Η απόφαση της Ολομελείας του Ελεγκτικού Συνεδρίου επέφερε ένα ακόμη πλήγμα στην αξιοπιστία και θεσμική συνέπεια της σημερινής κυβέρνησης και επομένως, δικαιολογείται η δυσθυμία και η οργίλη αντίδραση του εκπροσώπου της.
Βέβαια, δεν είναι η πρώτη φορά που η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ υποπίπτει σε θεσμικό ατόπημα. Ακριβώς το ίδιο συνέβη και με την περίπτωση των τηλεοπτικών αδειών.
Ο αρμόδιος υπουργός, παρουσίασε μια μελέτη κάποιου Ινστιτούτου της Φλωρεντίας, για να φτιάξει μια επιστημονική μελέτη και να καθορίζει αριθμό 4 αδειών. Τι έμεινε από όλο το σαματά που ο εγωισμός του Υπουργού ψηφιακής πολιτικής & ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και η σκοπιμότητα της κυβέρνησης υπαγόρευσε; Ο διχαστικός λόγος, η προχειρότητα και ανικανότητα να υπηρετηθεί ακόμη και αυτή η σκοπιμότητα που υπαγόρευε όλη την προσπάθεια. Δεν γνωρίζω κάτι σχετικό με το Ινστιτούτο της Φλωρεντίας, αλλά, δεν νομίζω ότι είναι ανώτερο επιστημονικά από το Ε.Μ.Π ή το Οικονομικό Πανεπιστήμιο των Αθηνών. Προφανώς, όποιος πληρώνει (με το όχι ευκαταφρόνητο ποσό των 25.000 €) , παίρνει ό,τι ζητήσει και τα ελληνικά πανεπιστημιακά ιδρύματα δεν θα διακύβευαν το κύρος τους για … παραγγελιά!…
Και ήρθε το Συμβούλιο της Επικρατείας να κρίνει αντισυνταγματικό τον νόμο και πρόσφατα το ΕΣΡ να προλέγει για δυνατότητα 9-12 αδειών υπό την παρούσα συνθήκη, ενώ όταν αναπτυχθεί –εντός δύο ετών περίπου-, η ψηφιακή τεχνολογία ο αριθμός αυτός πολλαπλασιάζεται κατά πολύ.
Μεσολάβησαν πολλά, μικρά, αλλά απολύτως ενδεικτικά των επιρροών από «επαναστατικοδημοκρατικά» καθεστώτα, χωρών της Λατινικής Αμερικής και ήρθε η νέα θεσμική αυθαιρεσία από τον Υπουργό Εσωτερικών, αυτή τη φορά. Ο υπουργός, όχι μόνον προσπάθησε να καπηλευθεί την ανάγκη των επί συμβάσει εργαζομένων στους ΟΤΑ για σταθερή εργασία, τάζοντας μονιμοποιήσεις, αλλά προχώρησε και στις απειλές έναντι των δημάρχων εκείνων, οι οποίοι επεσήμαιναν την αντισυνταγματικότητα του νόμου, τον οποίο είχε εισαγάγει και συνεπώς, δεν μπορούσαν να εφαρμόσουν. Βέβαια, θα αναρωτηθεί κανείς, τι είναι το Σύνταγμα, εμπρός στην βούληση του υπουργού, ιδιαιτέρως, όταν αυτός εμφορείται από επαναστατικό οίστρο και ανήκει σε μια κυβέρνηση που με ένα δημοψήφισμα τσάκισε τον παγκόσμιο καπιταλισμό, χορεύοντας στις πλατείες! Ευνοήτως καμία ισχύ δεν έχει! Εκτός και αν επιληφθεί το Ελεγκτικό Συνέδριο. Τι κρίμα, όμως, να μην έχουμε αντικαταστήσει ακόμη τα θεσμικά δικαιοδοτικά όργανα της Πολιτείας με χρήσιμα και ευέλικτα, επαναστατικά, λαϊκά δικαστήρια.
Λίγες ημέρες πριν, είχε έρθει η τροπολογία για την ΣΕΚΑΠ, από βουλευτή επαρχίας παντελώς άσχετης και όπως δήλωσε και ο ίδιος, του ενεχειρίσθη στους διαδρόμους του κοινοβουλίου, με εντολή του κόμματος να την καταθέσει! Ακολούθησε η περίφημη συνέντευξη του επενδυτή, στην οποία εκθείαζε τον Πρωθυπουργό και κατακεραύνωνε τον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Διασκεδάσαμε πολύ ακούγοντας τους κυβερνητικούς παράγοντες και βουλευτές να υπερασπίζονται την επιχειρηματικότητα και τους επενδυτές! Φυσικά, εκείνους που εξυπηρετούν τα δικά τους ντεζιτεράτα.
Ευτυχώς, υπάρχει και πάλι η ΕΡΤ της 10ετίας 70 να αποκαθιστά την αλήθεια και να ενημερώνει το κοινό με τα πραγματικά γεγονότα, πόσο καλή είναι η κυβέρνησή μας, δηλαδή και πόσο άθλιοι οι πολέμιοί της. Και έτσι, διελύθησαν οι πλάνες μας σχετικά με τον Κο Μακρόν, τον οποίο προσεγγίσαμε ως ελπιδοφόρα αλλαγή, ενώ αυτός –όπως μας δίδαξε το δημοσιο-γραφικό επιτελείο της ΕΡΤ-, καμία διαφορά δεν έχει από την Κα Λεπέν. Ευτυχώς, ακόμη, γιατί βρίσκει καθαρό έδαφος ο αν. ΥΠ. Υγείας και μας παρουσιάζει τα επιστημονικά του επιτεύγματα στην μάχη κατά των αιμορροΐδων και σε άλλες, αναλόγου βαρύτητος χειρουργικές επεμβάσεις. Είναι βέβαιον, ότι οι δάσκαλοί του στην ιατρική και οι συνάδελφοί του αισθάνονται περισσή υπερηφάνεια, και βεβαίως θα αποτελέσει παράδειγμα για πολλούς νέους.
Και στην συνέχεια, την σκυτάλη παίρνει το Υπουργείο Πολιτισμού. Που εν όψει της μεταβάσεως του Πρωθυπουργού στην Κίνα –σε ένα ομολογουμένως πολύ σημαντικό ταξείδι-, ανοίγει θέμα με την Cosco, απειλώντας να ανακαλέσει την παραχώρηση του λιμανιού και των αποθηκών. Δεν καταλαβαίνω, γιατί ανεκλήθη η απόφαση της Γ. Γραμματέως του υπουργείου αυτού και τελικά, μάλλον θα στερηθεί ο πολιτισμός από το έργο αυτό, όπως και τις αρχαιότητες του Ελληνικού…
Ευτυχώς, όμως, κερδίσαμε την θέση καλλιτεχνικού διευθυντή στην χορωδία της ΔΕΗ και μουσικού επιμελητή στα λεωφορεία. Και μιας και περί πολιτισμού ο λόγος, δεν μπορεί να μην εξάρει κανείς την επίδειξη φιλάθλου πνεύματος από τον Υπουργό Άμυνας –και μάλιστα σε αγώνα πόλο γυναικών-, ο οποίος μας διδάσκει την πολιτιστική εξέλιξη τους ανθρώπινου είδους, παριστώντας εύγλωττα την διανυθείσα απόσταση «από τα τέσσερα», στο ανωρθομένο δάκτυλο!
Α! μην παραλείψω να σημειώσω την παράδοση των νέων τούνελ στις εθνικές οδούς, τα οποία κατασκευάσθηκαν με κόπο και δάκρυα από τον αρμόδιο υπουργό. Μας κόστισε κάτι παραπάνω το έργο, αλλά έγινε καλή δουλειά.Και σε αυτή την περίπτωση, όμως, έλαμψε η ελληνική αχαριστία. Γκρίνια επειδή για να διανυθεί απόσταση 5 χλμ χρειάστηκαν 2-3 ώρες. Φταίει η κυβέρνηση που εγκαινίασε το έργο πριν τελειώσει για να μην σκοτωθούμε στους δρόμους. Με 2-3 χλ./ώρα φυσικά και δεν υπάρχει κίνδυνος σοβαρού ατυχήματος.
Και ειλικρινά, είναι πολύ ψυχοφθόρα η απαρίθμηση των ανοησιών και κακόβουλων σκοπιμοτήτων και παρεμβάσεων της σημερινής κυβέρνησης. Κινούνται στα όρια της λογικής, της νομιμότητας. Πολιτεύονται με γνώμονα την ιδιοτέλεια –τουλάχιστον την πολιτική, τέτοια- και τις εμμονές τους, οι οποίες εκπορεύονται από την ιδεοληψία τους και την λαιμαργία για εξουσία, που εμπέδωσαν στην διάρκεια των ετών που ήταν στην θέση του περιθωρίου της πολιτικής.
Εξ αυτού και το θράσος, το οποίο κυριαρχεί στους λόγους και τά έργα τους, με αποτέλεσμα να μας «δουλεύουν» ανερυθρίαστα με τα νεφελώδη αντίμετρα και όταν χρειάζεται να ψηφίζουν με τα «δύο χέρια» τα μέτρα. Γιατί, οι άλλοι, οι κακοί της Πασοκονεοδημοκρατίας, όταν έχασαν την έδρα τους, γύρισαν στις δουλειές τους ή –οι περισσότερο … ευέλικτοι-, βρήκαν τότε στρωμένο τραπέζι στον Σύριζα ή στους ΑΝΕΛ. Τώρα όμως, η πλειοψηφία των βουλευτών της πλειοψηφίας ή των παρατρεχάμενών της τρωκτικών, πως θα βιοπορισθεί μετά την απώλεια της έδρας; Πάλι στην αφάνεια; Βαρύ θα είναι και δύσκολο.
Επειδή, πέρα από χυδαίο, είναι άκρως επικίνδυνο αυτό το παιχνίδι με τους θεσμούς, τους νόμους, το Σύνταγμα και βεβαίως με τις ζωές μας, κάποιος πρέπει να τους μάθει την διάκριση μεταξύ «χειρισμών» και «χοιρισμών», την διαφορά μεταξύ «κενοτομίας» και «καινοτομίας», των οποίων η διαφορά δεν έγκειται στην λανθασμένη ορθογραφία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου