Αν και αγαπώ το σύγχρονο θέατρο και είμαι ανοικτός σε κάθε απόπειρα παρουσίασης σύγχρονης οπτικής και πειραματισμών σε έργα κλασικού ρεπερτορίου, όσον αφορά στο αρχαίο δράμα αντιτίθεμαι σε κάθε είδους πειραματισμό ή «καινοτομία».
Όμως, απόλαυσα πραγματικά την «μάνα Εκάβη» την οποία σκηνοθέτησε ο Μανώλης Ιωνάς και απέδωσε επί σκηνής η Ιωάννα Γκαβάκου. Ο κ. Ιωνάς δημιούργησε μία σύνθεση κειμένων συναφώς με την Εκάβη, διεκδικώντας να παρουσιάσει την τραγική ηρωΐδα σε όλες τις διαστάσεις που έχει. Το αποτέλεσμα τον δικαίωσε απολύτως.
Το κείμενο -μεταφράσεις του Κώστα Γεωργουσόπουλου-, σε διασκευή της Εύης Οικονομίδου είχε νοηματική ενότητα και ροή. Σαν να παρακολουθούσες, σαν να ανέλυες μία εικαστική σύνθεση με τις διαφορετικές μορφές της Εκάβης. Έβλεπες, την Εκάβη μάνα, σύζυγο, μητέρα· την Εκάβη βασίλισσα και την Εκάβη σκλάβα, να ακολουθεί το πεπρωμένο που οι Μοίρες είχαν εξυφάνει και την οποία καθόρισε η ήττα της Τροίας.
Στην επιτυχημένη, αυτή, προσπάθεια, πυλώνας ήταν η εκπληκτική Ιωάννα Γκαβάκου. Είναι σπάνιο θεατές να μένουν συγκεντρωμένοι, να μην διακρίνει κανείς ίχνος δυσαρέσκειας ή κόπωσης ή ακόμη και … βαρεμάρας και να μην ακούγεται κανένας ήχος σε ένα ανοικτό θέατρο, στο οποίο ένας ηθοποιός, παρουσιάζει ένα μονόλογο. Προδήλως, θα πρέπει ο ηθοποιός αυτός να διαθέτει -εκτός από ένα εξαιρετικό κείμενο-, σημαντική ποικιλία εκφραστικών μέσων και οι υποκριτική του δυνατότητα να υπερβαίνει κατά πολύ τον μέσο όρο. Η κ. Γκαβάκου απέδειξε, για μία ακόμη φορά, ότι διαθέτει πολύ υψηλού επιπέδου εκφραστικές δυνατότητες επί σκηνής και πληθώρα εκφραστικών μέσων.
Τέλος, ευφυής η μουσική της κας Νένας Βενετσάνου, η οποία προφανώς είχε εμβαθύνει στην ουσία του κειμένου και ομολογουμένως, παρουσίασε ένα μουσικό αποτέλεσμα το οποίο προσέθετε στην παράσταση τα κατάλληλα ακούσματα προκειμένου να ενταθεί ή να υπογραμμισθεί το συναίσθημα και η δράση. Σε ορισμένα σημεία πραγματικά η μουσική λειτουργούσε ως ένα ισχυρό λάκτισμα στο στομάχι, προκαλώντας ρίγη.
Τέλος, το λιτό σκηνικό, το οποίο στηρίχθηκε στους φωτισμούς του Μανώλη Μπράτση, συνέβαλε στην ανάδειξη του χαρακτήρα δίχως «φτιασιδώματα» και περιττά στολίδια και «κενούς» εντυπωσιασμούς.
Για μία ακόμη φορά συγχαρητήρια και ένα θερμό ευχαριστώ στους συντελεστές. Εκτός από τους προαναφερόμενους κ.κ. Μανώλη Ιωνά (σκηνοθεσία), Ιωάννα Γκαβάκου (ηθοποιός), Νένα Βενετσάνου (μουσική), Εύη Οικονομίδη (διασκευή κειμένου) και Μανώλη Μπράτση (φωτισμοί), συνεργοί σε αυτή την παράσταση ήταν οι Μαίρη Μαμάκου (βοηθός σκηνοθέτη), και Κων/να Λαζάρου (μακιγιάζ).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου