Ο μέσο/μικροαστικός και ο αγροτικός πληθυσμός των ΗΠΑ υπεχώρησε εμπρός στον φόβο της «ανοικτής κοινωνίας» και δίχως να συνυπολογίσει ψύχραιμα τις όλες πολιτικές αποχρώσεις οι οποίες συνθέτουν τον λαϊκισμό του νέου ενοίκου του Λευκού Οίκου, αφέθηκε στην σαγήνη του και επένδυσε σε αυτόν την απελπισία του. Προφανώς, γιατί τα αποθέματα υπομονής έχουν εξαντληθεί, ενώ η αντίπαλος του D,J Trump δεν κατάφερε να καλλιεργήσει προσδοκίες και να κατισχύσει στο εκλεκτορικό κολέγιο, παρά το γεγονός ότι στο σύνολο των ψήφων έχει πλειοψηφία.
Ο D. Trump ψηφίσθηκε ως αντισυστεμικός και πατριώτης. Κατά πόσο ένας δισεκατομυριούχος, ο οποίος είναι η καρδιά του συστήματος και κατά δήλωσή του, το εκμεταλλεύτηκε φοροδιαφεύγοντας, είναι αντισυστεμικός, αυτό μόνον εκείνοι που τον επέλεξαν μπορούν να εξηγήσουν.
Το αντιφατικό και εν πολλοίς αστείο στην όλη υπόθεση, είναι ότι οι άνεργοι, οι μη κάτοχοι τίτλων σπουδών και όσοι βρίσκονται σε δυσμενή θέση στην αγορά εργασίας, όσοι έχουν πληγεί από την ύφεση και την δυσχερή οικονομική συγκυρία, όσοι δηλαδή έχουν ανάγκη από ένα ισχυρό δίχτυ κοινωνικής προστασίας, είναι εκείνοι οι οποίοι θα υποστούν τις πρώτες επιπτώσεις.
Η ρητή διαβεβαίωση του Tramp ότι με την εκλογή του τελειώνει η υπόθεση Obama-care προφανώς και δεν θα ενοχλήσει –ούτε καν θα απασχολήσει- το «κατεστημένο» της Ουάσιγκτων.
Δεν νομίζω ότι στον μέσο και μακρό χρονικό ορίζοντα θα συνεχίσουν οι ψηφοφόροι του να αισθάνονται δικαιωμένοι από την επιλογή τους, όταν κατανοήσουν και φανεί στην πράξη τι σημαίνει και τι συνεπάγεται το γεγονός ότι οι πρώτοι που απέστειλαν συγχαρητήρια τηλεγραφήματα είναι ο ηγέτης της ανατολικής δεσποτείας από το Κρεμλίνο, η ηγεσία της απολυταρχικής Κίνας, η Β. Κορέα και ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών.
Επί της ουσίας, νομίζω ότι ο νέος Πρόεδρος θα ρίξει τους τόνους και θα προσαρμοσθεί στις απαιτήσεις της θεσμικής λειτουργίας του Αμερικανικού συστήματος. Άλλωστε οι ΗΠΑ είναι απολύτως θεσμική, δημοκρατική Πολιτεία. Αυτό που θα απομείνει να ξεθωριάζει είναι οι πανηγυρισμοί των απανταχού φασιζόντων εθνικισταράδων, οι οποίοι θα απορούν πώς τους ξεγέλασε και αυτό το ίνδαλμα…
Το όραμα των Woodrow Wilson και Franklin Delano Roosevelt, το οποίο έθετε στις Ηνωμένες Πολιτείες την θέση του παγκόσμιου ηγέτη στον Ελεύθερο Κόσμο, μετά το χθεσινό αποτέλεσμα των Αμερικανικών εκλογών, δείχνει να σβήνει ή τουλάχιστον να γκριζάρει και να ξεθωριάζει.
Η εκλογή Trump, ενδεχομένως, να γίνει αφορμή ώστε να κλείσει το κεφάλαιο παρακμής για την Δύση. Μια Δύση που οφείλει να αφουγκρασθεί τις αδύναμες ομάδες και να εξισορροπήσει τους θριαμβευτικούς αλαλαγμούς των αγορών και του politicalcorectισμού.
Είναι πρόδηλη η αναγκαιότητα της Ευρωπαϊκής πολιτικής ενοποίησης, ώστε η Ευρωπαϊκή Ένωση να καταστεί πραγματική, προοδευτική πρωτοπορία και η αδράνεια πρέπει τάχιστα να ξεπερασθεί, αν φυσικά θέλουμε να διατηρήσουμε και να εξελίξουμε τις αρχές και αξίες της Δυτικής Φιλελεύθερης Δημοκρατίας. Δεν μπορεί κανείς να παραβλέψει ή να υποβαθμίσει την σημασία του μηνύματος που εκπέμπεται από την αντίθεση που παρατηρείται από την εξαίρετη δήλωση της Κεγκελαρίου Μέρκελ, την επιεικώς, άστοχη δήλωση της Βρετανίδας Πρωθυπουργού και την αμήχανη υποδοχή του αποτελέσματος από τους λοιπούς Ευρωπαίους ηγέτες. Στα καθ’ ημάς, βρίσκω άκρως διασκεδαστική την συνήθη ελληνική αντίδραση, σύμφωνα με την οποία αναζητούνται Ελληνικής καταγωγής στελέχη δίπλα στους Αμερικανούς Προέδρους.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει ταχέως να ξεπεράσουν τον κοινωνικό, πολιτικό και οικονομικό διχασμό που επέφερε η προεκλογική περίοδος. Η Προεδρία Clinton και Obama -παρά τα όποια σφάλματα κυρίως στην εξωτερική πολιτική, ειδικά του τελευταίου-, συνέβαλαν ώστε ο αδιέξοδος και ατελέσφορος αντιαμερικανισμός να τεθεί υπό ύφεση. Η Προεδρία Trump είναι αμφίβολο αν θα συνεχίσει αυτή την πορεία.
Η νέα εποχή δεν είναι δυνατόν να αρχίζει με τύπους σαν τον Trump και τους κάθε λογής απομονωτιστές και φοβικούς, εσωστρεφείς ούτε βέβαια με λαϊκιστές ασυνάρτητους δημοκόπους είτε της αριστεράς είτε της δεξιάς.
Η ευθύνη αυτή ανήκει στις προοδευτικές, εξωστρεφείς δυνάμεις του κόσμου, οι οποίες θα πρέπει πλέον να αναλάβουν αυτή την ευθύνη και να μην σύρονται πίσω από διάφορα ιδεολογήματα που οδηγούν στην εγκατάλειψη των ανθρώπων και των αξιών. Η αδυναμία των πολιτικών να αφουγκρασθούν τους πολίτες και να παράξουν έργο δημιουργικό είναι η αιτία για την επιμόλυνση του πλανήτη με τον άκρως μεταδοτικό, τελικά και θανατηφόρο βάκιλο του λαϊκισμού και αναδεικνύουν δημαγωγούς σε θέσεις εξουσίας.
Ο κόσμος σήμερα χρειάζεται ισχυρή πολιτική ηγεσία, με όραμα, πυγμή και θέληση να το εφαρμόσει. Όχι πολιτικούς αρχηγούς με νοοτροπία διορισμένου Νομάρχη της παρελθούσης ελληνικής διοίκησης…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου