως εμφανείς.</p>lykourgoshttp://www.blogger.com/profile/01666514179319007086noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-626224394503362765.post-89083546804177736602023-08-03T17:05:00.004+03:002023-08-03T17:05:37.967+03:00 Με την παρουσίαση του έργου «Γράμμα στον Ορέστη» έληξε το ετήσιο αφιέρωμα στον Ιάκωβο Καμπανέλλη, από την Α.Σ.Δραματικής Τέχνης του δήμου Αγίας Βαρβάρας. <p><span style="font-family: Garamond, "serif"; font-size: 12pt; text-align: justify;">Η παρουσία του Κώστα Γεωργουσόπουλουστην
παρουσίαση των σπουδαστών της Α. Σ. Δ. Τέχνης «Ιάκωβος Καμπανέλλης» του δήμου
Αγίας Βαρβάρας ήταν μία ευχάριστη έκπληξη για όλους, όσους είχαν την τύχη να
παρευρίσκονται και να ακούσουν τις παρατηρήσεις και τα</span><span style="font-family: Garamond, "serif"; font-size: 12pt; text-align: justify;"> </span><span style="font-family: Garamond, "serif"; font-size: 12pt; text-align: justify;">σχόλιά του, για την υψηλής ποιότητος
καλλιτεχνική εκπαίδευση, την οποία παρέχει ο συγκεκριμένος εκπαιδευτικός
οργανισμός, αλλά και τον θαυμασμό του για τις επιδόσεις και το ήθος των
σπουδαστών. Η τελευταία βραδιά ήταν αφιερωμένη στο έργο του Κ.Χ .Μύρη
(ψευδώνυμο του Κ. Γεωργουσόπουλου)και ήταν η παρουσίαση με την οποία έκλεινε
και το ετήσιο αφιέρωμα στον Ιάκωβο Καμπανέλλη.</span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 12.0pt;">Η «Ορέστεια αλλιώς» σε κείμενα του Ιάκωβου
Καμπανέλλη και διδασκαλία της Κατερίνας Καμπανέλλη, «Αγγελιοφόροι από τις
τραγωδίες του θηβαϊκού κύκλου», κείμενα σε μετάφραση του Κ.Χ. Μύρη και
διδασκαλία του Νικόλα Παπαγιάννη, ήταν τα κείμενα, εκείνα, τα οποία οι
σπουδαστές του πρώτου και δεύτερου έτους, παρουσίασαν.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 12.0pt;">Ιδιαίτερη εντύπωση, όμως, έκαναν οι οκτώ
σπουδάστριες του τρίτου έτους -πτυχιούχοι ηθοποιοί πλέον, καθ’ όσον φέτος
αποφοίτησαν με επιτυχία από την Σχολή-, οι οποίες παρουσίασαν απόσπασμα από το
θεατρικό έργο «Γράμμα στον Ορέστη», του Ιάκωβου Καμπανέλλη και σε διδασκαλία
του Γιάννη Παπαγιάννη.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 12.0pt;">Με την παρουσίαση, αυτή, έληξε το «έτος
Καμπανέλλη», ένα αφιέρωμα της Σχολής στην δημιουργία της οποίας ο συγγραφέας
είχε μεγάλο και πολύ σημαντικό ρόλο. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 12.0pt;">Ευφυής η επιλογή του κειμένου αυτού από τον κ.
Παπαγιάννη -προσωπικά δεν το γνώριζα, αλλά, είμαι ευτυχής που το έμαθα- και
επίσης, εξαιρετική η επιλογή του να παρουσιάσει ως χορικό τραγωδίας τον
μονόλογο της Κλυταιμνήστρας. Η επιλογή του να εναλλάσσονται τα πρόσωπα αναλόγως
με το κείμενο (κάθε «κατάσταση» ερμηνευόταν από διαφορετική ηθοποιό, ήταν
απολύτως επιτυχημένη και έδωσε την δυνατότητα να παρουσιάσουν οι ηθοποιοί τις
μεγάλες δυνατότητές τους και ποικιλία των εκφραστικών μέσων τους.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 12.0pt;">Πράγματι, οι κυρίες Αμαλία Κωτσαδάμ, Καραμέρη
Χριστιάννα, Δαρείου Λένα, Γκινίκη Χρύσα, Μητράκα Εύη, Κεσίλογλου Μαρία,
Κωνσταντίνου Κατερίνα και Ιωαννίδου Ρεγγίνα, βγαίνουν στην ανοικτή θάλασσα της
επαγγελματικής πορείας πλήρεις εφοδίων. Η παρουσίασή τους δεν άφηνε υποσχέσεις,
υποκριτικής επάρκειας και υψηλής ερμηνευτικής αξίας, μόνον, αλλά, καλλιέργησε
και προσδοκίες ολοκληρωμένων καλλιτεχνικών προσωπικοτήτων, δικαιώνοντας το επί
τρία έτη έργο των δασκάλων τους, αλλά ταυτοχρόνως, πιστοποιώντας την υψηλή
εκπαιδευτική εργασία που προσφέρει η συγκεκριμένη σχολή. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 12.0pt;">Αυτό, δεν αποτελεί, μόνον, δική μου διαπίστωση.
Είναι τα σχόλια του μέγιστου δασκάλου του θεάτρου και της τέχνης του λόγου, του
Κώστα Γεωργουσόπουλου, ο οποίος κατά την διάρκεια της παράστασης δεν συγκρατούσε
τον θαυμασμό του ψυθιρίζοντας «μπράβο παιδί μου», «μα είναι απίστευτο παιδιά,
ακόμη σπουδαστές, να λειτουργούν στην σκηνή με αυτόν τον τρόπο». Επιστέγασμα σε
όλη την παρουσίαση ήταν ο λόγος του, απευθυνόμενος στους σπουδαστές «ο δάσκαλός
μου, ο μεγάλος Ροντήρης, έλεγε ότι αν κάποιος μπορεί να συλλάβει το συναίσθημα
έστω και κατ’ ελάχιστο, της αρχαίας τραγωδίας, τότε μπορεί να παίξει τα πάντα!
Μπράβο σας και μπράβο στους δασκάλους σας»!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 12.0pt;">Στην συζήτηση μετά την παρουσίαση,
απευθυνόμενος στον διευθυντή και τους διδάσκοντες, είπε «σήμερα κατάλαβα,
συνειδητοποίησα, ότι ο Καμπανέλλης είναι η συνέχεια των Ελλήνων τραγικών».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 12.0pt;">Δεν χρειάζεται να προσθέσω κάτι περισσότερο, ει
μη μόνον να ευχαριστήσω όσους εργάζονται σε αυτή την Σχολή και να ευχηθώ να
συνεχισθεί η δουλειά αυτή, αδιατάρακτα και εν ειρήνη…<o:p></o:p></span></p>lykourgoshttp://www.blogger.com/profile/01666514179319007086noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-626224394503362765.post-89637444848322605112023-08-03T16:51:00.003+03:002023-08-03T16:51:35.276+03:00Εντάσεις στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Μεσογείου<p> <b style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">Π</span></b><span style="font-family: Constantia, "serif"; font-size: 12pt; line-height: 107%; text-align: justify;">αραμονές εορτών, σωτηρίου
έτους δισχιλιοστού δεκάτου ογδόου και ενώ η Χριστιανική κοινότητα κυριεύεται
από το … πνεύμα των Χριστουγέννων και ενώ οι προσδοκίες και οι ευχές για μία
καλύτερη νέα χρονιά κυριαρχούν, σήματα λυγρά λαμβάνονται από την ευρύτερη
περιοχή της Ν.Α. Μεσογείου. Εντάσεις πυροδοτούν τοποθετήσεις σε ανώτατο επίπεδο
και ούτε λίγο ούτε πολύ, ηχούν ως προειδοποιητικές απειλές αναλήψεως
στρατιωτικής δράσεως.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -35.45pt; margin-right: -19.15pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">Ο</span></b><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">ι ΗΠΑ, ετοιμάζονται να
αποσύρουν τις στρατιωτικές δυνάμεις τους, τερματίζοντας την μάχιμη αποστολή τ<a name="_GoBack"></a>ους, από το Συριακό έδαφος. Οι ηγέτες Ισραήλ και ο Τουρκίαςκλιμακώνουν
την αντιπαράθεσή τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">twitter</span><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">), μέλη της Ισραηλινής
κυβερνήσεως (πρόσφατες δηλώσεις της κας</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">AyeletShaked</span><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Υπουργού Δικαιοσύνης του
Ισραήλ), επιτίθενται ευθέως κατά του Αμερικανού Προέδρου κατηγορώντας τον ότι
εγκαταλείπει την Μέση Ανατολή στους Τούρκους και τους Ιρανούς και μέσω αυτών στις
διαθέσεις του Κρεμλίνου, αλλά και την αδικία την οποία συνεπάγεται η εγκατάλειψη
των Κουρδικών πληθυσμών στις διαθέσεις της Αγκύρας. Ειδικώτερα η Ισραηλινή
Υπουργός κα ΑγιελέτΣακέντ έχει επισημάνει και παλαιότερα την θέση της
Ιερουσαλήμ για την δημιουργία Κουρδικού κράτους και έχει περιγράψει τις
ωφέλειες που θα προκύψουν για την Δύση, από την υλοποίηση του δίκαιου αυτού
αιτήματος των Κούρδων.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -35.45pt; margin-right: -19.15pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Τις ανησυχίες, εξ άλλου
μοιράζονται και άλλα μέλη της ΒορειοΑτλαντικής Συμμαχίας, όπως οι Γερμανοί και
οι Γάλλοι, οι οποίοι κατέβαλαν βαρύ τίμημα στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας
και της συμμορίας των ψυχοπαθών του αυτοαποκαλούμενου Ισλαμικού Χαλιφάτου. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -35.45pt; margin-right: -19.15pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Ο ιδιόρρυθμος ένοικος του
Λευκού Οίκου για μία ακόμη φορά επέτυχε να εκπλήξει όχι, μόνον την παγκόσμια κοινότητα, αλλά και τους άμεσους
συνεργάτες του στην Αμερικανική Διοίκηση καθώς και πολλούς πολιτικούς
παράγοντες, ακόμη και από το Ρεπουμπλικανικό κόμμα. Η αρχή έγινε με την
παραίτηση του Υπουργού αμύνης των ΗΠΑ κουΤζιμ Ματις ο οποίος εξέφρασε δημοσίως
την αντίθεσή του με την απόφαση αυτή του Προέδρου.Πληροφορίες αναφέρουν ότι
στην Ουάσιγκτων στοιχηματίζουν αν θα ακολουθήσει ο Σύμβουλος Ασφαλείας ή κάποιο
άλλο στέλεχος της κυβερνήσεως, με αφορμή την αλλοπρόσαλλή και καταστροφική,
εξωτερική πολιτική του κ. </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">Trump</span><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">, η
οποία έρχεται να λειτουργήσει αθροιστικά, με την εσφαλμένη επιλογή της προηγουμένης
αμερικανικής προεδρίας η οποία απέσυρε πρόωρα τις δυνάμεις από το Ιράκ.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -35.45pt; margin-right: -19.15pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Πράγματι, η αποχώρηση των
μαχίμων Αμερικανικών δυνάμεων από την Συρία συνεπάγεται ντόμινο συνεπειών. Αφ’ ενός,ηΔύση
εμφανίζεται να υποχωρεί έναντι των Ρωσικών επιδιώξεωνγεγονός το οποίο προκαλεί
συνειρμούς παρακμήςκαι εσωστρέφειας, ενώ παραλλήλως, επιτρέπουν την έκταση της
χειρός Τεχεράνης μέχρι τις ακτές της Μεσογείου. Αφ’ ετέρου, δημιουργεί ευκαιρίες
ανασύνταξης των δυνάμεων του Χαλιφάτου. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -35.45pt; margin-right: -19.15pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Πέραν πάσης αμφιβολίας, η
αμερικανική παρουσία στην περιοχή συνιστά εγγύηση ισορροπίας. Δεδομένου ότι οι
δυνάμεις του </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">ISIS</span><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">δεν
έχουν πλήρως εξουδετερωθεί, αλλά διατηρούνένανικανό πυρήνα -η προέλαση των
Κούρδων </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">Peshmerga</span><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">ανεκόπη
λόγω της τουρκικής εισβολής και παρουσίας στο Αφρίν-, η απουσία Αμερικανών
πεζοναυτών επιτρέπει στον αδηφάγο Ερντογάν να προβεί σε εκτεταμένης κλίμακος
στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά των Κουρδικών δυνάμεων της περιοχής, οι οποίες
ήταν οι μόνες συνεπείς και αποτελεσματικές ένοπλες μονάδες που στάθηκαν στο
πλευρό της Δύσης κατά τον πόλεμο εναντίον της συμμορίας τωνφανατικών, ψυχοπαθών
του </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">Al</span><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">-</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">Baghdati</span><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">. Επιπροσθέτως, αν ληφθεί
υπ’ όψιν ότι οι φήμες για επίδειξη αν μη τι άλλο, ανοχής και «φιλικής
ουδετερότητας» στην ανάπτυξη της ισχύος του </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">ISIS</span><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"> από την Τουρκική πλευρά, δεν απέχουν
πολύ από την πραγματικότητα, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς την σημασία της
παρουσίας Αμερικανών στρατιωτικών δυνάμεων στην περιοχή.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -35.45pt; margin-right: -19.15pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Εξ αυτών δεδομένων, η ομιλία
του στρατηγού </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">sirNickCarter</span><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"> (βλ.
το πλήρες κείμενο της διάλεξης εδώ: </span><a href="https://rusi.org/annual-conference/general-sir-nick-carter-opening-remarks?fbclid=IwAR0pngGDmLP_fj6HzgABSCONbZ5aiwk5zouTkPNiMY_eJxPutEAbMg1YMrU)"><span lang="EN-US" style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">https</span><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">://</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">rusi</span><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">.</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">org</span><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">/</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">annual</span><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">-</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">conference</span><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">/</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">general</span><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">-</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">sir</span><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">-</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">nick</span><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">-</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">carter</span><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">-</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">opening</span><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">-</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">remarks</span><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">?</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">fbclid</span><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">=</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">IwAR</span><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">0</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">pngGDmLP</span><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">_</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">fj</span><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">6</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">HzgABSCONbZ</span><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">5</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">aiwk</span><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">5</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">zouTkPNiMY</span><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">_</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">eJxPutEAbMg</span><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">1</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">YMrU</span><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">)</span></a><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">, επικεφαλής των ενόπλων
δυνάμεων του Ηνωμένου Βασιλείου, στις αρχές τρέχοντος μηνός (Δεκέμβριος 2018),
αποκτά ιδιαίτερη σημασία. Ούτε λίγο, ούτε πολύ ο Βρετανός στρατιωτικός ηγέτης,
προειδοποίησε την Δύση ότι βρίσκεται σε φάση υποχωρητικών παραχωρήσεων και
εμφανίζει αδυναμίες, οι οποίες εμφιλοχωρούν πολλαπλούς κινδύνους έναντι των
αντιπάλων της, σκηνικό το οποίο παραπέμπει, ευθέως και σαφώς, στις προ του Α΄
Παγκοσμίου πολέμου διαμορφούμενες συνθήκες και επισημαίνει τους κινδύνους που
συνεπάγονται η υποχωρητικότητα -η οποία ενισχύει την βουλιμία των καθεστώτων
που κινούνται στο όριο του ολοκληρωτισμού, όπως συνέβη και κατά τις παραμονές
του δεύτερου Μεγάλου Πολέμου-, και η δημιουργία ρηγμάτων στην ΒορειοΑτλαντική
Συμμαχία, ρήγματα τα οποία δημιουργούν τόσο το </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">Brexit</span><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">, όσο και η στάση της σημερινής,
μειωμένης αξιοπιστίας και κύρους Αμερικανικής Προεδρίας. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -35.45pt; margin-right: -19.15pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Δεν είναι όμως, μόνον οι
Δυτικοί σύμμαχοι και οι Ισραηλινοί εκείνοι οι οποίοι επισημαίνουν την
καταστροφική αστοχία του Προέδρου </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">Trump</span><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"> να αποσύρει τις μάχιμες μονάδες από το Συριακό έδαφος.
Τις αρνητικές συνέπειες αυτής της αποφάσεως υπογραμμίζουν επίσης, τόσο στελέχη
της Συριακής Δημοκρατικής Αντιπολιτεύσεως όσο και η Λευκωσία. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -35.45pt; margin-right: -19.15pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Ταυτοχρόνως, η επέκταση της
Ιρανικής επιρροής στην περιοχή, ερεθίζει -και απολύτως δικαιολογημένα- τις
ευαισθησίες του Ισραήλ και προκαλεί ανασφάλεια συναφώς με την επιβίωση του κράτους
αυτού καθ’ όσον, οι μουλάδες της Τεχεράνης δεν κράτησαν ποτέ τα προσχήματα και
διαλαλούν την επιθυμία τους για τον ολοκληρωτικό αφανισμό του εβραϊκού κράτους.
Επ’ αυτού ας μην υποτιμάται και παραβλέπεται το γεγονός ότι και οι δύο αυτές
χώρες (Ιραν και Ισραήλ) διαθέτουν πυρηνικό οπλοστάσιο και ότι η Ρωσική πλευρά
πρόκειται να κατασκευάσει πυρηνικό εργοστάσιο στην γειτονική Τουρκία, σημείο
από το οποίο πολύ εύκολα μπορεί να γίνει η απαρχή για την κτήση πυρηνικών όπλων
από την Άγκυρα (μήπως είναι καιρός να σκεφθούμε και εμείς την ανάπτυξη
πυρηνικών μονάδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας;). <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -35.45pt; margin-right: -19.15pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Αναμφιβόλως, η εγκατάλειψη
του πεδίου στο Συριακό έδαφος επιτρέπει στις ηγεσίες της τριπλής ετερόκλητης,
«ανίερης» συμμαχίας Μόσχας, Τεχεράνης και Αγκύρας την ανάπτυξη σχεδιασμών τους
εις βάρος των Κουρδικών πληθυσμών, την αναζωπύρωση των τρομοκρατικών ενεργειών
από πλευράς </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">ISIS</span><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">με
στόχους στην Ευρωπαϊκή ήπειρο και ενισχύει την θέση του Δεσπότη του Κρεμλίνου
και του Προέδρου/Σουλτάνου της Αγκύρας, ο οποίος, σύμφωνα με την εικόνα της
στιγμής εμφανίζεται καθοδηγούμενος και στηριζόμενος θρησκευτικά από την
Τεχεράνη και πολιτικά από την Μόσχα. Δεν είναι βέβαιον αν αυτή η Αμερικανική
ενέργεια -η αποχώρηση των στρατευμάτων, δηλαδή-, προσφέρεται ως δέλεαρ στον
Ερντογάν, αλλά, θεωρείται απολύτως εσφαλμένη και ανήθικη μιας και
εγκαταλείπεται ένας συνεπής και αξιόπιστος σύμμαχος στις Τουρκικές διαθέσεις,
όπως αναφέρουν αναλυτές παραπέμπει στην εγκατάλειψη των Κουρδικών πληθυσμών και
του τότε ηγέτη τους Μπαρζανί κατά την δεκαετία του 1970.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -35.45pt; margin-right: -19.15pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Ευνοήτως, οι εξελίξεις
αυτές, συνεπάγονται κινδύνους και για την Ελληνική πλευρά μιας και το καθεστώς
της Τουρκίας αποενοχοποιείται, επιλύει προβλήματα που απασχολούν δυνάμεις του
στα νοτιοανατολικά σύνορά του και επιτρέπει την στροφή της προσοχής του στο
Αιγαίο. Ενδεχομένως η «σφικτή» συμμαχία Ελλάδος-Κύπρου-Ισραήλ-Αιγύπτου να
συντελέσει στην εμπλοκή της χώρας, καθιστώντας την μέρος του προβλήματος καθώς
η συμμαχία αυτή αποκτά θετικό πρόσημο μόνον με την παρουσία και εποπτεία του
Αμερικανικού παράγοντα.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -35.45pt; margin-right: -19.15pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Constantia","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Ας ελπίσουμε ότι οι ΗΠΑ θα
βρουν τον τρόπο, ώστε σε άμεσο χρόνο, να θεραπεύσουν τις αδυναμίες που
προκαλούνται από την ατολμία της Προεδρίας Ομπάμα και την διάδοχη της από την
μειωμένου κύρους και αξιοπιστίας σημερινή Προεδρία. Οι ΗΠΑ ως ηγέτιδα δύναμη
του ελευθέρου κόσμου δεν μπορεί να αρκεσθούν στην ασφάλεια της «προστασίας» των
δύο Ωκεανών. Οφείλουν να ανταποκριθούν στον ρόλο τους.<o:p></o:p></span></p>lykourgoshttp://www.blogger.com/profile/01666514179319007086noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-626224394503362765.post-1518062174718603122023-08-03T16:50:00.004+03:002023-08-03T16:50:36.361+03:00Γαλλικές εκλογές<p> Με σχετική καθυστέρηση το κύμα λαϊκισμού το οποίο έδωσε στις
ΗΠΑ την εκλογή στον ανεκδιήγητο Τραμπ κατά την προηγούμενη προεδρική θητεία,
δείχνει να σκάει στις Ευωρπαϊκές ακτές. Οι Γαλλικές εκλογές και η άνοδος της
Μαρίν Λεπέν, είναι η πλέον χαρακτηριστική περίπτωση.</p>
<p class="MsoNormal">Η σκέψη ότι κατά τις προηγούμενες εκλογές ο Πρόεδρος <span lang="EN-US">Macron</span> αντιπροσώπευε μία νέα
πρόταση, ήταν μία άφθαρτη προσωπικότητα η οποία αντιπροσώπευε την ελπίδα, ενώ,
τώρα έχει υποστεί την αναπόδραστη φθορά της εξουσίας, δεν αρκεί για να
δικαιολογήσει την στροφή του εκλογικού σώματος προς το κόμμα της κ. Λεπέν.</p>
<p class="MsoNormal">Στην Ουγγαρία και τις άλλες πρώην ανατολικές χώρες,
επικρατούν πολιτικοί όπως ο Κόρμπιν εκεί υπάρχει η δικαιολογία της 50ετούς
μονοκομματικής διακυβέρνησης και της απουσίας κοινοβουλευτικής, δημοκρατικής
παιδείας. Στην Γαλλία, όμως, την σύγχρονη κοιτίδα της προοδευτικής κουλτούρας
και του Ευρωπαϊκού πνεύματος η τόσο
μεγάλη αύξηση των λαϊκιστικών, εθνικιστικών σχηματισμών, υπέρμαχων της
εσωστρέφειας και του απομονωτισμού, εγείρει πολύ σοβαρές ανησυχίες.</p>
<p class="MsoNormal">Ο συντάκτης του παρόντος εκτιμά –ίσως γιατί θέλει να το
πιστεύει- ότι ο ένοικος των Ιλισίων δεν θα αλλάξει και ο Πρόεδρος Μ<span lang="EN-US">acron</span>, έστω και πιο δύσκολα
απ’ ότι την προηγούμενη εκλογή, θα κερδίσει και αυτές τις εκλογές.</p>
<p class="MsoNormal"><b>Α Λ Λ Α ΒΕΒΑΙΩΣ η δημαγωγία, ο λαϊκισμός κι η
εξαπάτηση, χρειάζονται δύο συνδιαπράττοντα μέρη για να συντελεσθούν:<o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNormal"><b> </b><b>- Από τη μια οι
δημαγωγοί.</b></p>
<p class="MsoNormal"><b> </b><b>- Κι απ’ την άλλη οι
εκ του λαού δημαγωγούμενοι.</b></p>
<p class="MsoNormal"><b> </b><b>- ΟΙ λαϊκιστές
πολιτικοί και οι… λαϊκιζόμενοι πολίτες.</b></p>
<p class="MsoNormal"><b> </b><b>- Οι εξαπατούντες
διεκδικητές της εξουσίας και οι εξαπατώμενοι ψηφοφόροι τους: Ευάλωτοι ή και
πρόθυμοι «καθ’ ηδονάς» να εξαπατούνται...</b></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p>lykourgoshttp://www.blogger.com/profile/01666514179319007086noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-626224394503362765.post-15949540511665798272023-08-03T16:49:00.000+03:002023-08-03T16:49:00.239+03:00 Και διηγώντας τα θα κλαίς.<p>Οι εξελίξεις επί του ζητήματος της ονομασίας της <span lang="EN-US">FYROM</span> ευνοήτως συγκεντρώνουν
την προσοχή όλων των Ελλήνων πολιτών. Μέχρι στιγμής η αποτίμησή τους, δίχως
καμία πρόθεση αντιπαραθέσεως με την Κυβέρνηση, δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι
θετική για την Ελληνική πλευρά.</p>
<p class="MsoNormal">Σχηματίζεται η αίσθηση ότι, η Κυβέρνηση και ο κ. Τσίπρας
έπεσαν θύματα τηςυπερτίμησηςτης επικοινωνιακής τους ικανότητας και της
εγωκεντρικής αντιλήψεως περί αυθεντίας, στην οποία είναι επιρρεπής ο σημερινός
Υπουργός Εξωτερικών.</p>
<p class="MsoNormal">Πρέπει να αντιληφθούν ότι το ζήτημα αυτό δεν είναι ιδίας
βαρύτητας και επιπτώσεων με την πρόσκληση ενός ξένου ηγέτη στην Ελλάδα, έστω
και αν αυτός είναι ο Τούρκος Πρόεδρος. Δηλαδή, κάποιοι, ενδεχομένως στα
κυβερνητικά γραφεία θεώρησαν ότι αφού διαχειρίστηκαν την επίσκεψη <span lang="EN-US">Erdogan</span> με οριακά αποδεκτό
βαθμό, θα μπορούσαν να ανοίξουν και το προαναφερόμενο ζήτημα.</p>
<p class="MsoNormal">Δεν υπελόγισαν όμως και αυτοπαγιδεύτηκαν στην ίδια
αλλοφροσύνη πατριδοκαπηλείας και «πατριωτικών» δεκάρικων, όπως εκείνοι, τότε,
που κατέλυαν τον Παγκόσμιο καπιταλισμό και κατήγγειλαν τους «γερμανοτσολιάδες»
στην πλατεία Συντάγματος. Οδήγησαν τους ίδιους τους φίλους και ψηφοφοφόρους
τους σε αλλεπάλληλες ήττες, μετέτρεψαν τα τσάμικα του Συντάγματος (μετά το
δημοψήφισμα), σε χορό του Ζαλόγγου και οι ζουρνάδες και τα νταούλια απέμειναν
να βαράνε οι πιστωτές μας και αυτοί να καταπίνουν αμάσητα μνημόνια,
προαπαιτούμενα μέτρα και βεβαίως, η Ευρώπη άλλαξε, αλλά σε ακριβώς αντίθετη
κατεύθυνση από εκείνη που προσδοκούσαν.</p>
<p class="MsoNormal">Αυτό, έτσι κι αλλιώς δεν γινόταν διαφορετικά. Στο ζήτημα της
ονομασίας όμως της γειτονικής <span lang="EN-US">FYROM</span>,
διακυβεύονται πολύ πιο σημαντικά πράγματα και η κυβέρνηση δείχνει να τα αγνοεί
πλήρως, πέφτοντας συνεχώς σε ατοπήματα και αστοχίες.</p>
<p class="MsoNormal">Κατ’ αρχάς, άστοχα, σήκωσε το θέμα τόσο ψηλά, ειδικά όταν οι
δύο εταίροι στην εξουσία –ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ-, δεν είχαν προηγουμένως καταλήξει σε
κοινή γραμμή. Ευτυχώς και μέχρι στιγμής, βεβαίως, έχουμε αποφύγει φαινόμενα
όπως οι διπλωματικοί μας με επικεφαλής τον Υπουργό Εξωτερικών να συζητούν και
να καλλιεργούν κλίμα συνεννοήσεως με την ηγεσία της <span lang="EN-US">FYROM</span> και ο κ. Καμένος να περιοδεύει
στην μεθοριακή γραμμή περιβεβλημένος με στολή καταδρομέα ή όποια άλλη.</p>
<p class="MsoNormal">Δεύτερον, συνιστά αλγεινή εικόνα η σπουδή του κ. Τσίπρα να
ενημερώνει προ παντός άλλου πολιτικού και Πολιτειακού παράγοντα, τον
προκαθήμενο της Ελλαδικής εκκλησίας. Αυτό, μόνον ο Πρόεδρος <span lang="EN-US">Ahmadinejat</span> στο μακρι<a name="_GoBack"></a>νό
Ιράν έπραττε και ίσως με κάποιο μέτρο. Στην Ελλαδική εκκλησία, ο Αρχιεπίσκοπος
επέχει θέση Επισκόπου <span lang="EN-US">Primusinterpares</span>και
όχι διοικητικής εξουσίας, της οποίας οι επιλογές και αποφάσεις δεν
αμφισβητούνται. Συνέπεια, η τρώση του κύρους του κ.κ. Ιερωνύμου, ενός
μετριοπαθούς και πραγματικά πολύτιμου πνευματικού ηγέτη, ενώ, εις ουδέν
απετράπη η συστράτευση κληρικών και Αρχιερέων στις κινητοποιήσεις της
Θεσσαλονίκης, Αιγίου και Αθηνών.</p>
<p class="MsoNormal">Τρίτον, η απέλπιδα προσπάθεια να υποβαθμισθεί η παρουσία του
πλήθους στο συλαλλητήριο της Θεσσαλονίκης, απέχει πολύ από κάθε έννοια
σοβαρότητος.</p>
<p class="MsoNormal">Τέταρτον, η καλλιέργεια υπεραισιοδοξίας ήταν παντελώς άτοπη
και απολύτως άστοχη κίνηση, μιας και το ζήτημα δεν είναι,μόνον, τι επιδιώκει η
Ελλάδα, αλλά και ποια είναι τα περιθώρια ελιγμών και συμβιβαστικών παραχωρήσεων
της άλλης πλευράς, εν προκειμένω, της Κυβέρνησης<span lang="EN-US">Zaev</span>.</p>
<p class="MsoNormal">Προφανώς, οι κυβερνητικοί μας αξιωματούχοι θεωρούσαν ότι το
πρόβλημα συνίσταται απλώς στην ονοματοδοσία. Δεν υπελόγισαν ότι τα παράγωγα
ζητήματα της ονομασίας, δηλαδή, η ονομασία της γλώσσας, το <span lang="EN-US">brandname</span> των προϊόντων τα οποία θα
εξάγονται (αυτό που λέμε <span lang="EN-US">madein</span>…),
η εθνικότητα και οι αιτιάσεις αλυτρωτισμού, απαιτούν και τροποποιήσεις στο
Σύνταγμα της <span lang="EN-US">FYROM</span>. Κάτι
που φαντάζει αδύνατον να επιτευχθεί την στιγμή αυτή, καθώς η Κυβέρνηση <span lang="EN-US">Zaev</span> διαθέτει οριακή
κοινοβουλευτική πλειοψηφία στηριζομένη στα κόμματα της Αλβανικής μειονότητας,
με ό,τι αυτό συνεπάγεται, ενώ, ο κρατικός μηχανισμός είναι ακόμη στελεχωμένος
από παράγοντες της προηγουμένης ηγεσίας και ομοϊδεάτες του προηγουμένου
Πρωθυπουργού, του κ. <span lang="EN-US">Gruevski</span>.
</p>
<p class="MsoNormal">Συνελόντι ειπείν, είναι οι επιπόλαιοι χειρισμοί της Ελληνικής
Κυβέρνησης, εκείνοι που οδήγησαν στην μεγάλη συμμετοχή του κόσμου στην
Θεσσαλονίκη, ερέθισαν τις ευαισθησίες των Ελλήνων –ίσως και αδίκως- και επέτρεψαν
την έξαρση εθνικιστικού ρεύματος, το οποίο αρχίζει να εμφανίζεται εν όψει της προοπτικής
επιλύσεως του θέματος. Ελπίδα είναι η επικράτηση των ψυχράιμων και όχι των
ζηλωτών του μεγαλείου του Αλεξάνδρου, οι οποίοι ονειρεύονται να τεθούν
επικεφαλής κάποιας νέας Μακεδονικής φάλλαγγας και να επελάσουν εναντίον των
εχθρών της «πατρίδος», εντός και εκτός των συνόρων της.</p>
<p class="MsoNormal">Αποτελεί κοινή παραδοχή ότι η πλέον ψύχραιμη και συνεπής με
την πραγματικότητα, φωνή είναι εκείνη του Δημάρχου Θεσσαλονίκης. Ατυχώς, η
οξυμένη αντιπαράθεση και ο θόρυβος που επικρατεί δεν επιτρέπει να ακουστεί όπως
θα έπρεπε. </p>
<p class="MsoNormal">Πολύ φοβούμαι ότι, για μία εισέτι φορά, ένα Εθνικό μας θέμα,
θα γίνει η βάση προκειμένου κάποιοι να κτίσουν πολιτική καριέρα, κάποιοι θα
σφετερισθούν την αγωνία και τις ευαισθησίες των πολιτών –οι οποίοι, βεβαίως,
προτιμούν να αποτελούν «λαό» και όχι σκεπτόμενους και ενημερωμένους πολίτες-
και εν τέλει, για μία ακόμη φορά θα υποστούμε μία διεθνή ήττα και οι
μελλοντικές γενιές θα ακούν την διήγηση και θα κλαίνε...</p>
<p class="MsoNormal">Ας ελπίσουμε πως αυτή την φορά, δεν θα συμβούν τα ίδια...</p>lykourgoshttp://www.blogger.com/profile/01666514179319007086noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-626224394503362765.post-580234090758713052023-08-03T16:47:00.003+03:002023-08-03T16:47:53.793+03:00ΝΑ ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ-ΤΟΥΡΚΙΑ (2)<p> <b style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">Π</span></b><span style="font-size: 12pt; line-height: 107%; text-align: justify;">ρο
δύο περίπου, ετών, όταν ο Πρόεδρος </span><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; text-align: justify;">Erdogan</span><span style="font-size: 12pt; line-height: 107%; text-align: justify;"> κατά την επίσημη επίσκεψή του στην
Αθήνα, έθετε το θέμα αναθεωρήσεως της συνθήκης της Λοζάνης, είχα αναφερθεί στο
γεγονός, λέγοντας ότι το ενδιαφέρον του Τούρκου ηγέτη δεν αφορά στην αλλαγή
συνόρων, συνεπώς, δεν είναι αυτή καθ’ αυτή η συνθήκη της Λοζάνης που ενδιαφέρει
την Άγκυρα, αλλά πιθανόν σύντομα θα ανοίξει θέμα σχετικά με το καθεστώς της ναυσιπλοΐας
των στενών (βλ. σχτ. άρθρο </span><a href="https://www.eleftherostypos.gr/apopseis/151093-oi-protes-entyposeis-apo-tin-episkepsi-erntogan/" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">ΕΔΩ</span></a><span style="font-size: 12pt; line-height: 107%; text-align: justify;">), δεδομένου ότι ο Τούρκος Πρόεδρος είχε από το 2011
εξαγγείλει το έργο, όταν, ακόμη ήταν Πρωθυπουργός.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -2.0cm; margin-right: -59.6pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Αυτό, γιατί τα κείμενα και οι συνθήκες, οι οποίες αφορούν σε
καθορισμό συνόρων αφ’ ενός, αντιμετωπίζονται ως «ιερές γραφές» από την διεθνή
κοινότητα και συνεπώς, οιαδήποτε μεταβολή τους προϋποθέτει την συναίνεση όλων
των μερών -κάτι που δεν είναι εφικτό για την Σ. της Λοζάνης, μέρη της οποίας
σήμερα δεν υφίστανται ως οντότητες και η συζήτηση για το ποιος είναι ο διάδοχός
τους θα άνοιγε τον ασκό του Αιόλου. Αφ’ ετέρου, ο ίδιος ο Τούρκος Πρόεδρος είχε
ρητά δηλώσει ότι «την Τουρκία δεν ενδιαφέρει αλλαγή συνόρων».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -2.0cm; margin-right: -59.6pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Τότε μου είχε γεννηθεί η απορία, γιατί ο κ. </span><span lang="EN-US" style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">Erdogan</span><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"> και η Τουρκική Διπλωματία εμμένουν
στο θέμα της αναθεωρήσεως της Λοζάνης; Πέραν του μεγαλοϊδεατισμού και της
πολυπραγμοσύνης του Τούρκου ηγέτη, η τουρκική διπλωματία δεν χαρακτηρίζεται από
ανόητη πρακτική και δεν μας έχει συνηθίσει σε επιπόλαιες ακρότητες. Αντιθέτως,
έχει αποδείξει ότι μπορεί να θέτει στόχους και να εργάζεται οργανωμένα και
μεθοδικά για την επίτευξή τους. Συνεπώς, ήταν προφανές ότι αλλού στόχευε η
έγερση αιτιάσεων από την τουρκική πλευρά, περί αναθεωρήσεως συνθηκών. Και αν
για την Λοζάνη η αναθεώρησή της ήταν ουσιαστικά ανέφικτη, για το </span><span lang="EN-US" style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">Montreux</span><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">, την συνθήκη η οποία καθορίζει το
καθεστώς ναυσιπλοΐας στα Στενά, τα πράγματα κατά την κρίση της Άγκυρας, είναι
πιο βατά, εφ’ όσον το θέμα αγγίζει και η παράμετρος της εθνικής κυριαρχίας.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -2.0cm; margin-right: -59.6pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Η Συνθήκη του Μοντρέ για το καθεστώς των Στενών των
Δαρδανελίων και του Βοσπόρου, όπως είναι ο επίσημος τίτλος της(Montreux
Convention Regarding the Regime of the Turkish Straits) υπογράφηκε το 1936 και
δι’ αυτής, παραχωρείται ο έλεγχος των Στενών του Βοσπόρου και των Δαρδανελίων
στην Τουρκία και ρυθμίζεται η στρατιωτική δραστηριότητα στην περιοχή. Η σύμβαση
παραχωρεί στη Τουρκία τον πλήρη έλεγχο των Στενών και εγγυάται την ελεύθερη
ναυσιπλοΐα από τα μη στρατιωτικά πλοία σε καιρό ειρήνης. Οι όροι της σύμβασης
αποτέλεσαν πηγή διαμάχης για χρόνια, εφ’ όσον για την ΕΣΣΔ υπήρχε ζωτική ανάγκη
να διασφαλισθεί η διέλευση των πολεμικών της πλοίων δια μέσου των Στενών και να
έχει πρόσβαση στην Μεσόγειο.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -2.0cm; margin-right: -59.6pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">Η </span></b><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">εξαγγελία
του κ. </span><span lang="EN-US" style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">Erdogan</span><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">, για την διάνοιξη της διώρυγας της Κωνσταντινουπόλεως (</span><span lang="EN-US" style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">KanalIstanbul</span><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">), συνοδεύτηκε από την ανακοίνωση ότι
πλέον από τα Στενά θα διέρχονται μόνον πλοία ξηρού φορτίου. Όλα τα υπόλοιπα
(σ.σ. δεξαμενόπλοια κ.λπ.), θα υποχρεούνται να εξυπηρετούνται από την νέα
διώρυγα. Τούτο σημαίνει κατ’ αρχάς ότι, όροι της συνθήκης του Μοντρέ
καταργούνται στην πράξη. Άλλωστε, ο ίδιος δήλωσε σε συνέντευξή του στο </span><span lang="EN-US" style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">CNNTurk</span><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"> (5/1/2020): <i><span style="background: white;">«Σκεφτείτε χρησιμοποιούν τα Στενά και δεν
κερδίζετε τίποτα. Όμως με το Καναλ Ιστάνμπουλ (διώρυγα της Κωνσταντινούπολης)
θα δημιουργηθούν δικαιώματα, όπως συμβαίνει και στη διώρυγα του Σουέζ. Εμείς θα
προχωρήσουμε το σχέδιο αυτό», </span></i><span style="background: white;">για να συμπληρώσει ότι,<i> «Η Διώρυγα της Κωνσταντινούπολης θα μειώσει
την κίνηση στο Βόσπορο. Από τα Στενά του Βοσπόρου θα περνούν μόνο τα πλοία
ξηρού φορτίου. Η Συνθήκη του Μοντρέ αφορά και δεσμεύει μόνο τα Στενά. Η Διώρυγα
είναι εκτός της Συνθήκης του Μοντρέ. Η Συνθήκη του Μοντρέ μαζί με τα Στενά
είναι ιστορία»</i>.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -2.0cm; margin-right: -59.6pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="background: white; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Επίσης,
πρέπει να σημειωθεί ότι η Συνθήκη προβλέπει την διέλευση πολεμικών πλοίων των
παρευξείνιων κρατών, τα οποία δεν ανήκουν σε αυτά της Μαύρης Θάλασσας, υπό
περιορισμούς εγκαίρου προειδοποιήσεως (τουλάχιστον μιας εβδομάδας) και εκτοπίσματος, οπλισμού κ.λπ., ενώ πλήρης
απαγόρευση υπάρχει για την διέλευση αεροπλανοφόρων.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -2.0cm; margin-right: -59.6pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="background: white; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Κατά την διέλευση μέσω της διώρυγας, προφανώς,
αυτοί οι περιορισμοί δεν τίθενται και ο Ρωσικός στόλος θα μπορεί -όσο οι δύο
χώρες διατηρούν την «καλή» σχέση τους-, να κατεβαίνει ανεμπόδιστα και δίχως
περιορισμούς στην Μεσόγειο.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -2.0cm; margin-right: -59.6pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="background: white; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Οι δικαιολογημένες και απολύτως
βάσιμες αντιρρήσεις του σημερινού Δημάρχου Κωνσταντινουπόλεως και πολιτικού
αντιπάλου του </span><span lang="EN-US" style="background: white; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Erdogan</span><span style="background: white; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> κ.
Εκερέμ Ιμάμογλου, για την καταστροφή του περιβάλλοντος και το τεράστιο κόστος
(περί τα 11 δις. Δολάρια ΗΠΑ)του έργου, δεν φαίνονται ικανές να αποτρέψουν τον
Τούρκο Πρόεδρο από την υλοποίηση των σχεδιασμών του.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -2.0cm; margin-right: -59.6pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="background: white; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Βέβαια,
η αιτίαση περί «διαφυγόντων εσόδων» την οποία προβάλλει το καθεστώς της
Τουρκίας, αν και αληθοφανής, έχει κυρίως προσχηματική λειτουργία και η ουσία
βρίσκεται ακριβώς στην παροχή δυνατοτήτων στην Μόσχα για την ανεμπόδιστη και
κατά βούληση του Κρεμλίνου κίνηση του Ρωσικού στόλου προς την λεκάνη της ΝΑ
Μεσογείου, γεγονός το οποίο αποκτά ιδιαίτερη σημασία δεδομένου του παιχνιδιού
το οποίο εξελίσσεται στην περιοχή λόγω αφ’ ενός της προοπτικής εκμεταλλεύσεωςυδρογονανθράκων
στην Κυπριακή και Ελληνική ΑΟΖ και αφ’ ετέρου στην κατασκευή του αγωγού </span><span lang="EN-US" style="background: white; font-size: 12pt; line-height: 107%;">EastMed</span><span style="background: white; font-size: 12pt; line-height: 107%;">, η οποία υπεγράφη προσφάτως από
την τριμερή ομάδα Ελλάδος-Ισραήλ-Κύπρου και στην οποία μετέχει και η Ιταλία.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -2.0cm; margin-right: -59.6pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="background: white; font-size: 12pt;">Αν τελικά,
το 2025 ο κ. </span><span lang="EN-US" style="background: white; font-size: 12pt;">Erdogan</span><span style="background: white; font-size: 12pt;"> πετύχει να «κόψει την κορδέλα» των
εγκαινίων της διώρυγας, τότε, είναι βέβαιο ότι η Δυτική πλευρά -και, εννοείται,
ιδιαιτέρως η Ελληνική-, θα βρεθούν αντιμέτωπες με μία άκρως επικίνδυνη
πραγματικότητα στην ευαίσθητη περιοχή της ΝΑ λεκάνης της Μεσογείου, στην οποία
θα συνωστίζονται πολεμικά σκάφη όλων των εθνών…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -2.0cm; margin-right: -59.6pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="background: white;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -2.0cm; margin-right: -59.6pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="background: white; font-size: 14pt;">Κ</span></b><span style="background: white; font-size: 12pt;">αι ενώ αυτά συμβαίνουν
στην κυρίως γειτονιά μας , λίγο πιο πέρα, στην Μεσοποταμία, ο Πρόεδρος </span><span lang="EN-US" style="background: white; font-size: 12pt;">Trump</span><span style="background: white; font-size: 12pt;">
-αυτός, ο κατά δήλωσή του ευφυέστατος και διορατικότατος Πρόεδρος των ΗΠΑ-,
δίνει την εντολή για την δολοφονία του Ν<sup>ο </sup>2 στην Ιεραρχία της
Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -2.0cm; margin-right: -59.6pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="background: white; font-size: 12pt;">Ειλικρινά,
θαήθελα έστω και μία στιγμή να μπορέσω να καταλάβω τον τρόπο που λειτουργεί -αν
τίθεται τέτοιο ζήτημα-, το μυαλό του κ. Τράμπ. Δεν τολμώ, καν, να σκεφθώ ότι ο
Αμερικανός Πρόεδρος προέβη σε αυτή την ενέργεια προκειμένου να δημιουργήσει
αντίβαρα στην δυσχερή θέση στην οποία έχει περιέλθει λόγω της ενδεχόμενης
παραπομπής του σε δίκη μετά από την ψήφιση της πρότασης της κ. Πελόζι απότην
Βουλή των Αντιπροσώπων.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -2.0cm; margin-right: -59.6pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="background: white; font-size: 12pt;">Για ποιους
λόγους, επομένως, ο Αμερικανός Πρόεδρος έδωσε την εντολή να κτυπηθεί ο Ιρανός
στρατηγός και επικεφαλής της μονάδας εξωτερικών επιχειρήσεων «</span><span lang="EN-US" style="background: white; font-size: 12pt;">Al</span><span style="background: white; font-size: 12pt;">-</span><span lang="EN-US" style="background: white; font-size: 12pt;">Quds</span><span style="background: white; font-size: 12pt;">»<a name="_GoBack"></a>, των Φρουρών της Επανάστασης; Είναι τόσο σημαντική η θέση
του;<o:p></o:p></span></p>lykourgoshttp://www.blogger.com/profile/01666514179319007086noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-626224394503362765.post-25375364489388365322023-08-03T16:46:00.004+03:002023-08-03T16:46:53.172+03:00ΑΓΚΥΡΑ-ΤΕΧΕΡΑΝΗ-ΜΟΣΧΑ ΘΑ ΕΞΕΛΙΧΘΟΥΝ ΣΕ ΤΡΙΓΩΝΟ ΤΩΝ ΒΕΡΜΟΥΔΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΔΥΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ;<p> <b style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">Π</span></b><span style="font-size: 12pt; line-height: 107%; text-align: justify;">ρο δύο περίπου, ετών, όταν ο Πρόεδρος </span><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; text-align: justify;">Erdogan</span><span style="font-size: 12pt; line-height: 107%; text-align: justify;"> κατά την επίσημη επίσκεψή του στην
Αθήνα, έθετε το θέμα αναθεωρήσεως της συνθήκης της Λοζάνης, είχα αναφερθεί στο
γεγονός, λέγοντας ότι το ενδιαφέρον του Τούρκου ηγέτη δεν αφορά στην αλλαγή
συνόρων, συνεπώς, δεν είναι αυτή καθ’ αυτή η συνθήκη της Λοζάνης που ενδιαφέρει
την Άγκυρα, αλλά πιθανόν σύντομα θα ανοίξει θέμα σχετικά με το καθεστώς της ναυσιπλοΐας
των στενών (βλ. σχτ. άρθρο </span><a href="https://www.eleftherostypos.gr/apopseis/151093-oi-protes-entyposeis-apo-tin-episkepsi-erntogan/" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">ΕΔΩ</span></a><span style="font-size: 12pt; line-height: 107%; text-align: justify;">), δεδομένου ότι ο Τούρκος Πρόεδρος είχε από το 2011
εξαγγείλει το έργο, όταν, ακόμη ήταν Πρωθυπουργός.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -2.0cm; margin-right: -59.6pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Αυτό, γιατί τα κείμενα και οι συνθήκες, οι οποίες αφορούν σε
καθορισμό συνόρων αφ’ ενός, αντιμετωπίζονται ως «ιερές γραφές» από την διεθνή
κοινότητα και συνεπώς, οιαδήποτε μεταβολή τους προϋποθέτει την συναίνεση όλων
των μερών -κάτι που δεν είναι εφικτό για την Σ. της Λοζάνης, μέρη της οποίας
σήμερα δεν υφίστανται ως οντότητες και η συζήτηση για το ποιος είναι ο διάδοχός
τους θα άνοιγε τον ασκό του Αιόλου. Αφ’ ετέρου, ο ίδιος ο Τούρκος Πρόεδρος είχε
ρητά δηλώσει ότι «την Τουρκία δεν ενδιαφέρει αλλαγή συνόρων».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -2.0cm; margin-right: -59.6pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Τότε μου είχε γεννηθεί η απορία, γιατί ο κ. </span><span lang="EN-US" style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">Erdogan</span><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"> και η Τουρκική Διπλωματία εμμένουν
στο θέμα της αναθεωρήσεως της Λοζάνης; Πέραν του μεγαλοϊδεατισμού και της
πολυπραγμοσύνης του Τούρκου ηγέτη, η τουρκική διπλωματία δεν χαρακτηρίζεται από
ανόητη πρακτική και δεν μας έχει συνηθίσει σε επιπόλαιες ακρότητες. Αντιθέτως,
έχει αποδείξει ότι μπορεί να θέτει στόχους και να εργάζεται οργανωμένα και
μεθοδικά για την επίτευξή τους. Συνεπώς, ήταν προφανές ότι αλλού στόχευε η
έγερση αιτιάσεων από την τουρκική πλευρά, περί αναθεωρήσεως συνθηκών. Και αν
για την Λοζάνη η αναθεώρησή της ήταν ουσιαστικά ανέφικτη, για το </span><span lang="EN-US" style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">Montreux</span><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">, την συνθήκη η οποία καθορίζει το
καθεστώς ναυσιπλοΐας στα Στενά, τα πράγματα κατά την κρίση της Άγκυρας, είναι
πιο βατά, εφ’ όσον το θέμα αγγίζει και η παράμετρος της εθνικής κυριαρχίας.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -2.0cm; margin-right: -59.6pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">Η Συνθήκη του Μοντρέ για το καθεστώς των Στενών των
Δαρδανελίων και του Βοσπόρου, όπως είναι ο επίσημος τίτλος της(Montreux
Convention Regarding the Regime of the Turkish Straits) υπογράφηκε το 1936 και
δι’ αυτής, παραχωρείται ο έλεγχος των Στενών του Βοσπόρου και των Δαρδανελίων
στην Τουρκία και ρυθμίζεται η στρατιωτική δραστηριότητα στην περιοχή. Η σύμβαση
παραχωρεί στη Τουρκία τον πλήρη έλεγχο των Στενών και εγγυάται την ελεύθερη
ναυσιπλοΐα από τα μη στρατιωτικά πλοία σε καιρό ειρήνης. Οι όροι της σύμβασης
αποτέλεσαν πηγή διαμάχης για χρόνια, εφ’ όσον για την ΕΣΣΔ υπήρχε ζωτική ανάγκη
να διασφαλισθεί η διέλευση των πολεμικών της πλοίων δια μέσου των Στενών και να
έχει πρόσβαση στην Μεσόγειο.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -2.0cm; margin-right: -59.6pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">Η </span></b><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">εξαγγελίατου
κ. </span><span lang="EN-US" style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">Erdogan</span><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"> για την
διάνοιξη της διώρυγας της Κωνσταντινουπόλεως (</span><span lang="EN-US" style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">KanalIstanbul</span><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;">), συνοδεύτηκε από την ανακοίνωση ότι
πλέον από τα Στενά θα διέρχονται μόνον πλοία ξηρού φορτίου. Όλα τα υπόλοιπα
(σ.σ. δεξαμενόπλοια κ.λπ.), θα υποχρεούνται να εξυπηρετούνται από την νέα
διώρυγα. Τούτο σημαίνει κατ’ αρχάς ότι, όροι της συνθήκης του Μοντρέ
καταργούνται στην πράξη. Άλλωστε, ο ίδιος δήλωσε σε συνέντευξή του στο </span><span lang="EN-US" style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">CNNTurk</span><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 107%;"> (5/1/2020): <i><span style="background: white;">«Σκεφτείτε χρησιμοποιούν τα Στενά και δεν
κερδίζετε τίποτα. Όμως με το Καναλ Ιστάνμπουλ (διώρυγα της Κωνσταντινούπολης)
θα δημιουργηθούν δικαιώματα, όπως συμβαίνει και στη διώρυγα του Σουέζ. Εμείς θα
προχωρήσουμε το σχέδιο αυτό»,</span></i><span style="background: white;">για να συμπληρώσει ότι,<i> «Η Διώρυγα της Κωνσταντινούπολης θα μειώσει
την κίνηση στο Βόσπορο. Από τα Στενά του Βοσπόρου θα περνούν μόνο τα πλοία
ξηρού φορτίου. Η Συνθήκη του Μοντρέ αφορά και δεσμεύει μόνο τα Στενά. Η Διώρυγα
είναι εκτός της Συνθήκης του Μοντρέ. Η Συνθήκη του Μοντρέ μαζί με τα Στενά
είναι ιστορία»</i>.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -2.0cm; margin-right: -59.6pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="background: white; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Επίσης,
πρέπει να σημειωθεί ότι η Συνθήκη προβλέπει την διέλευση πολεμικών πλοίων των
παρευξείνιων κρατών, τα οποία δεν ανήκουν σε αυτά της Μαύρης Θάλασσας, υπό
περιορισμούς εγκαίρου προειδοποιήσεως (τουλάχιστον μιας εβδομάδας) και εκτοπίσματος, οπλισμού κ.λπ., ενώ πλήρης
απαγόρευση υπάρχει για την διέλευση αεροπλανοφόρων.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -2.0cm; margin-right: -59.6pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="background: white; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Κατά την διέλευση μέσω της διώρυγας, προφανώς,
αυτοί οι περιορισμοί δεν τίθενται και ο Ρωσικός στόλος θα μπορεί -όσο οι δύο
χώρες διατηρούν την «καλή» σχέση τους-, να κατεβαίνει ανεμπόδιστα και δίχως
περιορισμούς στην Μεσόγειο.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -2.0cm; margin-right: -59.6pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="background: white; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Οι δικαιολογημένες και απολύτως
βάσιμες αντιρρήσεις του σημερινού Δημάρχου Κωνσταντινουπόλεως και πολιτικού
αντιπάλου του </span><span lang="EN-US" style="background: white; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Erdogan</span><span style="background: white; font-size: 12pt; line-height: 107%;"> κ.
Εκερέμ Ιμάμογλου, για την καταστροφή του περιβάλλοντος και το τεράστιο κόστος
(περί τα 11 δις. Δολάρια ΗΠΑ)του έργου, δεν φαίνονται ικανές να αποτρέψουν τον
Τούρκο Πρόεδρο από την υλοποίηση των σχεδιασμών του.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -2.0cm; margin-right: -59.6pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="background: white; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Βέβαια,
η αιτίαση περί «διαφυγόντων εσόδων» την οποία προβάλλει το καθεστώς της
Τουρκίας, αν και αληθοφανής, έχει κυρίως προσχηματική λειτουργία και η ουσία
βρίσκεται ακριβώς στην παροχή δυνατοτήτων στην Μόσχα για την ανεμπόδιστη και
κατά βούληση του Κρεμλίνου κίνηση του Ρωσικού στόλου προς την λεκάνη της ΝΑ
Μεσογείου, γεγονός το οποίο αποκτά ιδιαίτερη σημασία δεδομένου του παιχνιδιού
το οποίο εξελίσσεται στην περιοχή λόγω αφ’ ενός της προοπτικής εκμεταλλεύσεωςυδρογονανθράκων
στην Κυπριακή και Ελληνική ΑΟΖ και αφ’ ετέρου στην κατασκευή του αγωγού </span><span lang="EN-US" style="background: white; font-size: 12pt; line-height: 107%;">EastMed</span><span style="background: white; font-size: 12pt; line-height: 107%;">, η οποία υπεγράφη προσφάτως από
την τριμερή ομάδα Ελλάδος-Ισραήλ-Κύπρου και στην οποία μετέχει και η Ιταλία.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -2.0cm; margin-right: -59.6pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="background: white; font-size: 12pt;">Αν τελικά,
το 2025 ο κ. </span><span lang="EN-US" style="background: white; font-size: 12pt;">Erdogan</span><span style="background: white; font-size: 12pt;"> πετύχει να «κόψει την κορδέλα» των
εγκαινίων της διώρυγας, τότε, είναι βέβαιο ότι η Δυτική πλευρά -και, εννοείται,
ιδιαιτέρως η Ελληνική-, θα βρεθούν αντιμέτωπες με μία άκρως επικίνδυνη
πραγματικότητα στην ευαίσθητη περιοχή της ΝΑ λεκάνης της Μεσογείου, στην οποία
θα συνωστίζονται πολεμικά σκάφη όλων των εθνών…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -2.0cm; margin-right: -59.6pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="background: white;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -2.0cm; margin-right: -59.6pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="background: white; font-size: 14pt;">Κ</span></b><span style="background: white; font-size: 12pt;">αι ενώ αυτά συμβαίνουν
στην κυρίως γειτονιά μας , λίγο πιο πέρα, στην Μεσοποταμία, ο Πρόεδρος </span><span lang="EN-US" style="background: white; font-size: 12pt;">Trump</span><span style="background: white; font-size: 12pt;">
-αυτός, ο κατά δήλωσή του ευφυέστατος και διορατικότατος Πρόεδρος των ΗΠΑ-,
δίνει την εντολή για την δολοφονία του Ν<sup>ο </sup>2 στην Ιεραρχία της
Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -2.0cm; margin-right: -59.6pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="background: white; font-size: 12pt;">Ειλικρινά,
θαήθελα έστω και μία στιγμή να μπορέσω να καταλάβω τον τρόπο που λειτουργεί -αν
τίθεται τέτοιο ζήτημα-, το μυαλό του κ. Τράμπ. Δεν τολμώ, καν, να σκεφθώ ότι ο
Αμερικανός Πρόεδρος προέβη σε αυτή την ενέργεια προκειμένου να δημιουργήσει
αντίβαρα στην δυσχερή θέση στην οποία έχει περιέλθει λόγω της ενδεχόμενης
παραπομπής του σε δίκη μετά από την ψήφιση της πρότασης της κ. Πελόζι απότην
Βουλή των Αντιπροσώπων.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -2.0cm; margin-right: -59.6pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="background: white; font-size: 12pt;">Για ποιους
λόγους, επομένως, ο Αμερικανός Πρόεδρος έδωσε την εντολή να κτυπηθεί ο Ιρανός
στρατηγός και επικεφαλής της μονάδας εξωτερικών επιχειρήσεων «</span><span lang="EN-US" style="background: white; font-size: 12pt;">Al</span><span style="background: white; font-size: 12pt;">-</span><span lang="EN-US" style="background: white; font-size: 12pt;">Quds</span><span style="background: white; font-size: 12pt;">»,
των Φρουρών της Επανάστασης; Είναι τόσο σημαντική η θέση του;<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -2.0cm; margin-right: -59.6pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="background: white; font-size: 12pt;">Ας
επιτραπεί, εδώ η παράθεση κάποιων πληροφοριών σχετικά τους περίφημους αυτούς,
Φρουρούς.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -2.0cm; margin-right: -59.6pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="background: white; font-size: 12pt;">Ιδρύθηκαν
αμέσως μετά την πτώση του Σάχη και την εγκαθίδρυση της Ισλαμικής Επανάστασης
στο Ιράν, προκειμένου να λειτουργήσουν ως θεματοφύλακες του θεοκρατικού
καθεστώτος</span><span style="background: white;">, με σκοπό </span><span style="font-size: 12.0pt;">την καταστολή και εξάλειψη των «αντεπαναστατικών
στοιχείων», αλλά και ως εναλλακτική δικλείδα ασφαλείας του νέου καθεστώτος
έναντι του στρατού, τον οποίο η νέα άρχουσα τάξη δεν εμπιστευόταν ακόμη. Αναπόφευκτα
έγιναν ο ένοπλος βραχίονας του νέου καθεστώτος, και μετά τον πόλεμο Ιράν-Ιράκ απέκτησαν
σημαντικά προνόμια και ρόλο στην Ιρανική πολιτική σκηνή. <span style="background: white;">Οι Φρουροί της Ισλαμικής Επανάστασης
(Sepāh) θεωρείται ότι είναι η ελίτ της ιρανικής κοινωνίας.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -2.0cm; margin-right: -59.6pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="background: white; font-size: 12pt;">Σήμερα,
πρόκειται για ένα αυτόνομο, επίλεκτο σώμα με δύναμη περίπου 150.000 ανδρών. Οι
Φρουροί έχουν την καλλίτερη στρατιωτική εκπαίδευση και εκτός των δυνάμεων
ξηράς, διαθέτουν το δικό τους ναυτικό, αεροπορία και υπηρεσία πληροφοριών. Πρόκειται
δηλαδή, για ένα παράλληλο με τον τακτικό στρατό σχηματισμό. Για να γίνει πλήρως
κατανοητή η δύναμη και η σημασία αυτού του σώματος αρκεί να σημειώσουμε ότι οι
Φρουροί από το 2009 και μετά, ελέγχουν τις ναυτικές επιχειρήσεις στα στενά του
Ορμούζ, το σημείο από το οποίο μεταφέρεται το 1/5<sup>ο</sup> του παγκόσμιου
όγκου πετρελαίου και ακόμη, διαχειρίζονται αποκλειστικά το οπλοστάσιο
βαλλιστικών πυραύλων.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -2.0cm; margin-right: -59.6pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="background: white; font-size: 12pt;">Στην </span>Sepāh, όπως είναι η ονομασία τους στο Ιράν,
έχει εγκολπωθεί και τεθεί υπό την διοίκησή της και η παραστρατιωτική οργάνωση<span lang="EN-US">Bajiz</span> (Μπασίζ), η οποία είναι συγκροτημένη σε
εθελοντική βάση, ενώ ο βραχίονας εξωτερικής δράσεως των Φρουρών είναι η
διαβόητη, πλέον, <span lang="EN-US">Al</span>-<span lang="EN-US">Qunds</span>. Η επίλεκτη δύναμη αποτελουμένη από περίπου
20.000 άνδρες και έχει αρμοδιότητα στην διεξαγωγή επιχειρήσεων στο εξωτερικό.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -2.0cm; margin-right: -59.6pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Οι επιχειρήσεις, αυτές,
συνίστανται είτε σε δράση την οποία υπαγορεύει ο σχεδιασμός της Τεχεράνης είτε
στην εκπαίδευση και εξοπλισμό φίλιων, Σιϊτικών, παραστρατιωτικών οργανώσεων,
όπως π.χ. της <span lang="EN-US">Hizbollah</span>του Λιβάνου.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -2.0cm; margin-right: -59.6pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Οι απόψεις πολλών αναλυτών,
συγκλίνουν στο ότι η μεγαλύτερη και πλέον επιτυχής δραστηριότητα της μονάδας,
αυτής, υπήρξε η επιχείρηση διείσδυσης στο μεταπολεμικό Ιράκ. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -2.0cm; margin-right: -59.6pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Πράγματι, οι δυνάμεις της <span lang="EN-US">Al</span>-<span lang="EN-US">Qunds</span> οι οποίες αναμείχθηκαν στην υπόθεση αυτή, παρουσίασαν εντυπωσιακά
αποτελέσματα από τις πρώτες κιόλας μέρες. Αξιοποιήθηκε σε σχεδόν απόλυτο βαθμό
το εύφορο έδαφος που προσέφερε η ομόδοξη Σιϊτική πλειοψηφίας στο Ιράκ. Ακόμη,
την δράση των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης, υποβοήθησε το γεγονός ότι, με
ελάχιστες εξαιρέσεις, οι νέοι ηγέτες στο μεταπολεμικό Ιράκ -<span lang="EN-US">Muqtadaal</span>-<span lang="EN-US">Sadr</span>, <span lang="EN-US">AliAl</span>-<span lang="EN-US">Sistani</span>, οι αδελφοί <span lang="EN-US">Al</span>-<span lang="EN-US">Hakim</span>(<span lang="EN-US">MohamadBaqir</span>, <span lang="EN-US">Abdulaziz</span>και <span lang="EN-US">Amar</span>)-, είχαν κατά κύριο λόγο θρησκευτική προέλευση, πράγμα που σημαίνει ότι
βρίσκονταν υπό την άμεση επιρροή της Τεχεράνης (παρακαλώ να σημειωθεί ότι στον
Σιϊτικό κλάδο, η ιεραρχία στην θρησκευτική ηγεσία αποδίδεται από το ανώτατο
Ιρανικό ιερατείο, καθ’ όσον το Ιράν είναι το παγκόσμιο κέντρο του Σιϊτισμού).
Δεν είναι ο σκοπός αυτού του κειμένου η περιγραφή της δράσης των Ιρανών της <span lang="EN-US">Al</span>-<span lang="EN-US">Qunds</span>, αλλά, πρέπει να παραδεχθεί κανείς ότι είχαν σοβαρό σχεδιασμό και
έδρασαν μεθοδικά, αποκτώντας τον έλεγχο των ενόπλων σιϊτικών πολιτοφυλακών,
κυρίως του <span lang="EN-US">Jayshal</span>-<span lang="EN-US">Mahdi</span>, της πολιτοφυλακής στην οποία ηγείται ο <span lang="EN-US">MuqtadaAl</span>-<span lang="EN-US">Sadr</span>. Αυτή η επιλογή έγινε γιατί αφ’ ενός η κοινωνική σύνθεση των μελών της
πολιτοφυλακής αυτής προσέφερε καλλίτερους όρους και ευκαιρίες και αφ’ ετέρου
γιατί ο ίδιος ο <span lang="EN-US">Sadr</span>
δεν είχε ακόμη τον τίτλο του <span lang="EN-US">Ayatollah</span>, κάτι που διέθεταν οι άλλοι Σιϊτες ηγέτες του Ιράκ.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -2.0cm; margin-right: -59.6pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Με βάση λοιπόν το κατά 90%+ του
Ιράν, το όμορο Ιράκ στο οποίο η Σιϊτική -και συνεπώς φιλοΙρανική- πλειοψηφία
προσέγγιζε το 70%, το καθεστώς <span lang="EN-US">Asad</span> στην Συρία της οποίας η άρχουσα Αλεβιτική τάξη είναι σιϊτικής
προελεύσεως και τέλος, την δυναμική παρουσία της <span lang="EN-US">Hizbollah</span> του <span lang="EN-US">Nashrallah</span> στον Λίβανο η Τεχεράνη θεωρεί ότι είναι ο
υπ’ αριθμόν ένα στρατηγικός παίκτης στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, κάτι που
προσπάθησε -και σε κάποιο βαθμό επέτυχε-, να επιβάλει. Αντίπαλο δέος σε αυτόν
τον σχεδιασμό ήταν αφ’ ενός η Τουρκική παρουσία, η οποία υπό τον κ. <span lang="EN-US">Erdogan</span> ανέπτυξε την ίδια φιλοδοξία ηγεσίας στην
περιφέρεια της Μ. Ανατολής και ΝΑ Μεσογείου, αναπολώντας την Οθωμανική
λαμπρότητα. Μέχρι ενός σημείου η αντιπαράθεση αυτών των δύο περιφερειακών
παικτών λειτουργούσε εξισορροπητικά.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -2.0cm; margin-right: -59.6pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Οι αποτυχίες, όμως, της
Τουρκικής εξωτερικής πολιτικής στους τρεις κύριους στόχους της: α) επέκταση του
τόξου επιρροής της Αγκύρας από το Ιράκ μέχρι το <span lang="EN-US">Magreb</span> και τις ΒόρειοΑφρικανικές ακτές στον
Ατλαντικό, β) η ανάσχεση της προελάσεως των Κούρδων μαχητών στην σύγκρουση με
τις δυνάμεις του <span lang="EN-US">ISIS</span>,
γ) η εκδίωξη του <span lang="EN-US">Asad</span>
από την Δαμασκό, προκειμένου να διακοπεί το Σιϊτικό τόξο στην περιοχή,
υποχρέωσαν τον Πρόεδρο <span lang="EN-US">Erdogan</span> να προχωρήσει σε μία διαχείριση της αποτυχίας της εξωτερικής του
πολιτικής και να στραφεί προς το συγγενές καθεστώς του Κρεμλίνου, αναζητώντας
στην Μόσχα συμμάχους και σημείο ισορροπίας εμπρός στην επέλαση των Ιρανών, με
τους οποίους υπό τις ευλογίες της Μόσχας συνήψε τριπλή συμμαχία!<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -2.0cm; margin-right: -59.6pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Η στροφή προς το Κρεμλίνο του
Τούρκου ηγέτη διευκολύνθηκε και από τις αστοχίες της Αμερικανικής -και της εν
γένει Δυτικής- εξωτερικής πολιτικής. Ήταν η ατολμία της Προεδρίας <span lang="EN-US">Obama</span> στην Συριακή κρίση και της επιλογής προώρου
αποχωρήσεως των Αμερικανικών μαχίμων δυνάμεων από το Ιράκ, οι επιλογές που
επέτρεψαν την ανεμπόδιστη Ιρανική διείσδυση
στο Ιράκ και έδωσαν έδαφος ώστε να εμφανισθεί Ρωσική στρατιωτική
παρουσία στην Μέση Ανατολή, όταν ούτε η κραταιά ΕΣΣΔ είχε καταφέρει να
επιτύχει. Βέβαια, η εκλογή <span lang="EN-US">Trump</span> στις Αμερικανικές εκλογές έκαναν την κατάσταση κατά πολύ, χειρότερη για τα Δυτικά συμφέροντα.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -2.0cm; margin-right: -59.6pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Αυτή, είναι σε αδρές γραμμές η
κατάσταση στην περιοχή στην οποία σημαντικό, καθοριστικό ρόλο έπαιξε και ο
Ιρανός επικεφαλής της <span lang="EN-US">Al</span>-<span lang="EN-US">Qunds</span>, υποστράτηγος<span lang="EN-US">QasemSoleimani</span>.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -2.0cm; margin-right: -59.6pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Η εντολή του Προέδρου <span lang="EN-US">Trump</span>, να κτυπηθεί ο εν λόγω Ιρανός αξιωματούχος
στερείται κάθε λογικής. Τούτο γιατί μόνον δυστυχή αποτελέσματα μπορεί να
επιφέρει, εφ’ όσον η Τεχεράνη επηρεάζει σημαντικό αριθμό φανατικών μουσουλμάνων
οι οποίοι δεν θα σκεφθούν πολύ, προκειμένου να προβούν σε πλήγματα κατά αθώων
αμάχων στις Δυτικές πόλεις και προστιθέμενοι στους ήδη δρώντες παράφρονες του<span lang="EN-US">ISIS</span>θα μεγεθύνουν την ανασφάλεια και τον τρόμο σε
μία Δυτική κοινωνία που προσπαθεί να βρει και πάλι τον βηματισμό της. Επίσης,
αφήνει ανεξέλεγκτο το Ιράν -ήδη η Τεχεράνη ανεκοίνωσε την αποχώρησή της από την
συμφωνία για τα πυρηνικά προγράμματά της-, να κινηθεί στην περιοχή, ενώ,
ενισχύει τον εναγκαλισμό Ιρανών, Μόσχας και Αγκύρας. Ταυτοχρόνως, δημιουργεί
κακό νομικό προηγούμενο, γιατί η παραδοχή της εντολής δολοφονίας ενός επίσημου
αξιωματούχου στο έδαφος τρίτης χώρας δεν είναι κάτι που συνηθίζεται ή μένει
αναπάντητο εύκολα.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -2.0cm; margin-right: -59.6pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Θα είναι τραγικό, αν ο Αμερικανός
Πρόεδρος προέβη σε αυτή την πράξη με μόνο λόγο την ανάκαμψη των ποσοστών
δημοφιλίας του εν όψει των προσεχών Αμερικανικών εκλογών. Βέβαια, ο ιδιότυπος,
αυτός κάτοικος του Λευκού Οίκου, μας έχει συνηθίσει σε ενέργειες που αποσκοπούν
στην αποδόμηση κάθε Δυτικής θεσμικότητας στον διεθνή στίβο και δεν είναι λίγοι
εκείνοι -εντός και εκτός ΗΠΑ-, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι ο κ. <span lang="EN-US">Trump</span> ενεργεί καθ’ υπόδειξη και με σκοπό την
εξυπηρέτηση συμφερόντων άλλων κέντρων… Με μεγάλο ενδιαφέρον αναμένεται η
εξέλιξη της διαδικασίας περί παραπομπής του Προέδρου <span lang="EN-US">Tramp</span> στην Αμερικανική Γερουσία.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -2.0cm; margin-right: -59.6pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><b>Υ.Γ.</b> Οι Ρωσικής κατασκευής και προελεύσεως πύραυλοι που τα τελευταία 24ωρα
πλήττουν Αμερικανικές θέσεις εντός της πράσινης Ζώνης στην Βαγδάτη, θεωρώ -έχω
και προσωπική εμπειρία-, ότι εκτοξεύονται από θέσεις Σαντριστών εντός Βαγδάτης.
Το «πάρτι»ξεκινά; …<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -2.0cm; margin-right: -59.6pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><o:p> </o:p></p>lykourgoshttp://www.blogger.com/profile/01666514179319007086noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-626224394503362765.post-21780504772544463472023-08-03T16:45:00.002+03:002023-08-03T16:45:51.676+03:00Περί θεσμών και άλλων τινών<p> <b style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Π</span></b><span style="font-size: 14pt; line-height: 115%; text-align: justify;">ρο
ημερών (14<sup>η</sup> Οκτωβρίου), μία τηλεοπτική εκπομπή υπενθύμισε ότι αυτή
την ημέρα, το 1906, γεννήθηκε η εβραϊκής καταγωγής Γερμανίδα, φιλόσοφος </span><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; line-height: 115%; text-align: justify;">Hanna</span><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; line-height: 115%; text-align: justify;"> </span><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; line-height: 115%; text-align: justify;">Arendt</span><span style="font-size: 14pt; line-height: 115%; text-align: justify;">.</span><span style="background: white; color: #252525; font-size: 14pt; line-height: 115%; text-align: justify;"> Για
την ιστορία, να αναφέρουμε ότι , μεταξύ άλλων, υπήρξε μαθήτρια του Χάιντεγκερ.
Η άνοδος του<span class="apple-converted-space"> </span></span><span style="background: white; font-size: 14pt; line-height: 115%; text-align: justify;">Ναζισμού<span class="apple-converted-space"><span style="color: #252525;"> έκανε
επιβεβλημένη την καταφυγή της </span></span><span style="color: #252525;">στη<span class="apple-converted-space"> </span></span>Γαλλία, από όπου<span class="apple-converted-space"><span style="color: #252525;"> </span></span><span style="color: #252525;">μετά την εισβολή των<span class="apple-converted-space"> </span></span>Γερμανών<span class="apple-converted-space"><span style="color: #252525;"> </span></span><span style="color: #252525;">στο<span class="apple-converted-space"> </span></span>Παρίσι<span style="color: #252525;">, μετέβη στη<span class="apple-converted-space"> </span></span>Νέα
Υόρκη<span style="color: #252525;">, όπου ασχολήθηκε με την πανεπιστημιακή
διδασκαλία και την συγγραφή φιλοσοφικών δοκιμίων.</span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Το τρίτομο έργο της
«Πηγές του Ολοκληρωτισμού» και ιδιαιτέρως, το τρίτο μέρος του «Το Ολοκληρωτικό
σύστημα» αποτελεί και σήμερα ένα από τα σημαντικότερα και πλήρη κείμενα για την
μελέτη και κατανόηση του ολοκληρωτισμού, είτε ως κίνημα είτε ως καθεστώς.</span><span style="background: white; color: #252525; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Arial;"> </span><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Σήμερα, 65 χρόνια μετά την πρώτη έκδοση του συγγράμματός της
(1951), από την Ευρώπη εκπέμπονται σήματα λυγρ<span style="letter-spacing: 1.0pt;">ά<b>·</b></span> στον Ευρωπαϊκό χώρο παρατηρούνται
φαινόμενα και ανιχνεύονται τάσεις παρόμοιες με εκείνες που ενίσχυσαν την ανάπτυξη
των ολοκληρωτικών κινημάτων και συνετέλεσαν στην επιβολή τους ως καθεστώτα.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Η</span></b><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">
Ευρώπη, υπό την σκιά της οικονομικής κρίσης, της ανεργίας, του κύματος
προσφύγων από την Αφρική, την Μέση Ανατολή και την Ασιατική Υποήπειρο και την
τρομοκρατία κατευθυνόμενη κυρίως εξ Ανατολών -έστω και αν σε κάποιες περιπτώσεις,
φυσικοί αυτουργοί είναι Ευρωπαίοι πολίτες-, διολισθαίνει στον συντηρητισμό<b>·</b> εγκαταλείπεται στην πολιτισμική ύφεση
και σε τίποτε δεν θυμίζει την Ευρώπη των προηγουμένων 10ετιών. Δεν τίθεται
αμφιβολία ότι η Ευρώπη αλλάζει. Η πύκνωση των εξελίξεων, δηλαδή η επιτάχυνσή
τους -η οποία συνήθως συμβαίνει εν όψει ολοκληρώσεως αλλαγών-, υπογραμμίζει
αυτή την πορεία. Η κατεύθυνση, όμως, παραμένει ζητούμενο. Και είναι ζητούμενο
-τουλάχιστον μέχρι την στιγμή αυτή-, απροσδιόριστο και ασαφές, γιατί ασαφής και
αδιαμόρφωτη είναι η πολιτική επιθυμία και συνακολούθως δεν υπάρχει διατύπωση
πολιτικού οράματος. Στεκόμαστε και εμείς και οι ηγεσίες αμήχανοι και
παρακολουθούμε το παρελθόν να επιστρέφει οξυμένο και να καλλιεργείται μια
αμφίδρομη σχέση ξενότητας τόσο μεταξύ των πολιτικών σχημάτων όσο και μεταξύ της
Ευρώπης ως διευρυμένης και προϋπαρχούσης έννοιας και της ΕΕ, δηλαδή της θεσμικής
Ευρώπης.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Ο «ευρωσκεπτικισμός»
δεν είναι σήμερα μια απλή μειοψηφική τάση, κάποια γραφικότητα επιρρεπών στην
«συνομωσιολογία». Είναι το όχημα επανόδου του καταγωγικού συμβάντος, εκείνο, το
οποίο συνέστησε την Ε.Ε., με συνέπεια το «εθνικό κράτος» να τίθεται εν αντιθέσει
με την θεσμική Ευρώπη. Για το εθνικό κράτος το πρόβλημα είναι η ΕΕ και για την
ΕΕ το πρόβλημα εκκινεί από τα εθνικά κράτη.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Εντός αυτού του
περιβάλλοντος κάποιοι ηγέτες Κρατών-Μελών της Ένωσης, στην πλειοψηφία στελέχη
των καταρρευσάντων κομμουνιστικών καθεστώτων της Ανατολικής Ευρώπης, με μεγάλη ευκολία
αναπτύσσουν ρητορική η οποία υπερβαίνει κατά πολύ τα όρια του λαϊκισμού και κινείται
προς τον φασισμό και τον ρατσισμό, ενώ, από αυτό το προσκλητήριο σκοταδιστών δεν
απουσιάζουν και οι αυθεντικοί νοσταλγοί των ναζί, οι θαυμαστές των φασιστικών,
ημιφασιστικών, δικτατορικών ή τυραννικών καθεστώτων του παρελθόντος.</span><span lang="EN-US" style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;"><o:p></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><span lang="EN-US" style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">----------------------------------------<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Σ</span></b><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">την
Ελλάδα, η συγκυβέρνηση Τσίπρα<b>-</b>Καμένου
παίζει επικίνδυνα παιχνίδια με τους θεσμούς και σε περιπτώσεις, κινείται οριακά
εντός Συνταγματικού πλαισίου, ενώ, σε αρκετές άλλες η τακτική της προσομοιάζει
σε ολοκληρωτικές μεθοδεύσεις. Δεν είμαι σε θέση να πω με βεβαιότητα αν αυτό
συμβαίνει βάσει κάποιου σχεδίου, το οποίο έχουν οι δύο τους εκπονήσει ή απλώς,
είναι η φυσική πρακτική της λαϊκιστικής αντίληψης και πολιτικής τους σκέψης
(;). Σίγουρα, ο Πρωθυπουργός έχει υπ’ όψιν μεθόδους που αναπτύχθηκαν επί σταλινισμού
και ο συνεταίρος του τις αντίστοιχες εκείνες, άλλης ιδεολογικής προσέγγισης
ολοκληρωτικών κινημάτων. Δεν είναι τυχαία η συνύπαρξή τους. Άλλωστε, ας μην
λησμονείται ότι κατά το παρελθόν, οι δύο κατ’ εξοχήν εκπρόσωποι του
ολοκληρωτισμού στην Ευρώπη -Χίτλερ και Στάλιν- έτρεφαν μεγάλη εκτίμηση ο ένας
για τον άλλον, ενώ, ούτε η πρακτική τους διέφερε σε πολλά σημεία. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Η περιέργως αγαστή συνεργασία ενός «αριστερού» πρωθυπουργού
και ενός εθνο-λαϊκιστή πολιτικού αρχηγού, ο οποίος κινείται στα όρια της
ακροδεξιάς, είναι απολύτως ερμηνεύσιμη, και η ανάλυση της </span><span lang="EN-US" style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">Arendt</span><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"> εισφέρει σημαντικά στην κατανόηση
της.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Κ</span></b><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">ρίσιμο
διακύβευμα για την κατίσχυση των ολοκληρωτικών κινημάτων είναι η μετατροπή των
πολιτών σε «μάζα». Τα ολοκληρωτικά καθεστώτα στηρίζονται στις μάζες, παρά τα
εμφανή εγκλήματά ή τις καταστροφικές επιλογές τους. Αυτό, δεν δικαιολογείται
από την άγνοια ή την προπαγάνδα και την πλύση εγκεφάλου. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Κ</span></b><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">λείδα
επιτυχούς καταλήξεως οποιασδήποτε επιχειρήσεως προπαγάνδας, είναι η περιφρόνηση
για τα γεγονότα και την πραγματικότητα. Εξορκίζεται ο πραγματικός κόσμος, εντός
του οποίου το άτομο είναι υποχρεωμένο να ζει και η οποία είναι απαγορευτική ή
άκρως επώδυνη για την ύπαρξή του. Υποκινείται και μεθοδεύεται μία εξέγερση των
μαζών ενάντια στον ρεαλισμό και την αληθοφάνεια του κόσμου. Εγκαθιδρύεται ένας
κόσμος σύμφωνος με την θεωρία τους και ψεύτικη συνοχή που ικανοποιεί το
ανθρώπινο μυαλό καλύτερα από την πραγματικότητα.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Προσφέρουν, στην
έτοιμη να αποδεχθεί κάτι σχετικό, μάζα καταφύγιο από την πραγματικότητα<b>· </b>ένα οικείο περιβάλλον, εντός του
οποίου αισθάνονται προστασία και θεωρούν ότι αποτρέπουν τα πλήγματα που η
πραγματικότητα επιφυλάσσει σε όνειρα και ελπίδες.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Κατ’ αυτόν τον τρόπο
μεγιστοποιείται η ισχύς προπαγάνδας ενός ολοκληρωτικού κινήματος ή καθεστώτος.
Η ικανότητά της να αποκόπτει τις μάζες από την πραγματικότητα, δημιουργώντας
ένα σιδηρούν παραπέτασμα, το οποίο δεν επιτρέπει να διέλθει ψήγμα
πραγματικότητας ώστε να ταράξει την μακάβρια ηρεμία του ολοκληρωτικού
φαντασιακού κόσμου, τον οποίο και προσφέρει προς κατανάλωση.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Η θεωρία συνομωσίας, η κατασκευή εξωτερικών εχθρών και
εσωτερικών προδοτών, είναι το πλέον αποδοτικό εργαλείο σε αυτή την προσπάθεια.
Και ό Χίτλερ και ο Στάλιν κατέφυγαν Εβραϊκή συνομωσία. Ο Χίτλερ με την «τελική
λύση» και το Σοβιετικό καθεστώς με απηνή διωγμό σε όλα τα κέντρα επιρροής του,
με αφετηρία την δίκη Ράϊκ στην Ουγγαρία το 1952, την υπόθεση Αννα Πάουερ στην
Ρουμανία και την δίκη Σλάνσκι στην Τσεχία, κατέληξε στις διώξεις όλων των
ανωτάτων στελεχών του κόμματος με εβραϊκή και αστική καταγωγή, καταγγέλλοντας
όλους τους Εβραίους ως Σιωνιστές και μίσθαρνα του ιμπεριαλισμού. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Ο</span></b><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">ι δύο πολιτικοί σχηματισμοί που
συνιστούν την κυβερνητική πλειοψηφία μετέρχονται παρόμοιων μεθοδεύσεων· η
διάκριση μνημόνιο-αντιμνημόνιο συσπείρωσε τους πολίτες σε βάση, η οποία με την
αφαίρεση κάθε άλλου ιδεολογικού περιεχομένου, εκινείτο επί ολοκλήρου του πολιτικού
φάσματος από την άκρα αριστερά μέχρι την άκρα –ακρότατη- δεξιά.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Ε</span></b><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">πακολούθησε,
ο διαχωρισμός σε προδότες και πατριώτες με την ανάπτυξη ακραίας συνθηματολογίας
και διχαστικής ρητορικής<b>:</b> «Ή εμείς ή
αυτοί», «στις 20 ψηφίζουμε στις 21 φεύγουν» κ.ά. Όλοι εκείνοι που πρέσβευαν -έστω
και αφού χρειάστηκε να κάνουν κάποια βόλτα από το Ζάππειο-, την προσαρμογή στην
νέα πραγματικότητα την οποία διαμόρφωνε η δημοσιονομική κρίση, χαρακτηρίσθηκαν
ως «προδότες πολιτικοί», «Γερμανοτσολιάδες» κ.λπ. Ανεσύρθη ό,τι πιο ταπεινό και
χυδαίο διαθέτει ο άνθρωπος και επέτυχαν την αποτροπή εκτυλίξεως και εφαρμογής
του φάσματος μεταρρυθμίσεων τις οποίες είχε και έχει ζωτική ανάγκη η χώρα. Βέβαια,
σε αυτή την ολική, την ισοπεδωτική απαξίωση του πολιτικού συστήματος και των
πολιτικών, συνέβαλλαν για πολλά προηγούμενα έτη και τα ΜΜΕ, τα οποία βέβαια εισπράττουν
και αυτά με την σειρά τους το μερίδιό τους στην απαξίωση Το φαινόμενο του </span><span lang="EN-US" style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">brutal</span><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"> υφυπουργού δεν εμφανίσθηκε αιφνιδίως.
Είχε καλλιεργηθεί καταλλήλως το έδαφος και οι συνθήκες. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Ο προπηλακισμός
πολιτικών, ακόμη και με αναφορές στην εμφάνισή τους ή κάποιο ιδιαίτερο
χαρακτηριστικό τους (χοντρός, κοντός, σακάτης κ.λπ.) άρχισε να
συστηματοποιείται. Εκδηλώσεις και ομιλίες «μνημονιακών» κομμάτων ματαιώνονταν
γιατί κάποιοι οργανωμένα «την έπεφταν», χυδαιολογούσαν και διέλυαν την
εκδήλωση. Ουσιαστικά, <i>απαγόρευαν</i> σε
κάποιους ανήκουν, να επιλέγουν άλλο πολιτικό κόμμα ή εν πάση περιπτώσει να
θέλουν να ακούσουν και την άλλη εκδοχή, ενώ η πλειοψηφία της κοινωνίας
παρακολουθούσε απαθής.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Δ</span></b><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">ημιουργήθηκε –δεν λέγω με βεβαιότητα
ότι αυτό ήταν η αρχική πρόθεση, αλλά, έτσι κατέληξε δίχως καμία αντίδραση για
το αντίθετο- ένα ολοκληρωτικό κίνημα. Η προσπάθεια εξελίξεώς του σε καθεστώς
είναι νομοτελειακή συνέχεια; Λειτουργεί με την αρχική κεκτημένη ταχύτητα και με
την ιδεοληψία ως καύσιμο;<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Η</span></b><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"> θεώρηση, αυτή, ενισχύεται και από
τις τελευταίες εμφανίσεις, δηλώσεις και συμπεριφορά των κυβερνητικών παραγόντων
και βουλευτών του Συριζα μετά και την απόφαση του ΣτΕ με την οποία ο Ν.
4339/2005 (νόμος Παπά) κρίθηκε αντισυνταγματικός. Στην κρίση των δικαστών του
Ανώτατου Δικαστηρίου της χώρας, του Δικαστηρίου που αποτελεί καταφυγή των
αδικουμένων από την κρατική ή κυβερνητική αυθαιρεσία πολιτών, αντιπαρατέθηκαν
τα παιδάκια που στερούνται το πρωινό τους και μύρια όσα γελοία και αίολα
επιχειρήματα.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Δ</span></b><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">εν είναι το ΣτΕ που στερεί τα πρωινά
από τα παιδάκια και τους νοσηλευτές από τα νοσοκομεία καλή μου κυρία. Είναι οι
αβέλτηρες αποφάσεις σας, είναι η αλλαζονία και η μνησικακία σας, είναι τα
σύνδρομα (κόμπλεξ) που αναπτύξατε στο περιθώριο της πολιτικής ζωής μέχρι σήμερα.
Είναι ότι στα πολιτικά θέματα απαντάτε με ευτελείς τακτικισμούς υποθηκεύοντας
την προοπτική, τις αξίες και τις αρχές.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Κ</span></b><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">αι
βέβαια, μην τολμήσετε να επικαλεσθείτε για μια ακόμη φορά το ηθικό πλεονέκτημα
της αριστεράς, γιατί θα είσθε ένοχοι ενσυνείδητης καπηλείας. Αυτό, το όποιο
ηθικό πλεονέκτημα κτίσθηκε με κορμιά και αίμα πραγματικών αγωνιστών, σε
πραγματικούς αγώνες. Στον Γράμμο, το Βίτσι, στα Γιούρα και τα Μακρονήσια. Δεν σας ανήκει. Δεν ανήκει σε μια παρέα βολεμένων,
αβασάνιστων και κομπλεξικών ή -πολύ περισσότερο- σε μια συμμορία εξουσιομανών αρπακτικών,
ενίοτε παρεπιδημούντων σε χώρες της Λατινικής Αμερικής<b>…</b> <o:p></o:p></span></p>lykourgoshttp://www.blogger.com/profile/01666514179319007086noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-626224394503362765.post-3403620278481819282023-08-03T16:44:00.005+03:002023-08-03T16:44:38.421+03:00 Ο νόμος για την Αυτοδιοίκηση είτε δημιουργεί ευκαιρίες για … «μεροκαματάκια» σε καιροσκόπους είτε καθιστά τους δημάρχους ομήρους μειοψηφιών και καταδικάζει σε απραξία τις δημοτικές αρχές.<p><span style="font-family: Garamond, "serif"; font-size: 12pt; text-align: justify; text-indent: 1cm;">Ο χρόνος που απομένει για την διενέργεια
των εκλογών ανάδειξης των νέων Δημοτικών αρχών, είναι ελάχιστος. Σε διάστημα
μικρότερο των δύο μηνών, οι πολίτες θα κληθούν να επιλέξουν τους τοπικούς
άρχοντες, οι οποίοι θα διοικήσουν τους δήμους και τις περιφέρειες της χώρας
βάσει του νέου νομικού πλαισίου, το οποίο καθορίζεται από την τελευταία
παρέμβαση της σημερινής κυβερνήσεως.</span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -49.65pt; margin-right: -33.3pt; margin-top: 0cm; text-align: justify; text-indent: 1.0cm; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Κατά γενική ομολογία, πρόκειται για μία
-επιεικώς- ατυχή παρέμβαση, ειδικώτερα σε ότι αφορά στην εκλογική διαδικασία,
σύμφωνα με την οποία αφαιρείται από τον πλειοψηφήσαντα συνδυασμό -και συνεπώς
τον εκλεγέντα δήμαρχο-, η δυνατότητα να σχηματίσει ισχυρή πλειοψηφία στο
δημοτικό συμβούλιο και κατά συνέπεια να μην μπορεί να διοικήσειαπρόσκοπτα,
δηλαδή, να μην μπορεί να υλοποιήσει το πρόγραμμα και τις εξαγγελίες του.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -49.65pt; margin-right: -33.3pt; margin-top: 0cm; text-align: justify; text-indent: 1.0cm; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Η λογική που υπαγόρευσε την διάταξη αυτή,
δηλαδή, την αναλογική εκλογή δημοτικών συμβούλων με βάση το ποσοστό που
συγκέντρωσαν κατά τον πρώτο γύρο των τοπικών εκλογών, έστω και αν δεν εκκινεί
από χυδαία μικροκομματικά κίνητρα, οδηγεί σε καταστρεπτικά αποτελέσματα. Τούτο,
διότι, η άσκηση διοίκησης καθίσταται παντελώς αδύνατη σε έναν Δήμο στον οποίο η
Δημοτική Αρχή δεν θα διαθέτει την πλειοψηφία στο Δημοτικό Συμβούλιο.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -49.65pt; margin-right: -33.3pt; margin-top: 0cm; text-align: justify; text-indent: 1.0cm; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Δεδομένου ότι η ανάληψη ευθύνης
διοίκησης απαιτεί και την ανάλογη εξουσία διαχειρίσεώς της, είναι προφανές ότι
αν ο εκλεγμένος Δήμαρχος δεν έχει την πλειοψηφία -γιατί ελάχιστοι συνδυασμοί θα
συγκεντρώσουν στον πρώτο γύρο ποσοστό άνω του 50%-, θα υποχρεωθεί να
κατασκευάσει αυτή την πλειοψηφία μετεκλογικά, χρησιμοποιώντας θεμιτά και
αθέμιτα μέσα, αφού και η δικλείδα απαγόρευσης αναθέσεως έμμισθης θέσης σε
αιρετό πέραν του πλειοψηφήσαντος συνδυασμού καταργήθηκε από τον «Κλεισθένη».Σημειωτέον,
έρευνες του σώματος ελεγκτών της Δημόσιας Διοίκησης έχουν χαρακτηρίσει τους ΟΤΑπρωταθλητές
στην διαφθορά.Συνεπώς, αποτελεί, σχεδόν, βεβαιότητα το γεγονός ότι στις εκλογές
αυτές η αθλιότητα και η χυδαία συναλλαγή -είτε προεκλογικά είτε μετεκλογικά-,
θα επικυριαρχήσουν της πραγματικής βουλήσεως των πολιτών. Ακόμη και υγιώς
σκεπτόμενοι και λειτουργούντες δήμαρχοι θα υποχρεωθούν να μπουν σε αυτή την διαδικασία
συναλλαγής, εφ’ όσον με κάποιον τρόπο θα πρέπει να ασκήσουν την ευθύνη
διοίκησης, την οποία τους ανέθεσαν οι πολίτες.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -49.65pt; margin-right: -33.3pt; margin-top: 0cm; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ας μην λησμονείται ότι οι δήμοι σήμερα
διαχειρίζονται ικανά ποσά στους προϋπολογισμούς τους είτε για έργα είτε υπό την
μορφή προσλήψεων και μισθοδοσίας.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -49.65pt; margin-right: -33.3pt; margin-top: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Πέραν πάσης αμφιβολίας, στο πλαίσιο για
την Τοπική Αυτοδιοίκηση υπάρχει ανάγκη σοβαρών, ουσιαστικών και τολμηρών
παρεμβάσεων, οι οποίες θα κινούνται στην κατεύθυνση αποκέντρωσης της εξουσίας
και της ισόρροπης κατανομής πόρων και εσόδων.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -49.65pt; margin-right: -33.3pt; margin-top: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Το σχέδιο «Κλεισθένης», παρά τον πομπώδη
τίτλο του, αδυνατεί να αποτελέσει ένα θετικό βήμα εμπρός. Τούτο γιατί το
εκλογικό σύστημα το οποίο θεσμοθετείται είναι βέβαιο ότι -παρά τις,
ενδεχομένως, καλές προθέσεις των εισηγητών του-, θα προκαλέσει υψηλή
ασυναρτησία την επόμενη ημέρα των εκλογών στους περισσότερους ΟΤΑ.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -49.65pt; margin-right: -33.3pt; margin-top: 0cm; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Τόσο ο «Κλεισθένης» όσο και ο … προκάτοχός του
«Καλλικράτης», ενδεχομένως τακτοποίησαν κάποια ζητήματα, όμως, η φοβική και
εσωστρεφής αντίληψη συγκεντρωτισμού της κεντρικής εξουσίας, προβάλλει και πάλι κυρίαρχη.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -49.65pt; margin-right: -33.3pt; margin-top: 0cm; text-align: justify; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Πάσχουν και
από πλευράς στρατηγικού σχεδιασμού καθ’ όσον, ούτε σοβαρό αναπτυξιακό
προσανατολισμό έχουν ούτε χωροταξικά δημιουργούνται προϋποθέσεις και όροι ανάπτυξης.
Οι συνενώσεις δήμων έγιναν δίχως κριτήρια ισορροπίας στην κατανομή πόρων, με
συνέπεια να προκύπτουν δήμοι με σαφείς προνομίες στις πηγές εσόδων τους, ενώ,
άλλοι αφέθηκαν στην πραγματικότητα επαιτείας της ΣΑΤΑ και των λοιπών
χρηματοδοτήσεων από την Κεντρική Κυβέρνηση.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -49.65pt; margin-right: -33.3pt; margin-top: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Η παρέμβαση, όμως, της σημερινής
κυβέρνησης, με το εκλογικό σύστημα που εισάγει και την κατάργηση κάθε δικλείδας
ασφαλείας είναι κάτι παραπάνω από άστοχη. Είναι καταστροφική. Δεν είναι τυχαίο
το γεγονός ότι σε αυτές τις εκλογές ο αριθμός των συνδυασμών που λαμβάνουν
μέρος αποτελεί ρεκόρ, μιας και οποιοσδήποτε θεωρεί ότι θα έχει ρόλο ούτως ή
άλλως μετά τις εκλογές και προφανώς υπολογίζει σε αποκατάσταση των ζημιών που
θα προκαλέσει μία προεκλογική δαπάνη…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -49.65pt; margin-right: -33.3pt; margin-top: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Αν η Κυβέρνηση προσέβλεπε στην
προώθησητου θεσμικούπλαισίου για την Αυτοδιοίκηση σε πλέον δημοκρατικά πεδία,
θα έπρεπε να αποστεί των πειρασμών της συνήθους προχειρότητας και να σχεδιάσει
μία ολοκληρωμένη νομοθετική παρέμβαση για το Διοικητικό Σύστημα της χώρας, στην
οποία οι φαντασιώσεις και οι κενές πρακτικής αξίας και λειτουργικότητας εμμονές
θα εξέλειπαν.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -49.65pt; margin-right: -33.3pt; margin-top: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Επί παραδείγματι, θα μπορούσε να
διακρίνει, να υποστηρίζει και να περιγράφει σαφώς την εκτελεστική αρμοδιότητα
και τον ρόλο τωνοργάνων διοίκησης, με εκλογή από ξεχωριστό ψηφοδέλτιο, ενώ θα
έδινε ρόλο και ουσιαστικό περιεχόμενο στην ιδιότητα του δημοτικού συμβούλου.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -49.65pt; margin-right: -33.3pt; margin-top: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Οι δημοτικοί σύμβουλοι θα μπορούσαν να
εκλέγονται από ενιαίο ψηφοδέλτιο και βέβαια, να δημιουργηθούν θεσμοί κοινωνικού
ελέγχου και συμμετοχής των πολιτών στις αποφάσεις. Δεν χρειάζεται να τονισθεί
ότι ο αριθμός των δημοτικών συμβούλων σε κάθε δήμο είναι δυσανάλογα υψηλός. Ο
περιορισμός του αριθμού τους θα συνέβαλλε σημαντικά στην αναβάθμιση ποιότητας
των συμβουλίων και θα έδινε επιπρόσθετη αξία στην ιδιότητα του αιρετού
συμβούλου στην Αυτοδιοίκηση. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -49.65pt; margin-right: -33.3pt; margin-top: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Επίσης, σημαντική είναι και η συγκρότηση
πλαισίου, το οποίο θα δίνει δυνατότητα στους ΟΤΑ πρώτου και δευτέρου βαθμού να
αναλάβουν την ευθύνη δημιουργίας εσόδων είτε αναπτύσσοντας οικονομικές
δραστηριότητες είτε θεσπίζοντας φόρους, τους οποίους βέβαια θα … αποχωριζόταν η
κεντρική κυβέρνηση. Ιδανικό θα ήταν η Κεντρική κυβέρνηση να εισπράττει ό,τι της
αναλογεί για την Άμυνα και Ασφάλεια, Παιδεία, Υγεία και Εξωτερική Πολιτική και
όλοι οι υπόλοιποι φόροι να καθορίζονταν και αποδίδονταν στους ΟΤΑ.Και βέβαια,
έχει έλθει το πλήρωμα του χρόνου να συζητήσουμε για την δημιουργία
Μητροπολιτικών Δήμων.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -49.65pt; margin-right: -33.3pt; margin-top: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Και για να είναι ξεκάθαρος ο λόγος που
υπαγορεύειτην ανάγκη ποιοτικής αναβάθμισης των αιρετών στην Αυτοδιοίκηση, του
άμεσου εκσυγχρονισμού του διοικητικού συστήματος και ποια σημαντικά προβλήματα
επιλύονται ή καθίστανται ευκολότερα διαχειρίσιμα, ας αναλογισθούμε το εξής: Αν
θεωρούμε την διαφθορά και την διαπλοκή μέγα -ίσως το μεγαλύτερο- πρόβλημα στον
δημόσιο βίο, ας δούμε ότι σήμερα το δημόσιο χρήμα διαχειρίζονται πέντε πρόσωπα:
Ο Πρωθυπουργός και οι εξής Υπουργοί: ο Υπουργός Οικονομικών, ο Υπουργός
αρμόδιος για τα δημόσια έργα, ο Υπουργός Αμύνης και ο Υπουργός Υγείας (σ.σ. το
Υπουργείο Παιδείας έχει επίσης μεγάλο προϋπολογισμό, αλλά, έχει και τις
μεγαλύτερες ανελαστικές δαπάνες, κυρίως μισθοδοσίας). Αυτά τα Υπουργεία έχουν
να κάνουν με δαπανηρές προμήθειες. Ας σκεφθούμε τώρα, πόσους είναι πιο εύκολο
να εκβιάσουν τα «μεγάλα συμφέροντα» ή «οι νταβαντζήδες»<b>·</b> πέντε πολιτικούς ή -αν περάσουν ευθύνες και αρμοδιότητες στους
ΟΤΑ-, διακόσιους ή χίλιους; Ιδού πεδίο δόξης λαμπρό για όποιον, πραγματικά,
θέλει να καταπολεμήσει την διαφθορά και να συμβάλει στην συγκρότηση ενός
λειτουργικού, θεσμικού Κράτους. Ένα κράτος, όπως το σημερινό, με πλέον των
21.000 (είκοσι και μία χιλιάδες) αρμοδιοτήτων στην Κεντρική Κυβέρνηση, δεν νομίζω
ότι έχει πολύ μεγάλα περιθώρια…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -49.65pt; margin-right: -33.3pt; margin-top: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ατυχώς, για μία ακόμη φορά, θα
διαιωνισθούν οι παθογένειες, το οξειδωμένο διοικητικό μας σύστημα θα συνεχίσει
να αποτελεί τροχοπέδη για κάθε προοπτική ανάπτυξης· θα λειτουργεί αποτρεπτικά
στην ολοκλήρωση θεσμικών και λειτουργικών μεταρρυθμίσεων και εκσυγχρονισμού. Με
πρόσχημα την «δημοκρατική λειτουργία», θα αναδυθεί η αθλιότητα της συναλλαγής και θα δοθεί δυνατότητα για …
«μεροκαματάκια» σε επιτήδειους και καιροσκόπους.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -49.65pt; margin-right: -33.3pt; margin-top: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ο μόνος χαμένος από αυτή την διαδικασία,
θα είναι ο θεσμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης καθώς οι αναπόφευκτες άθλιες
συναλλαγές, θα συμβάλλουν στην απαξίωση της πολιτικής και στο επίπεδο των
τοπικών αρχών.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -49.65pt; margin-right: -33.3pt; margin-top: 0cm; text-align: justify; text-indent: 35.45pt; text-justify: inter-ideograph;"><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να δούμε
τις αντιδράσεις των Δημάρχων και Περιφερειαρχών την επομένη των εκλογών. Θα
αποδεχθούν την απραξία που θα συνεπάγεται η ομηρεία τους από μειοψηφείες; Θα
αποδεχθούν την πραγματικότητα παροχής οφικίων και συναλλαγές κάτω από τραπέζι,
προκειμένου να μπορούν να διοικήσουν; Ή επιτέλους, θα αναλάβουν πρωτοβουλίες
για την έναρξη ουσιαστικού διαλόγου και την δημιουργία κινήματος για την
πραγματική αποκέντρωση της εξουσίας και την χάραξη Ευρωπαϊκής πορείας για τους αυτοδιοικητικούς
θεσμούς.<o:p></o:p></span></p>
<p align="right" class="MsoNoSpacing" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -49.65pt; margin-right: -33.3pt; margin-top: 0cm; text-align: right; text-indent: 35.45pt;"><a name="_GoBack"></a><b><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Λυκούργος
Χατζάκος<o:p></o:p></span></b></p>lykourgoshttp://www.blogger.com/profile/01666514179319007086noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-626224394503362765.post-48209085525867531062023-08-03T16:43:00.005+03:002023-08-03T16:43:52.130+03:00Προβληματισμούς προκαλεί η παρουσία του Προέδρου της Σερβίας στην Άγκυρα<p><b><span style="font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">Ο</span></b>ι
δηλώσεις του Σέρβου Προέδρου κατά την επίσκεψή του στην Άγκυρα, αναδεικνύουν την
συρρίκνωση της Δυτικής επιρροής στην περιοχή των Βαλκανίων -και εν δυνάμει της
ΝΑ Μεσογείου-, αλλά κυρίως και την παντελή αδυναμία της Ελληνικής εξωτερικής
πολιτικής. Αδυναμία που έχει οδηγήσει την Ελλάδα σε απώλεια κύρους και ισχύος
στα Βαλκάνια –και τούτο, δυστυχώς, δεν είναι άμεση συνέπεια της οικονομικής
κρίσεως.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: -35.45pt;">Μόλις, προ ολίγων ετών, η
αναφορά των λέξεων «Τουρκία», «τουρκικός», «Τούρκος», ή παραγώγων τους, αρκούσε
για να προκαλέσει την θυμηδία -στην καλύτερη περίπτωση- ή εθνικό-θρησκευτικό
ξέσπασμα οποιουδήποτε Σέρβου συνομιλητή. Ακόμη, όταν γινόταν λόγος σε κάποια
συζήτηση περί Μουσουλμάνων της Βοσνίας ή Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου, ο
χαρακτηρισμός “<span lang="EN-US">Turci</span>”
(Τούρκοι), ήταν αυτός με τον οποίο οι Σέρβοι χαρακτήριζαν αυτές τις εθνότητες
της πρ. Γιουγκοσλαβίας, προσδίδοντάς τους κατ’ αυτόν τον τρόπο υποτιμητικό
χαρακτήρα. Κατά την διάρκεια και μετά την αιματηρή σύγκρουση στην Βοσνία και
την όλη εξέλιξη του ζητήματος, εξέλιξη η οποία καλλιέργησε –δικαίως ή αδίκως-, αίσθηση
αδικουμένου, στους Σερβικούς πληθυσμούς. Ευνοήτως και οι θρησκευτικές διαφορές προσέγγισαν
τα όρια του φανατισμού και στις τρεις κοινότητες (Ορθοδόξων-Καθολικών
Χριστιανών και Μουσουλμάνων). Πίσω από την μουσουλμανική κοινότητα, οι Σέρβοι
διέκριναν αύρα χειρός Αγκύρας και δεν έκρυβαν την απέχθειά τους για ο,τιδήποτε
είχε σχέση με την Τουρκία. Και αν αυτό, ήταν η συμπεριφορά ακόμη και των
μετριοπαθών, ορθολογικών στοιχείων της Σερβικής κοινότητας, εύκολα μπορεί
κανείς να φαντασθεί την τοποθέτηση των ακραίων εθνικιστικών παραγόντων, οι
οποίοι, σήμερα, στην Σερβία συσπειρώνονται γύρω από τον Πρόεδρο Βούσιτς, όσο
και αν αυτός προσπαθεί να πείσει για ειλικρινή μεταστροφή και αποστασιοποίησή του
από το εθνικιστικό παρελθόν του.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: -35.45pt;">Τι επομένως οδήγησε στην
μεταμόρφωση αυτή και ακούστηκαν τόσο κολακευτικοί λόγοι για την Τουρκία όταν ο
κ. Βούσιτς προ ημερών επισκέφθηκε την Άγκυρα και μάλιστα, λίγο μετά την
εμβληματική εμφάνιση του κ. <span lang="EN-US">Erdogan</span>
στο Κοσσυφοπέδιο; Πώς τουρκικές εταιρίες ανέλαβαν την κατασκευή του
αυτοκινητοδρόμου Βελιγραδίου-Σαραγιέβο -και μάλιστα, όπως αναφέρουν ανεπιβεβαίωτες
προς το παρόν, πληροφορίες-, με αμφίβολης διαφάνειας διαδικασίες;</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: -35.45pt;">Πώς Σέρβος ηγέτης δέχθηκε να
συμβάλει στην ανάδειξη της εικόνας του κ. <span lang="EN-US">Erdogan</span>, ως αδιαμφισβήτητου, νέου, Οθωμανού ηγεμόνα; Εικόνα που
εύκολα καθίσταται σαφής, αν συνεκτιμηθεί η δραστηριότητα του Τούρκου ηγεμόνα, η
παρουσία του στις Αραβικές ή άλλες μουσουλμανικές χώρες, την στρατιωτική
εισβολή στο Αφρίν, τις δημοσιεύσεις από την πολυεθνική άσκηση <span lang="EN-US">Efes</span><span lang="EN-US"> </span>στο Αιγαίο και
την όλη ρητορική του, όταν απευθυνόμενος ακόμη και στις ισχυρές δυνάμεις του
πλανήτη είναι ευδιάκριτη η πρόθεσή του να θεωρείται από όλους η Τουρκία ως
ισότιμη;</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: -35.45pt;">Κάποιοι, ίσως, θεωρούν ότι η
σημερινή Σερβική στάση είναι απόρροια πιέσεων της Μόσχας και του Δεσπότη της
Ρωσίας –του οποίου την ... στέψη παρακολούθησε χθες όλος ο πλανήτης. </p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: -35.45pt;">Αντιλαμβάνεται εύκολα κανείς
ότι, η Ελλάδα δεν έχει πολλά περιθώρια ταλαντώσεων. Τα συμφέροντα ισχυρών
παικτών του διεθνούς συστήματος διαμορφώνουν σκληρούς κανόνες και επιλογές και
ας μην λησμονούμε ότι τα κράτη δεν συγκροτούν την εξωτερική πολιτική τους και δεν
διαμορφώνουν τις διεθνείς σχέσεις τους επί τη βάσει συναισθημάτων ή αγαθών
κινήτρων και αισθήσεως δικαιοσύνης. Το παιχνίδι είναι σκληρό και ο ηττημένος
υφίσταται τις επώδυνες συνέπειες της ήττας του.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: -35.45pt;">Συνεπώς, δεν υπάρχουν για εμάς
περιθώρια καθυστερήσεων ή αμφιθυμιών κατά την διευθέτηση των εθνικών μας
θεμάτων, με αιχμή το ζήτημα με την <span lang="EN-US">FYROM</span>. Η εξέλιξη αυτή, ας γίνει αφορμή αφ’ ενός, για εγρήγορση
και σοβαρότητα των θεσμικών οργάνων διαχείρισης των εξωτερικών υποθέσεων της
χώρας, αλλά, ταυτοχρόνως, ας αποτελέσει διδαχή και βάση προβληματισμού για τους
πολίτες της, ειδικώτερα εκείνων που σήμερα θαυμάζουν τον τσάρο του Κρεμλίνου
και το καθεστώς Ανατολικής Δεσποτείας το οποίο έχει εγκαθιδρύσει. Και οι Ρώσοι
πολίτες έχουν, ίσως, λόγους και ερείσματα για να τον επιλέγουν. Οι Έλληνες,
όμως, πολίτες μια φιλελεύθερης δυτικής δημοκρατίας –με όσες παθογένειες και αν
έχει αυτή στην συγκεκριμένη χώρα-, τι λόγους έχουν; Είναι βέβαιο ότι ούτε ώρα
δεν θα ήθελαν να ζήσουν σε ένα κράτος, στο οποίο το καθεστώς <span lang="EN-US">Putin</span> ή το συναφές σε αυτό, καθεστώς <span lang="EN-US">Erdogan</span>, θα ήταν εφαρμοζόμενο
σύστημα διοίκησης.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: -35.45pt;">Αυτά, αν δεν θέλουμε να
επιβεβαιώσουμε, για μία εισέτι φορά, τους στίχους του Ύμνου στην Ελευθερία, οι
οποίοι αναφέρονται στα ... περασμένα μεγαλεία...</p>lykourgoshttp://www.blogger.com/profile/01666514179319007086noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-626224394503362765.post-14350297938715479942023-08-03T16:43:00.000+03:002023-08-03T16:43:02.775+03:00Στην χώρα που το μεγαλύτερο επίτευγμα του πολιτισμού της ήταν η λογική, ο «κοινός νους» δεν είναι καθόλου κοινός.<p><b><span lang="EN-US" style="font-size: 11.0pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">The</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"> </span></b><b><span lang="EN-US" style="font-size: 11.0pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">Caller</span></b><b><span style="font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">, 15/Ιουνίου/2018</span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -42.55pt; margin-right: -45.4pt; margin-top: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;">Μόνη διέξοδος διαφυγής, διαφαίνεται η απόρριψη της συμφωνίας από τους
πολίτες της πΓΔΜ<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -42.55pt; margin-right: -45.4pt; margin-top: 0cm;"><b>Ι</b>στορικές μνήμες ανασύρονται με αφορμή τις εξελίξεις συναφώς με την
συμφωνία στην οποία κατέληξε η Ελληνική κυβέρνηση με την βορείως γειτονική χώρα,
την πΓΔΜ. Αλαλάζοντες Μακεδονομάχοι διοργανώνουν συλλαλητήρια και ο
«λαοπολτός», αφρόνως σπεύδει να διατρανώσει την αντίθεσή του. Αφρόνως, γιατί
είναι ζήτημα αν το 2-3% των συμμετεχόντων στα συλλαλητήρια έχουν, έστω και εξ
επιπολής, στοιχειώδη γνώση του ζητήματος και συνυπολογίζουν όλες τις
παραμέτρους του. </p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 4.0pt; margin-left: -42.55pt; margin-right: -45.4pt; margin-top: 0cm;">Βέβαια, σε μία Δημοκρατία (έστω και την Ελληνική,
τέτοια), δεν είναι δυνατόν η Κυβέρνηση ή οι <span lang="EN-US">elite</span> (επιστημονικές, οικονομικές κ.ά.), να μην λαμβάνουν υπ’
όψιν την βούληση της πλειοψηφίας των πολιτών.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 4.0pt; margin-left: -42.55pt; margin-right: -45.4pt; margin-top: 0cm;"><b>Α</b>ν
είναι, συνεπώς, κάτι που ερεθίζει την ανασφάλεια και προκαλεί ερωτηματικά είναι
η τακτική μεθόδευση, την οποία ακολούθησε η σημερινή κυβέρνηση των Αθηνών. Δεν
θέλω να αμφισβητήσω την πρόθεσή της να επιλύσει ένα χρονίζον πρόβλημα στις
διεθνείς υποθέσεις της χώρας, αλλά, είναι πλέον οφθαλμοφανές ότι παράμετρος των
χειρισμών ήταν και η πρόθεση προκλήσεως προβλημάτων συνοχής στην αντιπολίτευση.
Όχι, ίσως ως πρώτιστη στόχευση, αλλά, σίγουρα προσμετρούμενη. Προφανώς, κύριο
μέλημα υπήρξε η καλλιέργεια της εικόνας του Πρωθυπουργού και του κόμματός του
ως αξιόπιστους και νουνεχείς συνομιλητές στα μάτια των Δυτικών συμμάχων και των
θεσμών (Ε.Ε., Η.Π.Α., ΝΑΤΟ), καθ’ όσον η ευτυχής κατάληξη του ζητήματος θα ήταν
μία χειροπιαστή απόδειξη ότι οι κραυγές περί «φονιάδων των λαών» και «έξω τώρα
από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ» για τον βασικό, πολιτικό σχηματισμό της κυβερνητικής
πλειοψηφίας, ανήκουν, οριστικά, στο παρελθόν. </p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 4.0pt; margin-left: -42.55pt; margin-right: -45.4pt; margin-top: 0cm;"><b>Η</b> Νέα
Δημοκρατία, πιστή στην παράδοσή της -παρά τις αρχικές ταλαντεύσεις του
επικεφαλής της-, δεν ενέδωσε και προέταξε το κομματικό συμφέρον προ εκείνου της
χώρας, διαισθανόμενη εκλογικούς κινδύνους ιδιαιτέρως, στην Β. Ελλάδα από ακροδεξιούς
κύκλους και τον τσαρλατάνο που εξέθρεψε
στα σπλάχνα της και προκειμένου να τον αφήσει ασύδοτο στην γελοιότητά να φοράει
τις στολές του και να πάει να καταλάβει τα Σκόπια, μπήκε στον χορό των
συλλαλητηρίων. Τούτο, παρά το γεγονός ότι ο πατέρας –ως Πρωθυπουργός- και η
αδελφή –ως υπουργός Εξωτερικών- του σημερινού προέδρου της, είχαν προτείνει
ανάλογες εκδοχές λύσεως του ζητήματος, με αυτήν την πρόταση συμφωνίας, την
οποία τελικώς, παρουσίασε η Κυβέρνηση Τσίπρα.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 4.0pt; margin-left: -42.55pt; margin-right: -45.4pt; margin-top: 0cm;"><b>Κ</b>αι
φαντάζεται κανείς ότι κάπως έτσι, υστερικώς, αφρόνως και δίχως σοβαρή υποδομή
γνώσης, θα προσέτρεχαν οι πρόγονοί μας, ανταποκρινόμενοι, θετικώς, στα
καλέσματα των Δηλιγιάννη, Σοφούλη κ.ά., αποστρέφοντες τους οφθαλμούς από το
συμφέρον της χώρας και την Δυτική συμμαχία, προσβλέποντες στην βοήθεια του ...
«ξανθού γένους» και αργότερα στον «Μόσκοβο». Βέβαια, αληθές είναι επίσης, ότι σε
όλες αυτές τις περιπτώσεις η χώρα και οι πολίτες της κατέβαλαν βαρύ τίμημα για
την ανοησία και την μη ορθολογική αντίδραση.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -42.55pt; margin-right: -45.4pt; margin-top: 0cm;"><b>Μ</b>ην λησμονείται ότι όταν τα αλαλάζοντα στίφη ουρλιάζοντας, έριχναν
τον Ελευθέριο Βενιζέλο και επανέφεραν τον Βασιλέα Κωνσταντίνο, ανέτρεπαν με τον
τρόπο αυτόν τις ισορροπίες και στερούσαν από την ΑΝΤΑΝΤ την Ελληνική συνδρομή
στην μάχη της Καλλίπολης. Κανείς δεν συλλογίζεται ότι τότε χάθηκε μία μοναδική
ευκαιρία να τελειώνουμε οριστικά με την Τουρκία και αντί αυτού πληρώσαμε βαρύ
φόρο αίματος και δακρύων με την επερχόμενη Μικρασιατική καταστροφή (στην οποία
μερίδιο είχε και η ΕΣΣΔ του Λένιν με την αρωγή εφοδίων και σύγχρονου
εξοπλισμού, που παρείχε στον Κεμάλ Ατατούρκ). </p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 4.0pt; margin-left: -42.55pt; margin-right: -45.4pt; margin-top: 0cm;">Δυστυχώς, όμως, ο Ελληνικός λαός, ενώ επαίρεται και
δηλώνει σε κάθε τόνο υπερήφανος για την Ιστορία του, ουδέν διδάσκεται από αυτήν.
Κάτι που περιτράνως απέδειξε στην περίπτωση της δημοσιονομικής κρίσεως και
τώρα, στην περίπτωση της διενέξεως με την πΓΔΜ.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 4.0pt; margin-left: -42.55pt; margin-right: -45.4pt; margin-top: 0cm;"><b>Επί της
ουσίας,</b> η συμφωνία πάσχει. Η «καταφερτζίδικη» βεβαιότητα της σημερινής
ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ και η εγωκεντρική αντίληψη περί αυθεντίας του Υπουργού
Εξωτερικών, δεν επέτρεψαν να προσπαθήσουν να συνεννοηθούν για ένα κρίσιμο, όπως
αυτό, θέμα της εξωτερικής πολιτικής με όλες τις πολιτικές δυνάμεις, γεγονός που
είχε ως συνέπεια την μη σοβαρή προετοιμασία της κοινής γνώμης και την απουσία
εθνικής στρατηγικής, αφού, όπως προαναφέρεται υπερίσχυσε ο τακτικισμός και όχι
η πολιτική και εθνική ευθύνη. Το κύριο σημείο, επί του οποίου εγείρονται
σοβαρές επιφυλάξεις, είναι η κατ’ ουσίαν αναγνώριση Μακεδονικής εθνότητας για
το Σλαβοβουλγαρικό και Αλβανικό μείγμα των κατοίκων της γείτονος. Αυτό στην
πορεία του χρόνου ενέχει κινδύνους για την Ελληνική πλευρά. Όμως, δεν είναι
κάτι που δεν μπορεί μία σοβαρή και ισχυρή Ελλάδα να αντιμετωπίσει. Γεγονός
είναι ότι θα μπορούσε η συμφωνία να είναι κατά πολύ, καλύτερη.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 4.0pt; margin-left: -42.55pt; margin-right: -45.4pt; margin-top: 0cm;"><b>Ε</b>πιπροσθέτως,
δεν πρέπει να παραβλέπεται το γεγονός ότι σύμπας ο Δυτικός τύπος –και συνακολούθως
η δυτική κοινή γνώμη-, υποδέχθηκε την συμφωνία με διθυράμβους. Αυτό, διότι παρά
τις τοποθετήσεις οι οποίες φέρουν ως επισπεύδοντες τους Σκοπιανούς γείτονες,
στην πραγματικότητα επισπεύδουσα είναι η Δυτική, φιλελεύθερη διεθνής κοινότητα.
Επομένως, ενδεχόμενη ελληνική υπαναχώρηση, άγνωστο τι επιπτώσεις θα επιφέρει
και τι τριγμούς θα προκαλέσει στις σχέσεις Ελλάδος και Δυτικών συμμάχων και
εταίρων της. Οφείλουμε να συγκρατούμε ότι η Δύση πιθανόν λόγω συγκυριών να
παραβλέπει προσωρινώς, αλλά, ούτε ξεχνά, ούτε συγχωρεί, όταν μάλιστα
διακυβεύονται υψηλής σημασίας γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά συμφέροντά της.
Εμείς, άραγε θα ξεφύγουμε από την ψυχοπαθητική ταλάντευσή μας, μεταξύ Ανατολής
και Δύσεως;</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 4.0pt; margin-left: -42.55pt; margin-right: -45.4pt; margin-top: 0cm;"><b>Α</b>τυχώς,
ο τακτικισμός του κ. Τσίπρα βρήκε στόχο στην συνοχή του ΚΙΝΑΛ, ενός νεοσύστατου
σχηματισμού, ο οποίος αποτελεί το αγκάθι στην προσπάθεια του να ηγεμονεύσει
στον χώρο της κεντροαριστεράς. Η κ. Γεννηματά, είχε αναφαίρετα το δικαίωμα
επιδείξεως ηγετικού προφίλ, όμως, την συνοχή του Κινήματος, διεσφάλιζε η
προσφυγή στις δημοκρατικές διαδικασίες, οι οποίες υπαγόρευαν την προσφυγή για
λήψη απόφασης στην σύγκλιση της Κεντρικής Επιτροπής και γιατί όχι, σε
δημοψήφισμα των μελών του κινήματος μην επιτρέποντας έτσι την ανάπτυξη
τυχοδιωκτικών τοποθετήσεων. Είναι, ίσως, κατάλληλη στιγμή να αποφασίσει η
ηγεσία της Χ. Τρικούπη ότι το ΠΑΣΟΚ είναι ο μόνος υπεύθυνος πολιτικός
σχηματισμός στον χώρο και να σταματήσει να ενοχοποιείται συνεχώς, ακόμη και από
τα ίδια τα στελέχη του. Η απλή αλλαγή ονομάτων ή οι σωρείες βαθμοθήρων
οπλαρχηγών δεν συνιστούν προοπτική. </p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 4.0pt; margin-left: -42.55pt; margin-right: -45.4pt; margin-top: 0cm;"><b>Ε</b>ν τω
μεταξύ, θλίψη προκαλεί σε κάθε σώφρονα πολίτη η εμφάνιση των
νέο-αγανακτισμένων, στις πλατείες της χώρας με αφορμή το πρόβλημα, αυτό. Δεν
υποτιμώ, ούτε θέλω να εμφανισθώ ασεβής έναντι των ευαισθησιών των συμπατριωτών
μου. Όλοι τρέφουμε για την Ελλάδα μας την ίδια αγάπη και αφοσίωση. Αυτά, δεν
αποτελούν προνομία άθλιων πατριδοκάπηλων και ακραίων φασιστοειδών. Όμως,
οφείλουμε να πράττουμε με σωφροσύνη και καθαρή κρίση, προϊόντα γνώσεως και συνυπολογισμού
όλων των δεδομένων. Πολύ φοβούμαι όμως, ότι για μία ακόμη φορά, η λογική –το
σημαντικότερο επίτευγμα του ελληνικού πολιτισμού-, θα απουσιάσει, αφήνοντας την
χάραξη εξωτερικής πολιτικής στο θυμικό αλαλαζόντων στιφών και την υπεράσπιση
της πατρίδας στις εν είδη μακεδονικής σάρισας ποιμαντορικές ράβδους, τις οποίες
μαζί με λιβανιστήρια και εξαπτέρυγα, θα κραδαίνουν στις συγκεντρώσεις ιερείς
και αρχιερείς...</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 4.0pt; margin-left: -42.55pt; margin-right: -45.4pt; margin-top: 0cm;"><b>Ε</b>ν
κατακλείδι, έχουμε να κάνουμε με μία πάσχουσα συμφωνία, πλην, όμως, της οποίας
η εφαρμογή είναι μονόδρομος. Οι Έλληνες πολίτες για μία ακόμη φορά θα υποστούν
τις συνέπειες ενός διχασμού και αυτό χάριν στον κ. Τσίπρα και τον θίασο που τον
συντρέχει. Μόνη διέξοδος διαφυγής, διαφαίνεται πλέον, η απόρριψη της συμφωνίας
από τους πολίτες της πΓΔΜ, στο προαναγγελθέν από την κυβέρνηση Ζάεφ
δημοψήφισμα. </p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 4.0pt; margin-left: -42.55pt; margin-right: -45.4pt; margin-top: 0cm;"> </p>lykourgoshttp://www.blogger.com/profile/01666514179319007086noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-626224394503362765.post-87755388761803711382023-08-03T16:42:00.000+03:002023-08-03T16:42:02.160+03:00Τα παράπονα στον Δήμαρχο<p> </p>
<p align="center" class="MsoNoSpacing" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -49.65pt; margin-right: -33.3pt; margin-top: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ο νόμος για την Αυτοδιοίκηση δημιουργεί ευκαιρίες
για … «μεροκαματάκια» σε καιροσκόπους.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -49.65pt; margin-right: -33.3pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Είναι
γεγονός ότι στο πλαίσιο για την Τοπική Αυτοδιοίκηση υπήρχε ανάγκη σοβαρών
παρεμβάσεων.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -49.65pt; margin-right: -33.3pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Το
σχέδιο «Καλλικράτης», ενδεχομένως τακτοποιούσε κάποια ζητήματα και διέκρινε
κάποιος πρόθεση ενίσχυσης και αναβάθμισης του ρόλου της, όμως, και σε αυτό η
φοβική και εσωστρεφής αντίληψη του συγκεντρωτισμού της κεντρικής εξουσίας,
κυριαρχούσε. Παραλλήλως, έπασχε και από
πλευράς στρατηγικού σχεδιασμού καθ’ όσον, ούτε σοβαρό αναπτυξιακό
προσανατολισμό είχε ούτε χωροταξικά δημιουργούσε προϋποθέσεις και όρους
ανάπτυξης. Οι συνενώσεις δήμων έγιναν δίχως κριτήρια ισορροπίας στην κατανομή
πόρων, με συνέπεια να προκύπτουν δήμοι με σαφείς προνομίες στις πηγές εσόδων
τους, ενώ, άλλοι αφέθηκαν στην πραγματικότητα επαιτείας της ΣΑΤΑ και των λοιπών
χρηματοδοτήσεων από την Κεντρική Κυβέρνηση.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -49.65pt; margin-right: -33.3pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ίσως,
η αντίληψή που έχει εκφρασθεί ότι θα έπρεπε να γίνει εξ αρχής ο σχεδιασμός της
διοικητικής διαίρεσης της χώρας, στο σύνολό της, να μην είναι εσφαλμένη ή
άτοπη.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -49.65pt; margin-right: -33.3pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Επίσης,
η απονομή αρμοδιοτήτων δίχως την δυνατότητα δημιουργίας εσόδων από τις τοπικές
αρχές, ευνοήτως, καθιστά τους ΟΤΑ και ιδιαιτέρως τους πρωτοβάθμιους, ανίκανους
να ανταποκριθούν στις ευθύνες τις οποίες ανελάμβαναν.Παρ’ όλα αυτά, με όσες
αδυναμίες ανιχνεύονται, ήταν ένα θετικό βήμα, έστω και υπό την οπτική ότι κάτι
κινήθηκε.Η παρέμβαση, όμως, της σημερινής κυβέρνησης, είναι κάτι παραπάνω από
άστοχη.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -49.65pt; margin-right: -33.3pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Βασικό
σημείο θεωρείται ο εκλογικός νόμος, ο οποίος δημιουργεί προϋποθέσεις αδιαφανών
και «ύποπτων» συναλλαγών μεταξύ των εκλεγμένων συμβούλων και δημοτικών αρχών,
μιας και η παρουσία δημάρχων δίχως πλειοψηφία στα δημοτικά συμβούλια
εμφανίζεται ως βεβαιότητα για την πλειοψηφία των Δήμων και Περιφερειών. Σε έναν
θεσμό -στον οποίο, σημειωτέον, έχουν απονεμηθεί πρωτεία διαφθοράς-, θεωρεί
κανείς ότι θα είναι πολλοί εκείνοι, οι οποίοι θα αντισταθούν στους πειρασμούς
παροχής υποστηρικτικής ψήφου στην δημοτική αρχή, από κάποιον αιρετό σύμβουλο
άλλης παρατάξεως, δεχόμενος μετά, καθ’ οιονδήποτε τρόπο, την ευγνωμοσύνη της; <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -49.65pt; margin-right: -33.3pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ούτε
βέβαια θα υπάρξουν, φαντάζομαι, πολλοί δήμαρχοι οι οποίοι θα δεχθούν την
καταψήφιση πολιτικών τους από το Δημοτικό Συμβούλιο δίχως να επιχειρήσουν την
διασφάλιση ψήφων, προσφέροντες κάποιο … αντίδωρο σε αιρετούς άλλων δημοτικών
παρα<a name="_GoBack"></a>τάξεων.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -49.65pt; margin-right: -33.3pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Και
μην ξεχνάμε ότι οι δήμοι σήμερα διαχειρίζονται ικανά ποσά στους προϋπολογισμούς
τους είτε για έργα είτε υπό την μορφή προσλήψεων και μισθοδοσίας.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -49.65pt; margin-right: -33.3pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Συνεπώς
και υπό το ισχύον πλαίσιο, πρόκειται για μεγάλο ατόπημα η κατάργηση της
διατάξεως που απαγόρευε τον ορισμό σε θέση διοικήσεως συμβούλων εκτός του
συνδυασμού, ο οποίος πλειοψήφησε και βέβαια, ακόμη μεγαλύτερο ατόπημα η
αφαίρεση της δυνατότητας από τον εκλεγμένο δήμαρχο να έχει πλειοψηφία στο
Δημοτικό Συμβούλιο.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -49.65pt; margin-right: -33.3pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Αν
ήθελε η Κυβέρνηση να ωθήσει σε πλέον δημοκρατικά πεδία το πλαίσιο για την
Αυτοδιοίκηση θα έπρεπε να αποστεί των πειρασμών της συνήθους προχειρότητας και
να σχεδιάσει μία ολοκληρωμένη νομοθετική παρέμβαση στο Διοικητικό Σύστημα της
χώρας.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -49.65pt; margin-right: -33.3pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Επί
παραδείγματι, θα μπορούσε να διακρίνει, να υποστηρίζει και να περιγράφει σαφώς την
εκτελεστική αρμοδιότητα και τον ρόλο τωνοργάνων διοίκησης, οι οποίοι θα
εκλέγονταν από ξεχωριστό ψηφοδέλτιο, ενώ θα έδινε ρόλο και ουσιαστικό
περιεχόμενο στην ιδιότητα του δημοτικού συμβούλου,οι οποίοι δημοτικοί σύμβουλοι
θα μπορούσαν να εκλέγονται από ενιαίο ψηφοδέλτιο και βέβαια, να δημιουργήσει
θεσμούς κοινωνικού ελέγχου και συμμετοχής των πολιτών στις αποφάσεις. Δεν
χρειάζεται να πω ότι θεωρώ πολύ μεγάλο τον αριθμό των μελών των δημοτικών
συμβούλων σε κάθε δήμο. Ο περιορισμός του αριθμού τους θα συνέβαλλε σημαντικά
στην αναβάθμιση ποιότητας των συμβουλίων αυτών και θα έδινε επιπρόσθετη αξία
στην ιδιότητα του αιρετού συμβούλου στην Αυτοδιοίκηση. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -49.65pt; margin-right: -33.3pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Επίσης,
σημαντική είναι και η δημιουργία πλαισίου, το οποίο θα δίνει δυνατότητα στους
ΟΤΑ πρώτου και δευτέρου βαθμού να αναλάβουν την ευθύνη δημιουργίας εσόδων είτε
αναπτύσσοντας οικονομικές δραστηριότητες είτε θεσπίζοντας φόρους, τους οποίους
βέβαια θα … αποχωριζόταν η κεντρική κυβέρνηση. Ιδανικό θα ήταν η Κεντρική
κυβέρνηση να εισπράττει ό,τι της αναλογεί για την Άμυνα και Ασφάλεια, Παιδεία,
Υγεία και Εξωτερική Πολιτική και όλοι οι υπόλοιποι φόροι να καθορίζονταν από
τους ΟΤΑ. Και βέβαια, έχει έλθει το πλήρωμα του χρόνου να συζητήσουμε για την
δημιουργία Μητροπολιτικών Δήμων.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -49.65pt; margin-right: -33.3pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Και
για να είναι ξεκάθαρος ο λόγος που υπαγορεύει την ανάγκη ποιοτικής αναβάθμισης
των αιρετών στην Αυτοδιοίκηση, του άμεσου εκσυγχρονισμού του διοικητικού
συστήματος και ποια σημαντικά προβλήματα επιλύονται ή καθίστανται ευκολότερα
διαχειρίσιμα, ας αναλογισθούμε το εξής: Αν θεωρούμε την διαφθορά και την
διαπλοκή μέγα -ίσως το μεγαλύτερο- πρόβλημα στον δημόσιο βίο, ας δούμε ότι
σήμερα το δημόσιο χρήμα διαχειρίζονται πέντε πρόσωπα: Ο Πρωθυπουργός και οι
εξής Υπουργοί: ο Υπουργός Οικονομικών, ο Υπουργός αρμόδιος για τα δημόσια έργα,
ο Υπουργός Αμύνης και ο Υπουργός Υγείας (σ.σ. το Υπουργείο Παιδείας έχει επίσης
μεγάλο προϋπολογισμό, αλλά, έχει και τις μεγαλύτερες ανελαστικές δαπάνες,
κυρίως μισθοδοσίας). Αυτά τα Υπουργεία έχουν να κάνουν με δαπανηρές προμήθειες.
Ας σκεφθούμε τώρα, πόσους είναι πιο εύκολο να εκβιάσουν τα «μεγάλα συμφέροντα»
ή «οι νταβαντζήδες», πέντε πολιτικούς ή -αν περάσουν ευθύνες και αρμοδιότητες
στους ΟΤΑ-, διακόσιους ή χίλιους; Ιδού πεδίο δόξης λαμπρό για όποιον,
πραγματικά, θέλει να καταπολεμήσει την διαφθορά και να συμβάλει στην συγκρότηση
ενός λειτουργικού, θεσμικού Κράτους. Ένα κράτος, όπως το σημερινό, με πλέον των
21.000 (είκοσι και μία χιλιάδες) αρμοδιοτήτων στην Κεντρική Κυβέρνηση, δεν
νομίζω ότι έχει πολύ μεγάλα περιθώρια…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -49.65pt; margin-right: -33.3pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ατυχώς,
για μία ακόμη φορά, θα διαιωνισθούν οι παθογένειες, το οξειδωμένο διοικητικό
μας σύστημα θα συνεχίσει να αποτελεί τροχοπέδη για κάθε προοπτική ανάπτυξης· θα
λειτουργεί αποτρεπτικά στην ολοκλήρωση θεσμικών και λειτουργικών μεταρρυθμίσεων
και εκσυγχρονισμού. Αντ’ αυτού με πρόσχημα την «δημοκρατική λειτουργία» θα
δοθεί ευκαιρία για … «μεροκαματάκια» σε επιτήδειους και καιροσκόπους.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNoSpacing" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -49.65pt; margin-right: -33.3pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Σ.Σ.</span></b><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"> Αναλυτικά επί
προτάσεων για την Αυτοδιοίκηση και το διοικητικό σύστημα βλ. παλαιότερο άρθρο<o:p></o:p></span></p>lykourgoshttp://www.blogger.com/profile/01666514179319007086noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-626224394503362765.post-74762372529702946682023-08-03T16:41:00.001+03:002023-08-03T16:41:02.307+03:00 Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΣΤΡΙΜΩΓΜΕΝΗ ΣΤΑ ΣΧΟΙΝΙΑ! Υπάρχει ορατή διέξοδος για την Άγκυρα;<p>Ελεύθερος Τύπος</p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -1.0cm; margin-right: -31.25pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Δύσκολη αποδεικνύεται η περίοδος για τον <b><span lang="EN-US">Rejep</span><span lang="EN-US"> </span></b><b><span lang="EN-US">Tayip</span><span lang="EN-US"> </span></b><b><span lang="EN-US">Erdogan</span></b><span lang="EN-US"> </span>και την<b> Τουρκική Διπλωματία</b>, η οποία καλείται να αντιμετωπίσει και να βρει
απαντήσεις και ισορροπίες στα μέτωπα τα οποία η πολυπραγμοσύνη του Τούρκου
Προέδρου έχει δημιουργήσει.</p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -1.0cm; margin-right: -31.25pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Ο Τούρκος ηγέτης δεν έχει αντιληφθεί, ίσως, ότι ο ένοικος στο μεγάλο,
λευκό κτηριακό συγκρότημα στην <b><i>1600
Pennsylvania Avenue</i></b><i>, </i>έχει
αλλάξει και ο νέος δεν έχει καμία πρόθεση να ανεχθεί την άκομψη, «παραβατική»
συμπεριφορά την οποία επιδεικνύει προς την Δύση και τους <b>ΒορειοΑτλαντικούς θεσμούς</b> ο επίδοξος Σουλτάνος της Αγκύρας ούτε
πρόκειται να τον «χαϊδέψει» όπως έκανε ο προκάτοχός του.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -1.0cm; margin-right: -31.25pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Δεν έχει αντιληφθεί, προφανώς,
ότι εκτός από την αλλαγή στην <b>Αμερικανική
Προεδρία</b> έχει μεταβληθεί και ο συσχετισμός στα νομοθετικά Σώματα (Βουλή των
Αντιπροσώπων και Γερουσία) και πως ο παρών, δεν ευνοεί τους μικρομεγαλισμούς
του ούτε μοιράζεται μαζί του τις νέο-Οθωμανικές ονειρώξεις του.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -1.0cm; margin-right: -31.25pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Βεβαίως, η Τουρκία για την
Δύση είναι ένας μεγάλος και άκρως σημαντικός σύμμαχος και δεν πρόκειται αμαχητί
να την εκχωρήσει στην αγκαλιά του Κρεμλίνου. Όμως, όπως αποδεικνύεται στις
παραχωρήσεις υπάρχουν σαφή και απαραβίαστα όρια, τα οποία η Διοίκηση <span lang="EN-US">Biden</span> δεν εμφανίζεται επιδεκτική να επιτρέψει την
υπέρβασή τους ούτε να εμπλακεί σε λαβυρίνθους ανατολίτικου παζαριού. Συνιστά,
πλέον, κοινή παραδοχή ότι, ο κ. <span lang="EN-US">Erdogan</span><span lang="EN-US"> </span>ξεπέρασε τα επιτρεπτά όρια. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -1.0cm; margin-right: -31.25pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Η <b>ΕλληνοΓαλλική Στρατηγική Συνεργασία για την Άμυνα και Ασφάλεια</b> ήταν
το πρώτο από τα μηνύματα με αποδέκτη την Άγκυρα. Προφανώς και υπήρχε
τουλάχιστον, συναίνεση αν όχι η προτροπή της Αμερικανικής πλευράς. Και μάλιστα,
κατά αναλυτές, όχι απλώς για να εξισορροπηθούν οι απώλειες της Γαλλικής
πολεμικής βιομηχανίας από την <span lang="EN-US">AUKUS</span>, αλλά ως μία έμμεση, πλην σαφή, προειδοποίηση.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -1.0cm; margin-right: -31.25pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;"><b>Το δεύτερο μήνυμα</b>
είχε ως αποστολέα τις ίδιες τις ΗΠΑ, με την υπογραφή της <b>αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (</b><b><span lang="EN-US">MDCA</span>)</b>, μεταξύ Ελλάδος και Ηνωμένων Πολιτειών. Και
βέβαια, πρέπει να επισημανθεί η δυσφορία του Αμερικανού Προέδρου να συναντηθεί
με τον Πρόεδρο της Τουρκίας και εν τέλει, να πραγματοποιηθεί –μετά από πολλά
«παρακάλια» από πλευράς <span lang="EN-US">Erdogan</span>-, στο περιθώριο της <b>Συναντήσεως
Κορυφής των </b><b><span lang="EN-US">G</span>20, στην Ρώμη</b>, συνάντηση την οποία πιθανότατα ο Τούρκος
Πρόεδρος, εκ των υστέρων, θα ήθελε να μην είχε πραγματοποιηθεί καθώς ουδέν
απέφερε για αυτόν και η ένταση στις Αμερικανοτουρκικές σχέσεις δεν εμφανίζει
ούτε καν υποψία υφέσεως.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -1.0cm; margin-right: -31.25pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Στα απόνερα αυτών, άλλωστε και
οι διαφαινόμενες προθέσεις των Αμερικανών βουλευτών όχι, μόνον, να μην
επιτρέψουν την πώληση των νέων <b><span lang="EN-US">F</span>16</b> στην Τουρκία, αλλά να μπλοκάρουν ακόμη και την αναβάθμιση των
αεροσκαφών του τύπου αυτού, τα οποία διαθέτει η <b>Τουρκική Αεροπορία</b>, άποψη στην οποία <b>συγκλίνουν</b> <b>Δημοκρατικοί και
Ρεπουμπλικάνοι</b>.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -1.0cm; margin-right: -31.25pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Για την σοβαρότητα και την
βαρύτητα των πληγμάτων αυτών, δεν χρειάζεται άλλος μάρτυρας από την <b>δημόσια παραδοχή του Προέδρου της Τουρκικής
«Δημοκρατίας»,</b> για την αλλαγή ισορροπιών υπέρ της Ελληνικής πλευράς στην <b>ΝοτιοΑνατολική Λεκάνη της Μεσογείου</b>
(πού είναι άραγε το αλαζονικό και υπερφίαλο ύφος του, όταν απειλούσε τους
πάντες στην Δύση και την Ελλάδα;).<sup><o:p></o:p></sup></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -1.0cm; margin-right: -31.25pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Ας συνυπολογισθεί σε αυτά και
η εξέλιξη του ζητήματος της <b>δίκης</b>
της Τουρκικής Τράπεζας<b><span style="font-family: Helvetica, "sans-serif"; font-size: 10pt;"> </span>Halkbank, </b>η οποία φέρεται να
έχει ενεργό εμπλοκή σε ξέπλυμα Ιρανικών κεφαλαίων και χρυσού, κατά παραβίαση
των επιβεβλημένων Αμερικανικών κυρώσεων και στο οποίο σκάνδαλο εμφανίζονται ε<b>μπλεκόμενοι
ο γαμπρός του </b><b><span lang="EN-US">Erdogan</span> και ο ίδιος ο Τούρκος Πρόεδρος</b>. Ας μην παραβλέπεται το γεγονός ότι για την
περίπτωση αυτή εξετέθη και ο ίδιος ο τέως Αμερικανός <b>Πρόεδρος </b><b><span lang="EN-US">Trump</span></b> καθώς είχε
επιχειρήσει να κλείσει την υπόθεση, δίχως, όμως, επιτυχία.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -1.0cm; margin-right: -31.25pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Το <b>τρίτο ισχυρό</b> μήνυμα έρχεται από την πλευρά του Ηνωμένου Βασιλείου. Σε
συζήτηση στην <b>Βουλή των Κοινοτήτων</b>,
με αντικείμενο τις διώξεις κατά των Κούρδων και των δημοσιογράφων στην Τουρκία,
όπως και τις δύσκολες συνθήκες διαβίωσης για τις γυναίκες στη χώρα, ο βουλευτής
των Εργατικών κ. <b><span lang="EN-US">Lloyd</span><span lang="EN-US"> </span></b><b><span lang="EN-US">Russell</span><span lang="EN-US"> </span></b><b><span lang="EN-US">Moyle</span></b>, ο οποίος είναι Πρόεδρος της <b>Διακομματικής
Κοινοβουλευτικής Επιτροπής</b> για το <b>Κουρδιστάν</b>
στην <b>Τουρκία</b> & <b>Συρία</b>, στην σχετική εισήγησή του τόνισε
το γεγονός ότι η Άγκυρα από το προηγούμενο έτος, δεν συμμορφώνεται με την
εντολή (12<sup>ος</sup>-2020) του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
με την οποία η Τουρκική πλευρά καλείται να προβεί στην απελευθέρωση της ηγεσίας
του Κουρδικού κόμματος <b><span lang="EN-US">HDP</span></b>. Επισήμανε, επίσης, ότι η <b>τουρκική κυβέρνηση</b> επιδίδεται σε
οργανωμένη στόχευση αντιπολιτευομένων βουλευτών και προσωπικοτήτων που
τάσσονται υπέρ καθεστώτος αυτονομίας ή αυτοδιάθεσης των Κούρδων της Τουρκίας.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -1.0cm; margin-right: -31.25pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Η εισήγηση του κ. <b><span lang="EN-US">Moyle</span></b> είχε λάβει υπ’ όψιν και έκθεση της κοινοβουλευτικής επιτροπής της
οποίας Προεδρεύει, στην οποία καταγράφεται το γεγονός ότι έχει διαπιστωθεί <b>απαγγελία κατηγοριών εναντίον 154 βουλευτών</b>
της <b>Τουρκικής αντιπολίτευσης</b>, ενώ,
ταυτοχρόνως υφίστανται αναφορές για σωρεία παραβιάσεως των ατομικών δικαιωμάτων
αιρετών της αυτοδιοίκησης στις κουρδικές περιοχές.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -1.0cm; margin-right: -31.25pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Η Βρετανική Βουλή κατέληξε στο
ότι το <b>ΝΑΤΟ</b> πρέπει να απαιτήσει
σθεναρά από την Τουρκία και ειδικώτερα από το καθεστώς <b><span lang="EN-US">Erdogan</span></b> τον σεβασμό των Δικαιωμάτων και
των Δημοκρατικών αρχών καθώς και την ισοπολιτεία έναντι των Κουρδικών και άλλων
μειονοτήτων. Στην πρόταση αυτή την οποία διετύπωσαν Βρετανοί βουλευτές, ο
Πρόεδρος της Επιτροπής προσέθεσε ότι σημαντικό ρόλο στην άσκηση πιέσεων στην
κατεύθυνση αυτή, πρέπει να αναλάβει και το <b>Συμβούλιο
της Ευρώπης</b>. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -1.0cm; margin-right: -31.25pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Πρέπει να συγκρατείται ότι το <b>ζήτημα σεβασμού των Δικαιωμάτων</b> δεν
είναι προσχηματικό για τους Βρετανούς και γενικώτερα για την Δυτική πολιτική
και κοινωνική κουλτούρα, αλλά, συνιστά έναν πυλώνα επί του οποίου στηρίζεται η <b>φιλελεύθερη Δημοκρατία των Δυτικών</b>
χωρών. Και βέβαια, ας θυμηθούμε ότι όταν τίθεται δημόσια και μετ’ επιτάσεως
τέτοιο ζήτημα η Δύση αναλαμβάνει δράση…, το παράδειγμα της πρ. Γιουγκοσλαβίας
είναι πρόσφατο και χαρακτηριστικό της Δυτικής αντίδρασης.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -1.0cm; margin-right: -31.25pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Αυτό σε συνδυασμό με το ακραία
προκλητικό ολίσθημα συναφώς με την προμήθεια <b><span lang="EN-US">S</span> 300 </b>και τα μέτρα που έχουν ληφθεί από τις ΗΠΑ με
αιχμή τον αποκλεισμό της Τουρκίας από το πρόγραμμα παραγωγής των <b><span lang="EN-US">F</span>35 </b>και τις
πρόσφατες επιτυχημένες κινήσεις της Ελληνικής Διπλωματίας με την σύναψη των δύο
προαναφερομένων Αμυντικών Συμφωνιών αμοιβαίας συνδρομής, φέρνουν σκοτεινά νέφη
στον ορίζοντα του Τούρκου Προέδρου.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -1.0cm; margin-right: -31.25pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Κατά αναλυτές, δεν
αποκλείονται και πιο αποφασιστικές, πιο δραστικές ενέργειες από Δυτικής πλευράς
συναφώς με το <b>Κουρδικό</b>.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -1.0cm; margin-right: -31.25pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Ο συντάκτης του παρόντος έχει
κατά το παρελθόν διατυπώσει την άποψη ότι η πορεία του επίδοξου Σουλτάνου της
Αγκύρας έχει εισέλθει σε καθοδική τροχιά μετά την απομάκρυνση από τον πυρήνα
εξουσίας του <b><span lang="EN-US">Ahmad</span><span lang="EN-US"> </span></b><b><span lang="EN-US">Davoutoglou</span></b>, ο
οποίος όχι απλά ήταν ο στρατηγικός νους πίσω από <b>το νέο-Οθωμανικό όραμα</b> και γνώριζε πολύ καλά το «παιχνίδι», αλλά,
διέθετε και την αναγκαία αυτοσυγκράτηση και αυτοπειθαρχία ώστε να μην
εμφανίζεται προκλητικός και να ελέγχει σε ικανοποιητικό βαθμό τον <b>παρορμητισμό του Τούρκου ηγέτη</b>.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -1.0cm; margin-right: -31.25pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Η απομάκρυνσή του επέτρεψε
στον κ. Ερντογάν να ακολουθήσει την άφρονα συμπεριφορά την οποία επιδεικνύει
κατά τα τελευταία 2-3 έτη.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -1.0cm; margin-right: -31.25pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Οπωσδήποτε, τίποτε δεν μπορεί
να θεωρείται δεδομένο ούτε ότι η Τουρκία ηττήθηκε κατά κράτος και τελείωσε. Ο
Τούρκος Πρόεδρος έχει αποδείξει ότι είναι «σκληρός παίκτης» και όσο και αν οι
ορίζοντές του έχουν περιορισθεί είναι βέβαιο ότι θα αντιδράσει. Ενδεχομένως,
κατά τα πρότυπα αντιδράσεων των Δεσποτικών, απολυταρχικών καθεστώτων του
είδους.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -1.0cm; margin-right: -31.25pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Η Ελληνική πλευρά πρέπει,
βεβαίως να χαρεί την τρέχουσα νίκη της, αλλά, να συγκρατεί και τα διδάγματα του
ιστορικού προηγούμενου. Συνεπής στάση έναντι των Εταίρων και Συμμάχων και Διπλωματική
κινητικότητα είναι τα στοιχεία που περί αυτών θα εξυφανθούν οι όποιες
εξελίξεις.<o:p></o:p></p>lykourgoshttp://www.blogger.com/profile/01666514179319007086noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-626224394503362765.post-74491550531060315962023-08-03T16:39:00.001+03:002023-08-03T16:39:22.366+03:00Ο Τούρκος Γολιάθ ταπεινώνεται στο Αφρίν από τους Κούρδους<p><b style="text-align: center; text-indent: 1cm;">Ελεύθερος Τύπος</b></p><p><b style="text-align: center; text-indent: 1cm;">Είναι
καιρός η πολιτισμένη και φιλελεύθερη Δύση να σταματήσει την γενοκτονία, την
οποία ειρήσθω εν παρόδω, ανέχονται οι εκεί Ρωσικές δυνάμεις.</b></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -1.0cm; margin-right: -1.0cm; margin-top: 0cm; text-indent: 1.0cm;">Προ δύο,
περίπου εβδομάδων –για την ακρίβεια διανύουμε την 14<sup>η</sup> ημέρα της
επίθεσης-, οι Τουρκικές ένοπλες δυνάμεις, επιχειρούν στην περιοχή του, υπό
Κουρδικό έλεγχο, καντονίου Αφρίν στηνΒ. Συρία και έχουν εξαπολύσει λυσσώδη
επίθεση εναντίον των Κουρδικών δυνάμεων της περιοχής.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -1.0cm; margin-right: -1.0cm; margin-top: 0cm;"> Παρά
τις φιλότιμες προσπάθειες της Τουρκικής προπαγάνδας να πείσει την κοινή γνώμη
–τόσο στο εσωτερικό της Τουρκίας, όσο και την διεθνή-, ότι ο Τουρκικός στρατός
προελαύνει στο Συριακό έδαφος, σχεδόν, ανεμπόδιστος, φαίνεται ότι η
πραγματικότητα διαψεύδει αυτούς τους ισχυρισμούς και ταπεινώνει την πολεμική
μηχανή της Αγκύρας.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -1.0cm; margin-right: -1.0cm; margin-top: 0cm; text-indent: 1.0cm;">Οι
κομπασμοί του Τούρκου Προέδρου μένουν να πλανώνται αίολοι στον αέρα της
Τουρκο-Συριακής μεθορίου καθώς οι Κούρδοι του Αφρίν δεν αποδείχθηκαν, τελικά,
εύκολη λεία για τον τραυματισμένο επιχειρησιακά, Τουρκικό στρατό, του οποίου τα
ικανά στελέχη είτε έχουν τεθεί στο «ψυγείο» είτε έχουν συλληφθεί είτε έχουν
υποστεί καθοριστικής σημασίας μείωση του ηθικού τους –και συνεπώς και της
επιχειρησιακής τους ικανότητας και διαθέσεως- εξ αιτίας της εκδικητικής μανίας
του Τούρκου Προέδρου, μετά την πρόσφατη απόπειρα πραξικοπηματικής ανατροπής του
από μερίδα ενστόλων.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -1.0cm; margin-right: -1.0cm; margin-top: 0cm;"> Την
υπόθεση ότι στο επιχειρησιακό επίπεδο οι Τουρκικές δυνάμεις τα έχουν βρεί
«σκούρα», ενισχύουν οι ανηλεείς αεροπορικοί βομβαρδισμοί και επιθέσεις τις
οποίες εξαπολύει συνεχώς η Τουρκική πολεμική αεροπορία κατά τις οποίες πλήττει
αδιακρίτως πολιτικούς στόχους (νοσοκομεία, σχολεία κ.λπ.), αρχαιολογικούς
χώρους –πολλά μνημεία έχουν υποστεί αντίστοιχες καταστροφές με εκείνες τις
οποίες προξενούσαν οι συμμορίτες του <span lang="EN-US">ISIS</span>-, δολοφονούνται άμαχοι, πράξεις οι
οποίες υποδηλούν προφανή αδυναμία στο πεδίο της μάχης. «Στο Αφρίν δημιουργείται
μία σύγχρονη <span lang="EN-US">Guernica</span>»,
δηλώνουν διεθνείς παράγοντες, οι οποίοι έχουν άμεση εικόνα των εκεί
τεκταινομένων.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -1.0cm; margin-right: -1.0cm; margin-top: 0cm;"> Παρ’
όλη την δυσκολία την οποία γεννά το δυσανάλογο της δύναμης –μην λησμονείται ότι
η Τουρκία διαθέτει τον 2<sup>ο</sup> στρατό του ΝΑΤΟ και 4<sup>ο</sup>
Παγκοσμίως, ενώ ο εξοπλισμός του είναι υψηλού επιπέδου-, οι Κουρδικές δυνάμεις
της περιοχής, οι οποίες διαθέτουν επαρκή πολεμική εμπειρία και μάλιστα πρόσφατη
από τις συγκρούσεις και την επικράτησή τους στις μάχες εναντίον των τρομοκρατών
του <span lang="EN-US">ISI</span>S,
μετά τον πρώτο αιφνιδιασμό τους ανασυντάχθηκαν και προετοιμάζουν αντεπίθεση.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -1.0cm; margin-right: -1.0cm; margin-top: 0cm;"> Γιατί,
όμως, η ηγεσία της Αγκύρας επέλεξε το Αφρίν για να εκδηλώσει την επίθεσή;Γιατί
το Αφρίν είναι πρότυπο για ολόκληρη την Κουρδική κοινότητα. Στο δίλημα, το
οποίο τίθεται συνήθως στους λαούς της ευρύτερης Μεσανατολικής περιοχής και το
οποίο συνίσταται στην επιλογή είτε ενός στρατιωτικού καθεστώτος είτε στην
θεοκρατική διακυβέρνηση, οι Κούρδοι απήντησαν με την δημιουργία ενός
καντονίου-προτύπου δημοκρατικής διακυβέρνησης. Με σύγχρονο εκπαιδευτικό
σύστημα, συντεταγμένες ένοπλες δυνάμεις οι οποίες απέκρουσαν και νίκησαν κατά
κράτος τους δολοφόνους του <span lang="EN-US">ISIS</span>
σε όλα τα μέτωπα και δημιούργησαν όρους για μία βιώσιμη και αναπτυσσόμενη
οικονομία. Πολλές επιχειρήσεις είχαν μεταφέρει την έδρα και τις δραστηριότητές
τους στο οροπέδιο του Αφρίν, όπου επιπροσθέτως υπάρχει και η μεγαλύτερη
παραγωγή ελαιολάδου (το οποίο έχει υψηλή αξία στην περιοχή της Μέσης Ανατολής). Έτσι, έγινε δυνατόν στον συνολικό πληθυσμό
των 500 χιλιάδων κατοίκων της πόλης και των 360 χωρίων του οροπεδίου, να
προστεθούν ακόμη 500 χιλιάδες πρόσφυγες και να μην δημιουργηθεί κανένα απολύτως
πρόβλημα για τον πληθυσμό, ενώ μετά την ήττα του <span lang="EN-US">ISIS</span>, η περιοχή είχε όλες τις
προϋποθέσεις για αλματώδη προοδευτική ανάπτυξη.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -1.0cm; margin-right: -1.0cm; margin-top: 0cm; text-indent: 1.0cm;">Η επέμβαση
του Τουρκικού στρατού, αυτή την στιγμή, εκτός από τα εκατοντάδες θύματα που
δημιουργεί στον άμαχο πληθυσμό, έχει ως συνέπεια την διάλυση της παραγωγικής
μηχανής και φυσικά, αποσκοπεί στην <span lang="EN-US">defacto</span>κατάληψη Συριακών εδαφών, με
πρόσχημα την εθνική ασφάλεια της Τουρκίας –κατά τα πρότυπα της Κύπρου-, δεδομένης
επιπροσθέτως της υψηλής στρατηγικής σημασίας της συγκεκριμένης περιοχής καθόσον
αυτή παρεμβάλεται και ανακόπτει τηνν προσπέλαση προς την Μεσόγειο εν όψει του
ενδεχομένου συγκροτήσεως Κουρδικής Αυτονόμου περιοχής κατά το πρότυπο του Β.
Ιράκ.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -1.0cm; margin-right: -1.0cm; margin-top: 0cm; text-indent: 1.0cm;">Ακόμη,
πρέπει να σημειωθεί ότι με την έναρξη των τουρκικών επιχειρήσεων οι Κούρδοι,
αντιμετωπίζουν δύο πολεμικά μέτωπα και ευκαιρίας δοθείσης το <span lang="EN-US">ISIS</span> ανεκατέλαβε 50 χωριά
στην περιοχή του Ιντλίπ. Εύλογο το ερώτημα μήπως ο <span lang="EN-US">Erdogan</span> παίρνει ακδίκηση για
τις ήττες των πρώην συμμάχων του.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -1.0cm; margin-right: -1.0cm; margin-top: 0cm;"> Αξίζει
να σημειωθεί ότι οι Ρωσικές δυνάμεις, οι
οποίες στάθμευαν στην περιοχή απεχώρησαν αμέσως μόλις ξεκίνησαν οι επιχειρήσεις
των Τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, στέλνοντας ουσιαστικά ένα μήνυμα στους Κούρδους<b>:</b>ή θα παραδώσετε τις ελεύθερες περιοχές
στην Δαμασκό και το καθεστώς <span lang="EN-US">Assad</span>
ή θα σας φάει ο (γκρίζος) Τουρκικός λύκος.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -1.0cm; margin-right: -1.0cm; margin-top: 0cm;"> Δέον
να συγκρατείται ότι οι Κούρδοι της περιοχής, καθ’ όλη την Συριακή κρίση, είχαν
κρατήσει ίσες αποστάσεις τόσο από το καθεστώς της Δαμασκού όσο και από την
ένοπλη... Δημοκρατική Αντιπολίτευση και είχαν συνάψει στρατιωτική συμφωνία με
τις ΗΠΑ, μόνον, για τα όσα συναφή με την καταπολέμηση του <span lang="EN-US">ISIS</span>.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -1.0cm; margin-right: -1.0cm; margin-top: 0cm;"> Η
φιλελεύθερη και δημοκρατική Δύση, η οποία έχει παράδοση και ως αξιακή συστατική
θέση την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την προστασία των αδυνάτων,
έχει στο Αφρίν πεδίο δόξης λαμπρό. Είναι καιρός να παρέμβει λυσιτελώς,
προκειμένου να σταματήσουν οι θηριωδίες τις οποίες προκαλεί η εμπόλεμη
κατάσταση και να σταματήσει την Τουρκική μισαλοδοξία. Υπάρχουν απτά δείγματα
των συνεπειών, από τις πράξεις ενός ανεξέλεγκτου <span lang="EN-US">Erdogan</span>.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -1.0cm; margin-right: -1.0cm; margin-top: 0cm; text-indent: 1.0cm;">Ακόμη η
Ρωσία, σημαντικός στρατηγικός παράγοντας στην περιοχή, αυτή, οφείλει να υπερβεί
τις μικροπολιτικές σκοπιμότητες που υπαγορεύουν τα πρόσκαιρα γεωπολιτικά της
συμφέροντα, να αναθεωρήσει την στάση της και να συμβάλει,ουσιαστικά, στον
τερματισμό της Τουρκικής εισβολής.Τούτο διότι, η παγκόσμια κοινή γνώμη, όταν καταλαγιάσει
η σκόνη από τις ερπύστριες των αρμάτων μάχης και οι καπνοί των πυροβόλων και
των καιομένων οικιών, δεν θα λησμονήσει εκείνους οι οποίοι μπορούσαν αλλά δεν
θέλησαν και άφησαν βορά στα πυροβόλα παιδιά και ηλικιωμένους αμάχους...</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: -1.0cm; margin-right: -1.0cm; margin-top: 0cm; text-indent: 1.0cm;">Τέλος οι
Κουρδικές κοινότητες της Ελλάδας, διοργανώνουν την προσεχή Πέμπτη, 8
Φεβρουαρίου και ώρα 17:00 συγκέντρωση στα Προπύλαια και πορεία διαμαρτυρίας
προς την Τουρκική Πρεσβεία.</p>lykourgoshttp://www.blogger.com/profile/01666514179319007086noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-626224394503362765.post-85147812481617619862023-08-01T15:06:00.001+03:002023-08-01T15:06:20.916+03:00Με την Χριστίνα Φλαμπούρη, από την Δυτική Αθήνα στις κορυφές του κόσμου<p style="text-align: left;"> <b>Newsberg </b></p><p style="text-align: left;"><b>H </b><span style="text-align: justify;">δημοσιογραφία είναι ένα ένας
άκρως ανταγωνιστικός, σκληρός και τραχύς στίβος. Δεν επιτρέπει λάθη, απαιτεί
συνεχή εγρήγορση, ανεξάρτητα από την διάθεση του γράφοντος.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -14.2pt; margin-right: -17.05pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Βέβαια, έχει και τις καλές
στιγμές της. Οι οποίες -κλισέ, αλλά, πραγματικότητα-, εξισορροπούν τις
δυσκολίες και τις απογοητεύσεις. Μία από αυτές τις στιγμές είναι η ευκαιρία που
σου δίνεται να συναντήσεις και να γνωρίσεις πρόσωπα ενδιαφέροντα, πρόσωπα που εκπέμπουν
δέσμες θετικής ενέργειας και σε γεμίζουν αισιοδοξίαπρόσωπα που σε κάνουν να
αισθάνεσαι ότι κάτι καλό υπάρχει στον κόσμο μας· πρόσωπα που είναι πραγματικά,
τιμή να τα συναντάς.Μία από αυτές τις προσωπικότητες, την οποία είχα την τύχη
και την τιμή να συναντήσω πρόσφατα και να συνομιλήσω μαζί της είναι η κ.
Χριστίνα Φλαμπούρη.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -14.2pt; margin-right: -17.05pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Η Χριστίνα είναιορειβάτης, μέλος
του Ορειβατικού Ομίλου Αχαρνών και πρόκειται για την μοναδική Ελληνίδα, η οποία
έχει επιτύχει κάτι, το οποίο έχουν πετύχει μόλις 400 άνθρωποι στον κόσμο και
μόνο 70 γυναίκες. Έχει ολοκληρώσει το 7<span lang="ES">Summit</span>’<span lang="ES">sProject</span>.
Δηλαδή, έχει κατακτήσει την υψηλότερη κορυφή της κάθε ηπείρου.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -14.2pt; margin-right: -17.05pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Η αρχή έγινε το 2015, στην Ευρώπη
(Καύκασο), με το <span lang="ES">Elbrus</span>(5.642<span lang="ES">m</span>). Τον Φεβρουάριο του 2017, ακολούθησε
η Αφρική και το <span lang="EN-US">Kilimanjaro</span>(5.895<span lang="ES">m</span>). Ο Ιούλιος του 2017, την βρίσκει
στην Αλάσκα να καρφώνει την Ελληνική σημαία στην κορυφή του όρους <span lang="EN-US">Denali</span>(6.194<span lang="ES">m</span>) και τον Αύγουστο 2018φθάνει στην Ωκεανία
(Παπούα-Νέα Γουινέα)και αναμετράται με το όρος <span lang="ES">Carstensz</span>(4.884<span lang="EN-US">m</span>).
Στην Νότιο Αμερική η κορυφή του <span lang="EN-US">Aconcagua</span>στην
Αργεντινή «πατιέται» τον Δεκέμβριο του 2018. Τον Μάϊο του 2019σειρά έχει η Ασία
και η κορυφή του κόσμου. Η Χριστίνα ανεβαίνει στα 8.848<span lang="ES">m</span>και γίνεται η πρώτη Ελληνίδα που κατακτά
το <span lang="EN-US">Everest</span>. Τον
Δεκέμβριο του ίδιου έτους (2019) και υπό της αιγίδα της Ελληνική Ομοσπονδίας
Ορειβασίας ξεκινά η αποστολή για την τελευταία κορυφή από τις επτά, η κορυφή
του όρους <span lang="EN-US">VinsonMassif</span>
στην Ανταρκτική. Ας μου επιτραπεί η υπενθύμιση ΄ότι στον Νότιο Πόλο, η
Ανταρκτική, είναι κανονική ήπειρος, δηλαδή κάτω από τους πάγους υπάρχει έδαφος,
κάτι που δεν συμβαίνει στον βόρειο Πόλο, στην Αρκτική.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -14.2pt; margin-right: -17.05pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Η αλήθεια είναι ότι και εγώ
προσωπικά, αγνοούσα την πολύ σημαντική αυτή επιτυχία και την Χριστίνα. Την
ανακάλυψα τυχαία, ψάχνοντας κάτι σχετικά με την Ανταρκτική στο διαδίκτυο. Η
εντύπωση (και η ζήλεια) που μου προκάλεσε η εικόνα που την έδειχνε με απλωμένη
την Ελληνική σημαία στον Νότιο Γεωγραφικό πόλο με παρακίνησε και -δίχως καμία
υπερβολή- αναζήτησα ό,τι σχετικό υπήρχε στο διαδίκτυο σχετικά με την ίδια και
το επίτευγμά της.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -14.2pt; margin-right: -17.05pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Αισθάνθηκα ντροπή γιατί αγνοούσα
ένα τόσο σημαντικό γεγονός. Αγνοούσα έναν άνθρωπο που κατάφερε να τιμήσει την
χώρα μου και να διακριθεί, αλλά, πάνω απ’ όλα, αγνοούσα έναν άνθρωπο που είναι<b>παράδειγμα
θέλησης, αυτοπειθαρχίας και «ψυχής».</b></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -14.2pt; margin-right: -17.05pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Θέλησα να την συναντήσω και της
έστειλα μήνυμα στο <span lang="EN-US">Instagram</span>,
μεταξύ μας, δίχως να τρέφω και πολλές ελπίδες ότι θα απαντήσει, μιας και
σκέφτηκα ότι θα δέχεται εκατοντάδες μηνύματα θαυμαστών. Και, όμως, διαψεύστηκα
πανηγυρικά. Δύο μέρες μετά μιλούσαμε στο τηλέφωνο και κανονίσαμε την συνάντησή
μας για μία συνέντευξη για την εφημερίδακαι για το <span lang="ES">YouTubeChanel</span>«η γειτονιά μας» το οποίο
έχουν δημιουργήσει δύο φίλοι, ο Ταξιάρχης Δελής και ο Γιάννης Γιαννόπουλος.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -14.2pt; margin-right: -17.05pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Δώσαμε ραντεβού σε ένα <span lang="ES">rockclub</span>, το <span lang="ES">level</span>-69 στο Μοσχάτο, γιατί ροκ το μαγαζί,
ροκ (βράχος) και η Χριστίνα και βέβαια, γιατί που τη χάνεις που την βρίσκεις; Μα
φυσικά <span lang="EN-US">O</span><span lang="ES">n</span><span lang="EN-US">the</span><span lang="ES">rock</span>’<span lang="ES">s</span>!</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -14.2pt; margin-right: -17.05pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Η Χριστίνα σε εντυπωσιάζει από
την πρώτη ματιά. Περιμένει κανείς μία φιγούρα υπεραθλητή. Με όγκο, και όλα τα
συναφή στερεότυπα για την κατηγορία αυτή ανθρώπων.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -14.2pt; margin-right: -17.05pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Αντιθέτως! Ένα όμορφο,
χαριτωμένο, κομψό πλάσμα και τόσο «ντελικάτο» που δυσκολεύεσαι να πιστέψεις ότι
πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο που πραγματοποίησε το επίτευγμα αυτό, για τον
ίδιο άνθρωπο που πέρασε με επιτυχία τις δοκιμασίες που απαιτεί η κορυφή του <span lang="ES">Everest</span> (μην ξεχνάμε ότι εκεί έχουν
αφήσει την τελευταία τους πνοή έμπειροι, επαγγελματίες ορειβάτες) ή η κατάκτηση
της Ανταρκτικής. </p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -14.2pt; margin-right: -17.05pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Την απάντηση δίνει η ίδια: <b>«Το
βουνό το ανεβαίνεις με την ψυχή πρώτα και βοηθάει το σώμα».<o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -14.2pt; margin-right: -17.05pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Μιλήσαμε για τις δυσκολίες που
συνάντησε στην εύρεση χορηγών γιατί στο επίπεδο αυτό το κόστος είναι πολύ
υψηλό. Επί παραδείγματι, η αποστολή στην Ανταρκτική κόστισε περίπου 90.000ευρώ.
Όπως μας ανέφερε, εκτός από την κανονική άδειά της στην δουλειά δαπάνησε για
την προσπάθεια του 7<span lang="ES">Summit</span>δαπάνησε
και μεγάλο μέρος του μισθού της, ενώ, εκφράζει συνεχώς την ευγνωμοσύνη για τους
φίλους της που της στήριξαν και οικονομικά και την ενθάρρυναν συνεχώς. </p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -14.2pt; margin-right: -17.05pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Οπωσδήποτε, το γεγονός, αυτό καθ’
αυτό, της επιτυχίας στο <span lang="ES">Project</span>των
επτά κορυφών είναι από μόνο του ένα πολύ σημαντικό επίτευγμα, το οποίο καθιστά
την Χριστίνα, αν όχι την κορυφαία, σίγουρα, όμως, μία εκ των 2-3 σημαντικών
προσωπικοτήτων της Ελληνικής Ορειβασίας, στο διηνεκές.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -14.2pt; margin-right: -17.05pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Και το θέμα αποκτά ιδιαίτερα
σημαντικές διαστάσεις, αν σκεφθεί κάποιος ότι η Χριστίνα δεν ήταν επαγγελματίας
αθλητής. Ασχολείτο ερασιτεχνικά με την ιστιοπλοΐα, αλλά, δεν ήταν ο
επαγγελματίας αθλητής που επί σειρά ετών ασκείται και προετοιμάζεται για τους
αγώνες του. Στα 24 χρόνια της, τυχαία, ανακάλυψε την αναρρίχηση, αλλά, στην
πρώτη της αυτή επαφή, όπως λέει, απέτυχε παταγωδώς. Η υψοφοβία που είχε την
έκανε να μην ολοκληρώσει καμία διαδρομή. </p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -14.2pt; margin-right: -17.05pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Σε αμέσως επόμενο χρόνο σκέφθηκε
ότι ο φόβος αυτός ήταν παράλογος. Και αποφασίζει να τον πολεμήσει. Ξεκινά την
ορειβασία και σε κάτι λιγότερο από 6 χρόνια ολοκληρώνει τον κύκλο του 7<span lang="ES">Summit</span><span lang="EN-US">Project</span>. Όπως λέει χαρακτηριστικά, το
βουνό την έκανε να είναι καλλίτερος άνθρωπος. Την έμαθε να αποδέχεται και να
διαχειρίζεται τους φόβους της, την δίδαξε να παραμένει συγκεντρωμένη, ψύχραιμη
και να κατακτά τους στόχους της βήμα-βήμα, ανάσα την ανάσα. Να μην τα παρατάει,
να μην εγκαταλείπει την προσπάθεια. </p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -14.2pt; margin-right: -17.05pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Εκείνο, όμως, το οποίο με
εντυπωσίασε περισσότερο από όλα, είναι το γεγονός ότι πρόκειται για ένα κορίτσι
της καθημερινής πόρτας (άλλο, ένα κλισέ που δεν αποφεύγω). Η απλότητά της είναι
ανεπιτήδευτη και η θετική προσέγγισή της, ακόμη και σε ανθρώπους που συναντά
πρώτη φορά, είναι από τις ελάχιστες περιπτώσεις που συναντάς σήμερα. Είναι μοναδική
η διάθεσή της να προσφέρει, να ανταποδώσει την θετική ενέργεια που λαμβάνει από
τους ανθρώπους και να κάνει πράγματα για τους άλλους. Και κάπου εδώ,
μελαγχολείς.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -14.2pt; margin-right: -17.05pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Γιατί σκέφτεσαι τα ψώνια που
τριγυρίζουν στα διάφορα ριάλιτιή χαζογκομενίτσες που ανεβάζουν τα στήθη και
τους γλουτούς τους στα διάφορα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και αναγνωρίζονται ως
-σχεδόν-,εθνικά σύμβολα· και δαπανώνται δεκάδες ώρες στα Μέσα ενημέρωσης για τα
κατορθώματά τους. Και μελαγχολείς γιατί, σε κάποιο βαθμό τα καταφέρνουν…</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -14.2pt; margin-right: -17.05pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Και δεν ισχυρίζομαι ότι πρέπει να
μεταφερθούμε στην Λακεδαιμονία Πολιτεία. Και αυτά είναι ανεκτά στο πλαίσιο της
πραγματικής ζωής. Αρκεί, όμως, να παραμένουνστο μέτρο και τον βαθμό που τους
αναλογεί. Θυμώνεις, όμως, γιατί το αξιακό σύστημα της κοινωνίας, της οποίας και
εσύ είσαι μέλος, έχει κηρύξει εκπτώσεις διαρκείας. Θυμώνεις, γιατί οι
πραγματικές αξίες παραμένουν στο περιθώριο και γίνονται γνωστοί σε έναν μικρό
κύκλο. Και βέβαια, η σεμνότητα είναι προσωπική επιλογή τους, αλλά, εμείς, οι
υπόλοιποι τι επιλέγουμε, τι αξιολογούμε ως αξία;</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -14.2pt; margin-right: -17.05pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Ας μείνουμε, όμως στην Χριστίνα
Φλαμπούρη. Κατά την διάρκεια της προετοιμασίας κάθε αποστολής, ακολουθεί
«μοναστικό» πρόγραμμα. Και σε αυτή την προσπάθειά οι φίλοι της ήταν δίπλα της.
Γιατί για την Χριστίνα η επαφή με τους φίλους της ήταν και είναι πολύ
σημαντική. Και αυτό είναι φανερό από τον τρόπο που μιλάει για αυτούς. Και
προφανώς οι φίλοι της, την θεωρούν εξ’ ίσου σημαντική. Την ακολουθούν στα
βουνά, στην γυμναστική, παντού. Και αυτό σημαίνει ότι αναγνωρίζουν στο πρόσωπό
της έναν πραγματικό φίλο. Και της επιστρέφουν την αγάπη και υποστήριξη.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -14.2pt; margin-right: -17.05pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Δεν είναι υπερβολή να πω ότι
πρόκειται για τον πιο θετικό άνθρωπο που έχω συναντήσει. Έχει τόσο θετική αύρα
που θες-δεν θες, από τα πρώτα δέκα λεπτά μαζί της, βλέπεις τον κόσμο με αισιοδοξία.Ο
λόγος της αβίαστος, θετικός, σε καθηλώνει, σε μαγεύει· σε παρασύρει και σε μεταφέρει
στις κορφές. Αισθάνεσαι την ψύχρα του ανέμου στο πρόσωπο και είσαι έτοιμος να
κάνεις το βήμα... Το πρόσωπό της φωτίζεται όταν μιλάει για το βουνό και τις
προκλήσεις που καλείται κάθε φορά να αντιμετωπίσει, προκλήσεις και δυσκολίες
που δεν θεωρεί εμπόδια, αλλά, ευκαιρία και οδό για απόκτηση Γνώσης.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -14.2pt; margin-right: -17.05pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Σίγουρα «το βουνό»της έδωσε
πολλά. Σίγουρα, πολλά της έδωσαν και οι άνθρωποι·είτε αυτοί ανήκουν στο οικογενειακό
ή φιλικό περιβάλλον της είτε στον κύκλο των θαυμαστών της. Αυτό που την κάνει
να ξεχωρίζει είναι ότι έχει απεριόριστη διάθεση να επιστρέψει αυτή την αγάπη
και την θετική ενέργεια που έχει δεχθεί. Όπως αναφέρει, η ορειβασία θεωρείται
μοναχικό άθλημα. Όμως, εκείνη την στιγμή της κορυφής, βλέπει μαζί της,
αισθάνεται δίπλα της, όλους όσους συνέβαλλαν στην προσπάθεια. Φίλους,
οικογένεια, υποστηρικτές.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -14.2pt; margin-right: -17.05pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Την τρέχουσα περίοδο -και
βοηθούντος του <span lang="ES">covid</span>-19, ο
οποίος έχει περιορίσει κατά πολύ μεγάλο βαθμό τις δραστηριότητές μας- έχει
ολοκληρώσει από κοινού με την φίλη της κ. Μαρία Ρουσάκη, την συγγραφή ενός
παραμυθιούστις «7 κορυφές», το οποίο θα κυκλοφορήσει σύντομα από τις εκδόσεις
«Πατάκη» και στο οποίο περιγράφει την ιστορία της μέσα από τον χαρακτήρα και
τις περιπέτειες της «μικρής Χριστίνας» και φιλοδοξεί, μέσα από αυτό να δώσει
ώθηση στα παιδιά να ονειρευτούν, να βάλουν στόχους.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -14.2pt; margin-right: -17.05pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Η φράση που έχει ως οδηγό στην
πορεία της, είναι η φράση του EdmundHillary, του ανθρώπου ο οποίος κατέκτησε
πρώτος την κορυφή του Έβερεστ και διέσχισε την Ανταρκτική:«δεν χρειάζεται να
έχεις γεννηθεί µε κάποιο εξωπραγματικό ταλέντο για να ξεχωρίσεις, αρκεί να
είσαι ένας καθημερινός άνθρωπος µε πάθος, να βάζεις υψηλούς στόχους και δουλεύεις
σκληρά για να τα καταφέρεις».</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -14.2pt; margin-right: -17.05pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Η Χριστίνα, με δύο λόγια, είναι
ένας αυθεντικά θετικός άνθρωπος που δίνει πρόθυμα ό,τι καλλίτερο διαθέτει
προκειμένου να παρακινήσει τους νέους ανθρώπους και να συμβάλλει ώστε να
διαχειριστούν τους φόβους τους, να βάλουν στόχους και να κατακτήσουν και
εκείνοι τις δικές τους κορυφές.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 8.0pt; margin-left: -14.2pt; margin-right: -17.05pt; margin-top: 0cm; text-align: justify;">Και ειλικρινά, δεν μπορώ να
σκεφτώ κάποιον που μπορεί να το κάνει καλλίτερα!</p>lykourgoshttp://www.blogger.com/profile/01666514179319007086noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-626224394503362765.post-92130791581678615712023-08-01T15:02:00.007+03:002023-08-01T15:02:59.152+03:00 AUKUS: Μετά τον αιφνιδιασμό και την Γαλλική οργή, μηνύματα επανόδου στην κανονικότητα. Καιρός για τολμηρές αποφάσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση.<p>Newsberg, 21/10/2021</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Η τελευταία περίοδος επεφύλασσε
σειρά εξελίξεων, τόσο στον ελλαδικό όσο και στον διεθνή χώρο.Εντός Ελλάδος, κυριάρχησαν
οι παρουσίες των πολιτικών ηγετών -του Πρωθυπουργού και του αρχηγού της
Αξιωματικής αντιπολίτευσης-, στην ΔΕΘ και προμηνύουν ένα ενδιαφέρον Φθινόπωρο,
ίσως και προεκλογικό.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Στο διεθνές περιβάλλον, τα
βλέμματα είναι στραμμένα στην αιφνιδιαστική κίνηση των ΗΠΑ και την σύναψη της
αμυντικής συμφωνίας (τριμερής συμφωνία για την ασφάλεια), με το Ηνωμένο
Βασίλειο και την Αυστραλία (<span lang="ES">AUKUS</span>–<span lang="EN-US">Australia</span>, <span lang="EN-US">UnitedKingdom</span>, <span lang="EN-US">UnitedStates</span>).</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Το σοκ το οποίο προεκάλεσε η
αιφνίδια και βεβιασμένη αποχώρηση των μαχίμων δυνάμεων των Ηνωμένων Πολιτειών
από το Αφγανιστάν, ακολούθησε η έκπληξη για την σύναψη αυτής της συμφωνίας,
στην οποία μετέχει και μία ισχυρή Ευρωπαϊκή χώρα καθώς το Η.Β. ναι μεν, έχει
αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν παύει όμως να παραμένει μία χώρα ισχυρή
και απαραίτητη δύναμη για την Ευρωπαϊκή ασφάλεια.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Είναι γεγονός ότι οι σύμμαχοι των
ΗΠΑ και κυρίως οι Ευρωπαίοι, αιφνιδιάστηκαν για δεύτερη φορά και μάλιστα σε
πολύ σύντομο και σε συνδυασμό με την, επίσης, απρόσμενη για τους περισσότερους,
αποχώρηση από το Αφγανιστάν.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Πέραν της κριτικής την οποία
δέχθηκε ο κ. Biden για την απομάκρυνση του Αμερικανικού στρατού από το
Αφγανιστάν και την εγκατάλειψη των Αφγανών, στο έλεος των Talliban, ο
Αμερικανός Πρόεδρος και εν γένει η ηγεσία των ΗΠΑ δεν μπόρεσε να δικαιολογήσει
επαρκώς την απόφαση αυτή, η οποία προεκάλεσε σειρά επικρίσεων -και κατά
περίπτωση σφοδρές-, ενώ, δόθηκε η δυνατότητα να καλλιεργηθεί έδαφος δυσθυμίας
έναντι των ΗΠΑ, οι οποίες -με δεδομένη και την εγκατάλειψη των Κούρδων από την
προηγούμενη Αμερικανική Προεδρία-, πλέον εμφανίζονται ως αναξιόπιστοι σύμμαχοι,
οι οποίοι προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους δεν διστάζουν να
εγκαταλείψουν τους ντόπιους συμμάχους τους στο έλεος των αντιπάλων.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Σημαντικότερη, όμως, για την
Δυτική πλευρά λογίζεται η σύναψη της 3μερούς συμφωνίας AUKUS καθώς δημιουργεί
σημαντικό ρήγμα στην Δύση και απρόβλεπτες συνέπειες στην ΒορειοΑτλαντική
Συμμαχία. Η δυσαρέσκεια της Γαλλίας -της δεύτερης ισχυρότερης χώρας στην
Ευρωπαϊκή Ένωση-, δεν πρέπει να θεωρηθεί ως μία παροδική, στιγμιαία έκρηξη του
Προέδρου Macron και των Γάλλων κυβερνητικών αξιωματούχων.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Εκτός από το στίγμα της απόπειρας
εκ μέρους της Ουάσιγκτων να συγκροτήσει έναν παράλληλο, με το ΝΑΤΟ, αγγλοσαξωνικό,
αμυντικό μηχανισμό, υπάρχει και η απώλεια των δεκάδων δις ευρώ, τα οποία
απώλεσε η Γαλλική πολεμική βιομηχανία, συνέπεια την οποία προεκάλεσε η ακύρωση
εκ μέρους της Αυστραλίας συμβολαίου με την Naval για την προμήθεια συμβατικών
υποβρυχίων, μετά την Αμερικανική απόφαση για την παρουσία και στάθμευση πυρηνικών
υποβρυχίων στα ύδατα και τα λιμάνια της χώρας, ενώ εξαγγέλθηκε και η παροχή
τεχνογνωσίας και υποστήριξης για την κατασκευή τέτοιων σκαφών από την
Αυστραλία.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Είναι προφανές ότι, η Αμερικανική
πλευρά «από-Ατλαντικοποιεί» το παιχνίδι, μεταφέροντας το κέντρο βάρους στον
Ειρηνικό και Ινδικό Ωκεανό. Τούτο, διότι, πλέον, είναι ορατή η Σινική απειλή.
Έχει γραφεί και φυσικά ισχύει ότι το μεγάλο παιχνίδι, η μεγάλη σκακιέρα είναι η
Ευρασία, οι περιοχές της οποίας αποτελούν, εδώ και εκατοντάδες χρόνια το θέατρο
του ανταγωνισμού των ισχυρών του πλανήτη, εφ’ όσον τα παγκόσμια αποθέματα
ορυκτού πλούτου και ενέργειας βρίσκονται εκεί.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Πρέπει να συγκρατείται ότι οι
ΗΠΑ, είναι η πρώτη παγκόσμια «Αυτοκρατορία», η πρώτη, πραγματικά παγκόσμια
υπερδύναμη και μετά την κατάρρευση της κομμουνιστικής ΕΣΣΔ, απέμεινε η μόνη.
Όλες οι προηγούμενες μεγάλες δυνάμεις (Ρωμαϊκή, Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία,
Οθωμανική Ατοκρατορία, Περσική κ.λπ.), δεν είχαν την παγκόσμια εμβέλεια και
κυριαρχία την οποία απολαμβάνουν οι ΗΠΑ σήμερα. </p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Ευνοήτως, πρώτιστη μέριμνα κάθε
αυτοκρατορίας, κάθε μεγάλης δυνάμεως, είναι η προστασία των συμφερόντων της και
η διατήρηση-επαύξηση της επιρροής και ισχύος της. Παρά τις όποιες, διαφορετικές
απόψεις η Αμερικανική κυριαρχία δεν είναι δυνατόν να αμφισβητηθεί. Ούτε η
Ρωσία, ούτε η Κίνα μέχρι σήμερα, είχαν την επάρκεια να αναδειχθούν σε επίπεδο
στρατηγικού παίκτη και να απειλήσουν ουσιαστικά τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Αυτό, το
οποίο θα δημιουργούσε κινδύνους είναι η συγκρότηση ΣινοΡωσικού άξονα. Τότε,
πράγματι θα μπορούσε να αμφισβητηθεί με αξιώσεις η Αμερικανική κυριαρχία.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Δεν στερείται βάσεως ηαπό
αναλυτές εκφραζόμενη άποψη ότι η αδυναμία της Ρωσίας να αναδειχθεί σε
στρατηγικό παίκτη, αποδεικνύεται από τις συγκαλυμμένες προσπάθειες του
Κρεμλίνου να υπονομεύσει την Ευρωπαϊκή συνοχή και την ΕΕ, προσπάθειες οι
οποίες, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, είναι ατελέσφορες. Επίσης, η Κίνα με τα
προβλήματα ομοιογένειας του πληθυσμού της και την μεγάλη φτώχεια στην
συντριπτική πλειοψηφία του, μέχρι στιγμής δεν είχε την δυνατότητα να αναδειχθεί
σε παίκτη ο οποίος μπορεί να αμφισβητήσει αφ’ εαυτού την ηγεμονία των ΗΠΑ.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Αυτό που είναι, όμως, άκρως
απειλητικό για την θέση και τα συμφέροντα των ΗΠΑ είναι η ενδεχόμενη συγκρότηση
ΣινοΡωσικού άξονα. Η συμφωνία, λοιπόν, των ΗΠΑ με την Αυστραλία και την ενεργό
παρουσία και στήριξη του Η.Β., σε σημαντικό βαθμό περιορίζει την ελευθερία
κινήσεων της Κίνας, ενώ, ταυτοχρόνως, καλύπτει και τις Αυστραλιανές
ευαισθησίες, μιας και η Αυστραλία, όντας γεωγραφικά μακράν του Δυτικού χωρικού
κέντρου, αισθανόταν απειλή και κινδύνους από την συνεχή επέκταση του «σύγχρονου
Σινικού Τείχους».</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Η παροχή τεχνογνωσίας και
τεχνολογίας για την κατασκευή πυρηνικών υποβρυχίων από τους δύο εταίρους (ΗΠΑ
& ΗΒ), προφανώς δημιουργεί αίσθημα ασφάλειας και καλύπτει τις αμυντικές ανάγκες
της Καμπέρα, ενώ περιορίζει και οριοθετεί την Σινική επέκταση, αποδυναμώνοντας
τον στρατηγικό της ρόλο, και περιορίζει την αξία της ως πιθανό σύμμαχο της
Ρωσίας.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Το ερώτημα το οποίο τίθεται
επιτακτικά, πλέον, για τους Ευρωπαίους συμμάχους του Δυτικού συνασπισμού, είναι
πώς θα αναπληρωθεί το ενδεχόμενο κενό που θα δημιουργηθεί από την ενδεχόμενη
αποστασιοποίηση των ΗΠΑ από το ΝΑΤΟ, αν αυτές αποφασίσουν να εγκαταλείψουν το
Ατλαντικό μέτωπο. </p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Η ΕΕ δεν έχει -όπως έχει
αποδειχθεί στην Γιουγκοσλαβική και Μεσανατολική κρίση-, την δυνατότητα να
συγκροτήσει ένα ενιαίο σύστημα ασφαλείας και αμύνης, ενώ, ακόμη δεν έχει γίνει
κατανοητό από τα Κράτη-Μέλη της, η ανάγκη για την συγκρότηση ενιαίας Εξωτερικής
Πολιτικής, προκειμένου να αναδειχθεί σε στρατηγικό παράγοντα του σύγχρονου
διεθνούς συστήματος. Οι μεμονωμένες, διπλωματικές δραστηριότητες, κατά κύριο
λόγο των ισχυρών Εταίρων, δεν αποδίδουν ουσιαστικά.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Από την άλλη πλευρά, ο
περιορισμός των αμυντικών δαπανών συμβάλλει στην μείωση της δυνατότητας της
Ε.Ε. να προβάλλει ως ισχυρός και υπολογίσιμος (ουσιαστικά) παράγοντας στο
παγκόσμιο γίγνεσθαι του πολυπολικού, πλέον, διεθνούς συστήματος.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Πέραν πάσης αμφιβολίας, είναι
γεγονός ότι δίχως την ισχυρή Αμερικανική συμμετοχή και ενεργό παρουσία στο
ΝΑΤΟ, η Ευρώπη θα αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα ασφάλειας με σημαντικές
επιπτώσεις στην αμυντική και αποτρεπτική απειλών, δυνατότητά της.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Αυτό προφανώς, διέβλεψε και η
Γερμανίδα Υπουργός Αμύνης, κ. Άνεγκρετ Κραμπ-Καρενμπάουερ, η οποία εξέφρασε την
πρόθεσή της να υποβάλει πρόταση τροποποίησης του άρθρου 44 της Συνθήκης για την
Ευρωπαϊκή Ένωση, προκειμένου να διεξάγονται ταχύτερα και ανεξάρτητα από άλλους
Συμμαχικούς (ΝΑΤΟικούς προφανώς), περιορισμούς οι στρατιωτικές αποστολές υπό
την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Σε συνέντευξή της στην
Frankfurter Allgemeine Zeitung του περασμένου Σαββάτου, δήλωσε ότι: «Νομίζω ότι
το Άρθρο 44 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση μας δίνει τη δυνατότητα κοινών
αποφάσεων της ΕΕ και της διεξαγωγής ευρωπαϊκών αποστολών από συμμαχίες προθύμων
μεταξύ των κρατών-μελών …………………Καταρτίζουμε πρόταση γι’ αυτό η οποία θα
μπορούσε να τεθεί στο τραπέζι κατά τη διάρκεια συμβουλίου των υπουργών Άμυνας
(σ.σ. της ΕΕ) πριν από το τέλος του Οκτωβρίου».</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Σύμφωνα με το άρθρο 44, το
Ευρωπαϊκό Συμβούλιο μπορεί να αναθέσει τη διεξαγωγή στρατιωτικής αποστολής σε
κράτη μέλη τα οποία επιθυμούν και διαθέτουν τις απαιτούμενες επιχειρησιακές
δυνατότητες. Δεν προβλέπεται να συμμετέχουν άμεσα και υποχρεωτικά όλες οι χώρες
μέλη της ΕΕ σε τέτοιες αποστολές.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Η Γερμανίδα υπουργός, υποστηρίζει
-και κατά τον συντάκτη του παρόντος δικαίως- ότι, αν οι Ευρωπαίοι θέλουν να
τους παίρνουν σοβαρά, να είναι ενεργοί παράγοντες στις διεθνείς εξελίξεις και
να θεωρούνται αξιόπιστοι, πρέπει να είναι σε θέση να αναλαμβάνουν δράση.
«Υπάρχουν καταστάσεις στις οποίες μπορεί να έχουμε διαφορετικά συμφέροντα, και
εντός του NATO», πρόσθεσε στην προαναφερόμενη συνέντευξή της.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Από την πρόσφατη τηλεφωνική
συνομιλία <span lang="ES">Biden</span>-Μ<span lang="EN-US">acron</span> προ δύο-τριών ημερών
και το θετικό κλίμα, το οποίο διεφάνη να επικρατεί σε αυτή, εκπέμπονται
αισιδοξα μηνύματα. Ας ελπίσουμε να εκφράζουν τους πραγματικούς σχεδιασμούς και
προθέσεις γιατί, σε διαφορετική περίπτωση η Ευρώπη θα αντιμετωπίσει προκλήσεις για
τις οποίες δεν ανιχνεύονται βεβαιότητες για την αντιμετώπισή τους με
αποτελεσματικό τρόπο.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Βεβαίως, το τραύμα που
δημιούργησε αυτή η ενέργεια θα χρειασθεί πολύ χρόνο και τολμηρές πράξεις για να
ανακτηθεί η εμπιστοσύνη μεταξύ των Συμμάχων. Δεν είναι εύκολο να ξεπερασθεί το
γεγονός ότι ο Γάλλος Πρόεδρος τεχνηέντως «κρατήθηκε στο σκοτάδι» κατά την
προετοιμασία της συμφωνίας, της οποίας λεπτομέρειες διευθετήθηκαν στην σύνοδο
των <span lang="ES">G</span>7 στην Κορνουάλη και
ακόμη ότι δεν έγινε η παραμικρή νύξη από την Αυστραλιανή πλευρά προς τον κ. <span lang="ES">Macron</span>, σχετικά με την απόφαση της
Κυβερνήσεως της Αυστραλίας να ακυρώσει την διμερή σύμβαση για την προμήθεια των
υποβρυχίων, και αντ’ αυτού να προχωρήσει στην προμήθεια αμερικανικών πυρηνικών
υποβρυχίων.</p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Μέλλει να δειχθεί κατά πόσο οι
πολιτικοί ηγέτες της Δύσης, οι ηγεσίες του ΒορειοΑτλαντικού Συμφώνου, θα αρθούν
στο ύψος των περιστάσεων σε ένα ρευστό πεδίο εξελίξεων, στο οποίο οι
βεβαιότητες είναι -αν όχι ανύπαρκτες-, ελάχιστες.</p>lykourgoshttp://www.blogger.com/profile/01666514179319007086noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-626224394503362765.post-44526798275282496722023-08-01T15:01:00.002+03:002023-08-01T15:01:25.732+03:00 Προσέγγιση Μόσχας-Πεκίνου: διαμορφώνεται μία στρατηγική συμμαχία-απειλή για τα Δυτικά συμφέροντα στην Ευρασία;<p>Newsberg, 7, Φεβρουαρίου, 2022</p>
<p class="MsoNormal">Η τέλεση των <b>Χειμερινών
Ολυμπιακών αγώνων</b> στην <b>Κίνα</b>,
ήταν πρώτης τάξεως ευκαιρία προκειμένου ο Κινέζος ηγέτης <b>Xi Jinping</b> (Σι Τζιπίνγκ) να συναντηθεί με ομολόγους του από όλο τον
κόσμο. Στο πλαίσιο αυτό, η συνάντηση με τον <b><span lang="EN-US">Vladimir</span><span lang="EN-US"> </span></b><b><span lang="EN-US">Putin</span></b>, συνάντηση η οποία προφανώς,
βρισκόταν στην κορυφή της ατζέντας των δύο ηγετών καθώς οι Σινορωσικές σχέσεις
και η ανάπτυξή τους είναι η μοναδική οδός για την ανάδειξη των δύο χωρών σε
στρατηγικούς παίκτες, που θα απειλήσουν την παγκοσμιότητα της Αμερικανικής
κυριαρχίας στην διεθνή σκηνή και τα συμφέροντα των <b>ΗΠΑ</b> στον ευρύτερο, ζωτικής σημασίας χώρο της <b>Ευρασίας</b>.</p>
<p class="MsoNormal">Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε ανήμερα της ενάρξεως των
αγώνων, με φόντο, ένα μοτίβο το οποίο συντίθεται αφ’ ενός από το συνεχώς,
επιδεινούμενο περιβάλλον των σχέσεων των δύο χωρών με την Δύση και αφ’ ετέρου,
από την τεταμένη κατάσταση στην Ρωσο-Ουκρανική μεθόριο, με τα Ρωσικά
στρατεύματα να συγκεντρώνονται μαζικά, με καθόλου ειρηνικές προθέσεις.</p>
<p class="MsoNormal">Ο Ρώσος Πρόεδρος βρέθηκε στο Πεκίνο, ενώ, πολλές Δυτικές κυβερνήσεις
–μεταξύ αυτών οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ, Ηνωμένου βασιλείου, Αυστραλίας-, έχουν
κηρύξει μποϊκοτάζ στους αγώνες, εξ αιτίας της αντιμετώπισης των ανθρωπίνων
δικαιωμάτων από το Κινεζικό καθεστώς.</p>
<p class="MsoNormal">Το τοπίο σήμερα, απέχει παρασάγγας από εκείνο των θερινών
Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου, κατά την διάρκεια των οποίων εικόνες χαράς που
παρουσίαζαν ηγέτες Δυτικών χωρών –μεταξύ αυτών ο Πρόεδρος των <b>ΗΠΑ κ. </b><b><span lang="EN-US">George</span><span lang="EN-US"> </span></b><b><span lang="EN-US">W</span><span lang="EN-US"> </span></b><b><span lang="EN-US">Bush</span></b>- και την Κινεζική ηγεσία να επευφημούν δίπλα-δίπλα, τις
εθνικές τους ομάδες.</p>
<p class="MsoNormal">Σήμερα, <b>Κρεμλίνο και
Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας</b> με τις σχέσεις τους με την Δύση τεταμένες και
ευρισκόμενες σε κρίσιμο σημείο, αντιλαμβάνονται ότι η μεθοριακή τους εγγύτητα,
πρέπει να μεταφρασθεί και σε πολιτική προσέγγισης και συνεργασίας των δύο
ισχυρών Ασιατικών δυνάμεων. </p>
<p class="MsoNormal">Η δια ζώσης συνάντηση <b><span lang="EN-US">Putin</span>- Xi Jinping</b>, είναι
η πρώτη, προσωπική συνάντηση μεταξύ των δύο ηγετών σε περισσότερα από δύο
χρόνια, αποκτά ευνοήτως ιδιαίτερη σημασία. Να σημειωθεί ότι, ο Πρόεδρος Xi
Jinping δεν έχει βρεθεί εκτός Κίνας από τον Ιανουάριο του 2020, βασιζόμενος
στην <b>«διπλωματία του νέφους»,</b>
πραγματοποιώντας ομιλίες σε μεγάλες διεθνείς εκδηλώσεις και συνομιλώντας με
ξένους ηγέτες μέσω βιντεοκλήσεων. Ακόμη, κανείς Δυτικός αξιωματούχος δεν
επισκέφθηκε την Κίνα, καθ’ όλο το 2021, αφού η Κίνα διατήρησε κλειστά σύνορα
και την πολιτική της «μηδενικού Covid».</p>
<p class="MsoNormal">Οι τελευταίες γνωστές κατ' ιδίαν συναντήσεις του κ. Σι, ήταν
με τον βασιλιά της Καμπότζης Norodom Sihamoni στο Πεκίνο τον Νοέμβριο του 2020,
ενώ, προηγουμένως, είχε συνομιλίες –και πάλι στο Πεκίνο- με τον Πακιστανό
Πρόεδρο κ. Arif Alvi τον Μάρτιο του ίδιου έτους.</p>
<p class="MsoNormal">Πεκίνο και η Μόσχα έχουν εξομαλύνει τις σχέσεις τους και
έχουν αναβαθμίσει σημαντικά την συνεργασία τους στο εμπόριο, την τεχνολογία και
τον συντονισμό των στρατιωτικών ασκήσεων, ενώ, έχουν ενταθεί οι συζητήσεις για
το πώς μία ΣινοΡωσική συνεργασία, είναι ικανή να ανατρέψει μια δυτική παγκόσμια
τάξη πραγμάτων που κυριαρχείται από αυτό που η Κίνα αναφέρει ως " δήθεν
συμμαχίες και μικρές κλίκες».</p>
<p class="MsoNormal">Σε μια βιντεοκλήση με τον Πούτιν τον Δεκέμβριο, ο κ. Xi
Jinping κάλεσε την Κίνα και τη Ρωσία «να ενισχύσουν τον συντονισμό και τη
συνεργασία στις διεθνείς υποθέσεις» και να απορρίψουν «ηγεμονικές πράξεις και
τη νοοτροπία του Ψυχρού Πολέμου».</p>
<p class="MsoNormal">Βέβαια, πρέπει να σημειωθεί το γεγονός ότι σύμφωνα με την
όλη εικόνα, αλλά και απόψεις αναλυτών, το Πεκίνο διατηρεί αμφίθυμη στάση έναντι
της Ουκρανικής κρίσεως, αν και η Σινική ηγεσία είδε με συμπάθεια το μήνυμα της
Μόσχας προ το ΝΑΤΟ, με το οποίο η Ρωσία απαιτούσε εγγυήσεις για την μείωση της
παρουσίας και της ανάμειξης της ΒορειοΑτλαντικής Συμμαχίας στα σύνορα της
Ρωσίας.</p>
<p class="MsoNormal">Η Σινική υποστήριξη προς το αίτημα της Μόσχας κατέστη σαφώς
δεδηλωμένη, στην τηλεφωνική επικοινωνία
του Αμερικανού επικεφαλής του <b><span lang="EN-US">State</span><span lang="EN-US"> </span></b><b><span lang="EN-US">Department</span> κ. </b><b><span lang="EN-US">Antony</span><span lang="EN-US"> </span></b><b><span lang="EN-US">Blinken</span><span lang="EN-US"> </span></b>και του Κινέζου Υπουργού
Εξωτερικών, κ. <b><span lang="EN-US">Wang</span></b>, κατά την οποία ο τελευταίος
ζήτησε από τον Αμερικανό ομόλογό του να ληφθούν σοβαρά υπ’ όψιν οι Ρωσικές
ανησυχίες για την ασφάλεια της χώρας.</p>
<p class="MsoNormal">Ας επιτραπεί η επισήμανση ότι, Ρωσία και Κίνα έχουν μακρά
ιστορική αλληλοϋποστήριξη, όταν πρόκειται για αντιπαράθεση με την Δύση,
ψηφίζοντας ως κοινό μέτωπο σε σχετικά ζητήματα που τίθενται προς ψήφιση στα
Ηνωμένα Έθνη. Ακριβώς αυτό, συνέβη και κατά την διενέργεια ψηφοφορίας στο
Συμβούλιο Ασφαλείας των Η.Ε., στο οποίο η Κίνα ήταν το μόνο μέλος του
Συμβουλίου Ασφαλείας που ψήφισε μαζί με τη Ρωσία για την απόρριψη της
Αμερικανικής πρωτοβουλίας για μία συνεδρίαση του, προκειμένου νασυζητηθεί η
συγκέντρωση ισχυρών στρατιωτικών δυνάμεων της Ρωσίας στα ουκρανικά σύνορα.</p>
<p class="MsoNormal">Ακόμη, ας σημειωθεί ότι Ρωσία και Κίνα έχουν μία μεθόριο
συνολικού μήκους 4.000 χλμ. και τα καθεστώτα στις δύο χώρες έχουν πολλά κοινά
σημεία, έχουν ενισχύσει –όπως προανεφέρθη- τους εμπορικούς, πολιτιστικούς και
οικονομικούς δεσμούς τους, συνεπώς, οι παλαιότερες ευαισθησίες για ζητήματα
ασφαλείας μεταξύ τους εκλείπουν και κατ’ αυτόν τον τρόπο διαγράφεται στον
Ορίζοντα μία προοπτική συμμαχίας.</p>
<p class="MsoNormal">Βέβαια, δεν είναι ορατό –τουλάχιστον την στιγμή αυτή- η
πραγματοποίηση βήματος που καταλήγει σε στρατιωτική συμμαχία, καθώς το Πεκίνο
κατανοεί μεν τις Ρωσικές ευαισθησίες, πλην όμως, δεν προτίθεται να εμπλακεί σε
μία αντιπαράθεση με το ΝΑΤΟ.</p>
<p class="MsoNormal">Αξίζει τέλος, να υπογραμμισθεί η στενή σχέση των δύο ηγετών,
μεταξύ των οποίων ανιχνεύεται ένα στοιχείο «προσωπικής χημείας» και οι δύο
ηγέτες τρέφουν εκτίμηση ο ένας για τον άλλο και προσωπική και για τα όσα έχει
πετύχει να υλοποιήσει έκαστος. Άλλωστε το <b>Κρεμλίνο</b>,
σχολίασε ως <b>«πολύ ζεστή και
εποικοδομητική και με ουσιαστικές διαπραγματεύσεις»</b> την συνάντηση των δύο
ηγετών.</p>
<p class="MsoNormal">Ο εκπρόσωπος του Ρώσου Προέδρου κ. <b><span lang="EN-US">Dimitri</span><span lang="EN-US"> </span></b><b><span lang="EN-US">Peskov</span></b>, κοινοποίησε σε συνέντευξη
τύπου την κοινή δήλωση των δύο πλευρών: <b>«Κατά
τις συνομιλίες, δόθηκε έμφαση στις διμερείς σχέσεις και την εμπορική και
οικονομική συνεργασία.<o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNormal"><b>Η Ρωσία και η Κίνα
επέμειναν στη σημασία του αγωγού φυσικού αερίου Soyuz Vostok, ο οποίος
προορίζεται να αντλήσει ρωσικό αέριο στην Κίνα μέσω της Μογγολίας.<o:p></o:p></b></p>
<p class="MsoNormal"><b>Ο κ. </b><b><span lang="EN-US">Peskov</span> πρόσθεσε ότι μετά το τέλος των συνομιλιών, οι δύο αρχηγοί
κρατών μετέβησαν σε γεύμα εργασίας, όπου θα συζητήσουν, λεπτομερώς, για διεθνή
θέματα και περιφερειακά προβλήματα»</b>. </p>
<p class="MsoNormal">Το μέλλον θα δείξει κατά πόσο η ειδυλλιακή προσέγγιση θα
εξελιχθεί σε στρατηγική συμμαχία αυτή θα αποδώσει ουσιαστικά αποτελέσματα σε
βάθος χρόνου, απειλώντας έτσι τα συμφέροντα της Δύσης και αλλάζοντας την
γεωπολιτική στην διεθνή σκηνή.</p>lykourgoshttp://www.blogger.com/profile/01666514179319007086noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-626224394503362765.post-62261608914605532092023-08-01T14:59:00.003+03:002023-08-01T14:59:31.894+03:00Αραβοϊσραηλινές συγκρούσεις: μια ιστορία απ’ τα παλιά που συνεχίζεται ….<p style="text-align: left;"> <b>Newsberg, Νοέμβριος, 2021</b></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: -35.45pt; text-align: left;">Η
αντιπαράθεση μεταξύ Ισραηλιτών και Παλαιστινίων έχει πολλαπλές παραμέτρους, οι
οποίες έχουν κοινό τόπο την ωμή βίακαι κοινή κατάληξη τον θάνατο αμάχων, αθώων
πολιτών και από τις δύο πλευρές.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: -35.45pt; text-align: left;">Στην χώρα
μας συνηθίζουμε να παίρνουμε θέση και να καθορίζουμε την στάση μας απέναντι σε
διάφορες καταστάσεις είτε με βάση ελλιπή γνώση είτε με βάση το θυμικό είτε -και
αυτό αποτελεί την χειρότερη εκδοχή-, με συνδυασμό αυτών των δύο.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: -35.45pt; text-align: left;">Από αυτό δεν
θα εξέφευγε και η διαμόρφωση της στάσης
μας έναντι του Παλαιστινιακού. Βεβαίως, είναι ίδιον της ανθρώπινης φύσης σε
περιπτώσεις σφοδρών συγκρούσεων να υποστηρίζει κάποιος, αυθορμήτως, τον
αδύνατο.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: -35.45pt; text-align: left;">Ως εκ
τούτου, δεκαετίες τώρα, συνεπικουρούσης και της … αριστερής οπτικής μας, σε
κάθε κρίση στην περιοχή η συμπάθειά μας στρέφεται προς την Παλαιστινιακή
πλευρά. Λες και είναι αριστερό να ανατινάζεται κάποιος σε ένα λεωφορείο με
εφήβους ή μέσα στους δρόμους του Τελ Αβίβ στέλνοντας αθώους πολίτες στον άλλο
κόσμο. Φυσικά, υπάρχει και το επιχείρημα ότι κανείς Ισραηλινός δεν είναι αθώος…</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: -35.45pt; text-align: left;">Η μεγάλη
ευκαιρία για καταλαγή και ειρήνευση χάθηκε στο Καμπ Ντέϊβιντ με την άρνηση
Αραφάτ να βάλει την τελική υπογραφή μαζί με τον Γιτζάκ Ράμπιν στην Συμφωνία η
οποία προέκυψε από τις διαπραγματεύσεις του Όσλο και βέβαια την δολοφονία του
Ισραηλινού Πρωθυπουργού στο Τελ Αβίβ από φανατικό νεαρό Εβραίο.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: -35.45pt; text-align: left;">Αλλά, ας
πάρουμε τα πράγματα με την σειρά τους. </p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: -35.45pt; text-align: left;">Το σύγχρονο
Κράτος του Ισραήλ ιδρύθηκε στην Παλαιστίνη την 14<sup>η</sup> Μαΐου 1948 -μία
ημέρα πριν την εκπνοή της Βρετανικής Εντολής-, όταν ο Νταβίντ Μπεν Γκουριόνανέγνωσε
στο Μουσείο του Τελ Αβίβ παρουσία 250 εκπροσώπων του Εθνικό Εβραϊκό Συμβούλιο
και το Παγκόσμιο Σιωνιστικό Κογκρέσο, την Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας, επισημαίνοντας:
«Στο πλαίσιο μιας πρότασης για την ειρήνη και των καλών γειτονικών σχέσεων
δίνουμε χέρι φιλίας σε όλα τα γειτονικά κράτη και τους λαούς τους και τους
καλούμε να δημιουργήσουν δεσμούς συνεργασίας και αλληλοβοηθείας με τον κυρίαρχο
εβραϊκό λαό, που έχει εγκατασταθεί στη δική του γη». Αυτό ήταν μία ειλικρινής
δήλωση, μιας και το Ισραήλ είχε απολύτως συμφωνήσει στο γράμμα και το πνεύμα
της απόφασης την οποία έλαβε η Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών
την 29<sup>η</sup> Νοεμβρίου 1947, βάσει της οποίας η Παλαιστίνη θα διαιρείτο
σε δύο Κράτη με το Ισραήλ να λαμβάνει το 55,5% του εδάφους και απέδιδε στους
Άραβες της περιοχής το 45,5% και την Ιερουσαλήμ να τελεί υπό Διεθνή εποπτεία
για την επόμενη 10ετία, ενώ, για το τελικό καθεστώς υπαγωγής της σε ένα εκ των
δύο κρατών θα αποφάσιζαν οι κάτοικοί της μετά από δημοψήφισμα.Ο δρόμος που
άνοιξε η διακήρυξη Μπάλφουρ την 2<sup>α</sup> Νοεμβρίου 1917, έφθανε στο τέρμα.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: -35.45pt; text-align: left;">Η Ισραηλινή
πλευρά απεδέχθη και συνετάχθη, πλήρως, με την απόφαση, η οποία -κατά το μάλλον
ή ήττον- διασφάλιζε την ειρήνη στην περιοχή, η Αραβική πλευρά απέρριψε
ασυζητητί το σχέδιο.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: -35.45pt; text-align: left;">Οι ΗΠΑ
αναγνώρισαν την επόμενη ημέρα το νέο Κράτος, με την Σοβιετική Ένωση να
ακολουθεί δύο ημέρες μετά. </p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: -35.45pt; text-align: left;">Η άρνηση
αυτή εξελίχθηκε στην ανάληψη ενεργού, ενόπλου αντιδράσεως και την επόμενη ημέρα
ο Αραβικός Κόσμος κήρυξε τον πόλεμο στο νεοσύστατο κράτος, θεωρώντας το εύκολη
λεία και ένοπλες δυνάμεις από την Αίγυπτο, την Ιορδανία, το Ιράκ, τη Συρία και
τονΛίβανο εισέβαλαν στα εδάφη του. Η υποστήριξη, όμως, της Σοβιετικής Ένωσης
απέτρεψε την ήττα των Ισραηλινών και διατήρησε την εδαφική ακεραιότητα του
κράτους. Το Ισραήλ κέρδισε τον πόλεμο και κάπως, έτσι, ξεκίνησε η αντιπαράθεση,
η οποία κοστίζει αίμα, νεκρούς, κατεστραμμένες ζωές και για πάνω από 7
δεκαετίες, αποτελεί μία χαίνουσα πληγή της ανθρωπότητας.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: -35.45pt; text-align: left;">Η δεκαετία
του 1950, είναι η περίοδος που ο Αραβικός Εθνικισμός βρίσκεται στο Ζενίθ και
οδηγεί στην αποαποικιοποίηση. Προφανώς, οι Άραβες μετά την πρώτη ήττα,
αναζητούσαν την ρεβάνς. Η κρίση του Σουέζ (1956) φέρνει τις δυνάμεις της Τζαχάλ
στο πλευρό των Βρετανών και Γάλλων και πραγματοποιείται η εισβολή στο Σινά,
προλαμβάνοντας ενδεχόμενη ανάληψη, εκ μέρους των Αράβων, επιθετικών κινήσεων
εναντίον του Ισραήλ.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: -35.45pt; text-align: left;">Το επόμενο
ραντεβού για τις δύο πλευρές γίνεται το 1967, όταν το Ισραήλ αντιμετωπίζει και
πάλι τις ενωμένες Αραβικές ένοπλες δυνάμεις της ΗΑΔ (Ηνωμένη Αραβική
Δημοκρατία), την οποία αποτελούσαν η Αίγυπτος, η Ιορδανία και η Συρία, οι
οποίες είχαν και την ενεργό υποστήριξη με άνδρες ή οπλισμόαπό το Ιράκ, την
Σαουδική Αραβία και το Κουβέϊτ).</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: -35.45pt; text-align: left;">Τον Μάϊο του
1967, η Αίγυπτος διώχνει από το Σινά τις δυνάμεις των Η.Ε., οι οποίες μετά την
Ισραηλινή εισβολή στάθμευαν εκεί, προκειμένου να διασφαλίζουν μία ευρύτατη
«πράσινη ζώνη» και συγκεντρώνει στην μεθόριο περί τους 100.000 στρατιώτες και 100
άρματα μάχης, ενώ, ταυτοχρόνως αποκλείει τα στενά του Τιράν για τα Ισραηλινά
πλοία. Τα μηνύματα σαφή και οι Ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες πρόλαβαν τις
εξελίξεις δίνοντας προβάδισμα στις δυνάμεις της Τζαχάλ. Το καίριο πλήγμα
εναντίον της Αιγυπτιακής αεροπορίας και η καταστροφή του αεροπορικού πολεμικού
στόλου της Αιγύπτου στο έδαφος, ήταν ο καθοριστικός παράγοντας για την
εκτεταμένη ήττα των Αραβικών δυνάμεων και το Ισραήλ εντός έξι ημερών πέτυχε μία
από τις μεγαλύτερες στρατιωτικές νίκες. Χερσόνησος Σινά, υψίπεδα του Γκολάν
στην Συρία, η Λωρίδα της Γάζας και η Υπεριορδανία, πέρασαν στην κατοχή και τον
έλεγχο του Τελ Αβίβ και έκτοτε αποτελούν αγκάθι στις διαπραγματεύσεις γιατί αφ’
ενός το Ισραήλ επιθυμεί μία ικανή ζώνη ασφαλείας στα σύνορά του και αφ’ ετέρου
οι Συρία, Αίγυπτος και Ιορδανία διεκδικούν τα απωλεσθέντα εδάφη τους και τα σύνορά
προ του 1967. </p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: -35.45pt; text-align: left;">Η επόμενη
μεγάλη αναμέτρηση έγινε το 1973 με τον Πόλεμο του ΓιομΚιπούρ (εορτή της Ημέρας
του Εξιλασμού), όπου η ρεβάνς ανήκε στου Άραβες και το Ισραήλ αιφνιδιάστηκε
απολύτως. Σε αυτή την περίπτωση, αρχικά, κινδύνεψε ακόμη και αυτή η ύπαρξη του
Κράτους του καθώς οι Συριακές δυνάμεις προήλαυναν στα εδάφη του για τις πρώτες
48 ώρες. Η εμπλοκή ΕΣΣΔ και ΗΠΑ προσέδωσε διαστάσεις σοβαρότατης διεθνούς
κρίσης και εν τω μεταξύ οι ισραηλινές δυνάμεις συνερχόμενες από τον αιφνιδιασμό
ανέκαμψαν και απώθησαν του μεν Σύριους στο Γκολάν, τους δε Αιγυπτίους πέραν της
Σιναϊκής Χερσονήσου. </p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: -35.45pt; text-align: left;">Η διαδικασία
ειρήνης που ακολούθησε μετά την παρέμβαση και των Ηνωμένων Εθνών, οδήγησε στις
συμφωνίες του Καμπ Ντέϊβιντ και στην αναγνώριση του Ισραηλινού Κράτους από την
Αίγυπτο, γεγονός που την κατέστησε το πρώτο Αραβικό Κράτος που αναγνώρισε το
Ισραήλ.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: -35.45pt; text-align: left;">Η λήξη του
πολέμου, αυτού και η Συνθήκη Ειρήνης υπεγράφη στην Γενεύη τον Μάϊο του 1974. ΑΝ
και το Ισραήλ είχε και πάλι κερδίσει, τελικά, τον πόλεμο, το ηθικό των Αράβων
αναπτερώθηκε γεγονός που οφείλεται στις πρώτες στρατιωτικές νίκες των δυνάμεών
τους.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: -35.45pt; text-align: left;">Η συνέχεια
έρχεται με την επιχείρηση Έντεμπε (1976), την επίθεση στον πυρηνικό αντιδραστήρα
του Ιράκ (1981), τους πολέμους Λιβάνου (1982-2000) και την πρώτη Ιντιφάντα.</p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: -35.45pt; text-align: left;">Αναλύοντας
τα ιστορικά δεδομένα, διαπιστώνει κανείς το γεγονός ότι το Παλαιστινιακό είναι
απότοκο του Αραβικού Εθνικισμού, της υπεροψίας, ματαιοδοξίας και
πολυπραγμοσύνης Αράβων ηγετών όπως ο Νάσερ και οι Άσαντ. Αυτό γιατί όπως
καταγράφει η Ιστορία, οι Παλαιστίνιοι Άραβες χρησιμοποιήθηκαν -και σήμερα
ακόμη, αλλά, από άλλες δυνάμεις-, ως δικαιολογία για την επίθεση εναντίον του
Ισραήλ. </p>lykourgoshttp://www.blogger.com/profile/01666514179319007086noreply@blogger.com0